اولین عکس های رنگی

اولین عکس های رنگی به اوایل قرن بیستم برمی‌گردند!

عکس های قدیمی در نظر ما به صورت سیاه و سفید نقش می‌بندند، اما واقعیت چیز دیگری است. جالب است بدانید که اولین عکس های رنگی به 100 سال پیش برمی‌گردند.

پیش از 1907، اگر عکس رنگی می‌خواستید باید با استفاده از مواد و رنگ‌های مختلف آن را رنگ‌آمیزی می‌کردید، دو برادر فرانسوی به نام‌های آگوسته (Auguste) و لوییس لومیره (Louis Lumière) بازی را عوض کردند و روش عکس برداری جدید را آتوکروم لومیره (Autochrome Lumière) نامیدند؛ روش پیشنهادی به این صورت بود که سیب‌زمینی‌هایی رنده شده با رنگ‌های قرمز، سبز و آبی را، بر روی یک شیشه قرار داده و یک صفحه emulsion حساس به نور روی رنگ‌دانه‌ها می‌گذاشتند، حالا صفحه را از طرف بخش شیشه‌ای به سمت منظره مورد نظر گرفته و به این صورت با عبور نور از آن، تصویر مورد نظر خود را به دست می‌آوردند. با این روش دیگر نیازی به رنگ‌آمیزی تصویر نبود. با وجود پردردسر و گران بودن این روش، در آن زمان اکثر عکاس‌های آماتور عکس‌های خود را به این شیوه ثبت می‌کردند. اولین کتاب عکس رنگی هم همان سال‌ها با تکنیک آتوکروم لومیره منتشر شد.

این دو برادر انقلاب بزرگی در زمینه عکاسی به وجود آوردند، داستان عکس‌های آتوکروم لومیره ادامه پیدا کرد، تا اینکه کداک (Kodak) وارد شد و همه چیز را به مرحله‌ای جدید برد. با ابداع کداک کروم فیلم (Kodachrome film) در سال 1935، که روشی منطقی‌تر و سریع‌تر به حساب می‌آمد، آتوکروم لومیره به سرعت کنار گذاشته شد (اگرچه محبوبیت خود را در فرانسه تا سال 1950 حفظ کرد). کداک کروم هم با پیدا شدن عکس‌ های دیجیتال کم‌کم کنار گذاشته شد و سال 2009 به طور کلی تولیداش متوقف شد. عکاسی دیجیتال تا به این لحظه محبوب‌ترین و بهترین شیوه عکاسی است. البته باید در نظر داشت که تمامی پیشرفت‌های صورت گرفته در این زمینه مدیون برادران لومیره است. در ادامه به اولین عکس های رنگی که به این روش ثبت شده‌اند توجه کنید. روح و احساسی در این عکس‌ها وجود دارد که واقعا نمی‌توان گفت دلیل آن تکنیک قدیمی عکس برداری است یا حال و هوای آن دوران. هرچه در این عکس‌ها وجود دارد تقریبا مربوط به صد سال پیش است، اما زنده‌تر از تمامی آن‌چه زنده می‌پنداریم به نظر می‌رسد.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*

2 دیدگاه

  1. عکس شماره هفت بیشتر شبی به نقاشی هست خیلی جالبه

    • آره، به نظر من تمام عکس‌هاش واقعا عکس هستند! امروزه با اومدن دوربین‌های دیجیتال هنر عکاسی از شکل اولیه‌اش در اومده و اکثرا برای سرگرمی این کار رو انجام می‌دن. با دوربین‌های قدیمی (نیازی نیست به 100 سال پیش هم بریم، همین دوربین‌های آنالوگی که هنوز هم ازشون گیر میاد) شما فقط یک شانس داشتین، کادر، سرعت شاتر، دیافراگم، ایزو و … همه رو بدون نگاه کردن به یه صفحه نمایش و با تفکر و احساسی که از تصویر می‌گرفتین مجبور بودین در لحظه تنظیم کنید. فرآیند ظاهر کردن عکس هم تو اتاق تاریک یه حالی بود، البته فقط عکاس‌های حرفه‌ای معمولا این کار رو خودشون می‌کردن.