سفر در زمان ؛ شواهدی از دوران باستان تا عصر مدرن !

آیا دستیابی به تکنولوژی سفر در زمان امکان‌پذیر است؟ در این مطلب قصد داریم شواهد مربوط سفر در زمان را از دوران باستان تا عصر مدرن زیر ذره‌بین بگذاریم.

دستیابی به تکنولوژی سفر در زمان ، همواره یکی از رویاهای دیرینه بشر بوده است. حتی با وجود پیشرفت چشم‌گیر علم و دستاوردهای فیزیک، هنوز هم به طور مطلق نمی‌توان امکان‌پذیری آن را به طور قطع زیر سوال برد. در این مطلب سعی داریم با مراجعه به متون تاریخی، پدیده سفر در زمان را در عهد باستان زیر ذره‌بین قرار دهیم. شواهدی در کتب مقدس بسیاری از فرهنگ‌ها و ادیان وجود دارد که در طی وقایع آن، پدیده سفر در زمان رخ داده و همین امر دانشمندان را بیش از پیش در مورد این مسئله شگفت‌زده کرده است.

سفر در زمان و بهره‌گیری از ماشین‌های قدرتمند می‌توانند فرد را در طول زمان به جلو یا عقب منتقل کنند. این پدیده در چند دهه گذشته، محوریت اصلی بسیاری از افسانه‌های تخیلی بوده است. تاکنون افسانه‌ها و فیلم‌های علمی تخیلی بسیاری پیرامون این مفهوم مانور داده‌اند، اما آیا این پدیده مطلقا به همین داستان‌ها و فیلم‌ها محدود است؟ احتمالا خیر!

در حالی که بسیاری از افراد پدیده سفر در زمان را مضحک می‌دانند، دانشمندان بسیاری نیز هستند که به طور جدی بر روی این مسئله تحقیق می‌کنند و اعتقاد دارند که بشر در آینده‌ای نزدیک قادر است به این تکنولوژی دست پیدا کند. به عنوان مثال، آلبرت انیشتین با محاسبات خود نتیجه گرفت که گذشته، حال و آینده به طور همزمان موجودیت دارند.

در حال حاضر نیز اگر انسان بتواند فضاپیمایی بسیاری سریع را بسازد، قادر خواهد بود نوعی از پدیده سفر در زمان را تجربه کند. در این آزمایش زمان برای افراد مختلف با تفاوت چشم‌گیری گذر خواهد کرد.

اگر سفر در زمان امکان‌پذیر باشد، اثرات آن در زندگی ما بسیار عجیب و غریب خواهد بود. در این صورت، آیا باز هم کتب تاریخی چنین متونی را در خود داشتند؟ در این صورت، چه کسانی تاریخ را خواهند نوشت؟

پدیده سفر در زمان ممکن است به نظر جذاب باشد، اما ما به طور دقیق از عواقب تغییر در رویدادهای گذشته و نحوه تاثیرگذاری آن بر آینده اطلاع نداریم. با این حال اگر نگاهی به متون باستانی بیندازیم، به شواهد جالبی از سفر در زمان برمی‌خوریم.

در متون هندی و باستانی مهاباراتا (Mahabharata) آمده که در قرن هشتم پیش از میلاد مسیح، پادشاهی با نام ریواتا (Raivata) به بهشت سفر کرده و بعد از ملاقات خدای برهما (Brahma)، میلیون‌ها سال بعد به زمین بازگشته است. جالب اینجاست که سفر این پادشاه چندان هم طول نکشید، اما زمانی که به زمین بازگشت، 108 یوگا گذشته بود! (هر یوگا برابر با 4 میلیون سال است.) توضیح خدای برهما به ریواتا این بود که گذر زمان همواره یکسان نیست.

علاوه بر این، شواهد مربوط به سفر در زمان در قرآن نیز جالب توجه هستند. این داستان به گروهی از افراد مسیحی اشاره می‌کند که در دوران حکمرانی دقیانوس، در آلاشهر (ترکیه امروزی) زندگی می‌کردند. اینان سرانجام از ظلم و ستم‌های بسیار دقیانوس به ستوه آمده و بر اساس الهامی که از خداوند دریافت کرده بودند، در غاری پناهنده شدند. زمانی که آنان به این غار رسیدند، به خوابی عمیق فرو رفته و در حدود سیصد سال بعد بیدار شدند. آن‌ها بعد از بیدار شدن تصور می‌کردند که تنها چند ساعتی بیشتر نخوابیده‌اند. اما زمانی که به شهر بازگشتند، همه چیز را دگرگون یافته و متوجه شدند که نزدیک به سه قرن از دوران پادشاهی دقیانوس گذشته و او سال‌هاست که از دنیا رفته است!

یکی دیگر از جالب‌ترین شواهد سفر در زمان را در انجیل می‌توان یافت:

پیامبر ارمیا همراه با تعدادی از نزدیکان نشسته بودند و پسرکی جوان با نام ابیملک نیز در جمع آنان حضور داشت. پیامبر به ابیملک گفت : “به اورشلیم برو و بر روی تپه‌ای که در آن‌جاست، مقداری انجیر چیده و نزد ما بازگرد.” پسر جوان به اورشلیم رفت و انجیرهای تازه تهیه کرد. در این زمان، صدایی همچون وزش باد در گوش ابیملک او را به خواب می‌برد. بعد از مدتی او از خواب بیدار شده و متوجه می‌شود که نزدیک به غروب است. ابیملک سراسیمه به شهر بازگشته و در نهایت تعجب سربازانی عجیب و غریب را می‌بیند. از مردمان شهر می‌پرسد که اینجا چه اتفاقی افتاده است؟ ارمیا و یاران کجا هستند؟ در این زمان پیرمردی نزد او می‌رسد و می‌گوید: “از آن زمان تاکنون 62 سال می‌گذرد، چرا اکنون سراغ او را می‌گیری مرد جوان؟!”

داستان دیگری از سفر در زمان، متعلق به یک افسانه ژاپنی با نام اوراشیما تارو (Urashima Taro) است. این افسانه درباره ماهی‌گیری است که بعد از نجات دادن یک لاک‌پشت، به عنوان پاداش، به ملاقات قصر خدای اژدها با نام ریوگو جو (Ryūgū-jō) در زیر آب رفت. او 3 روز را در آن‌جا سپری کرد و زمانی که برگشت، نزدیک به 300 سال گذشته بود!

در کتاب بودایی پالی کانون (Pali Canon) آمده که بهشت دارای 30 کاخ است. زمان با ریتم مختلفی می‌گذرد و هر روز در بهشت برابر با 100 سال در زمین است!

یکی از معروف‌ترین شواهد مربوط به سفر در زمان در عصر مدرن را به آزمایش مشهور فیلادلفیا (Philadelphia) نسبت می‌دهند. بر اساس اطلاعات موجود، این آزمایش در سال 1943 صورت گرفته و هدف اصلی آن، پنهان کردن یکی از کشتی‌های نیروی دریایی بود تا رادارهای دشمن قادر به ردیابی آن نباشند.

گفته شده است که نتایج این آزمایش بسیار وحشتناک بوده و علاوه بر ناپدید شدن کشتی، از نورفک (Norfolk) سر درآورده است! هنگامی که کشتی مجددا ظاهر شد، برخی از اعضای خدمه از لحاظ جسمی به بدنه کشتی متصل شده و برخی از آنان به طور کامل از بین رفته بودند. گفته می‌شود که طی این آزمایش، گروهی نیز به آینده سفر کرده‌اند!

ظاهرا پشت این آزمایش بسیار مهم، نابغه‌ای با نام نیکولا تسلا (Nikola Tesla) حضور داشته و تمامی محاسبات، توسعه طرح‌ها و فراهم آوردن ژنراتورهای لازم توسط او انجام گرفته بود.

در سال 1960 نیز یک گزارش جذاب در مورد سفر در زمان توسط پلنگرینو ارنتی (Pellegrino Ernetti) منتشر شد. او مدعی شد که دستگاهی با نام Chronovisor را اختراع کرده که امکان تماشای گذشته را در اختیارش قرار می‌دهد.

او ظاهرا دستگاهی را توسعه داده بود که می‌توانست انرژی را تشخیص داده و آن را به تصویر تبدیل کند. این اختراع مشابه تلویزیونی بود که می‌شد وقایع گذشته را در آن مشاهده کرد.

رونالد مالت (Ronald Mallett) هیچ‌گاه لحظات تلخ از دست دادن پدرش بر اثر ایست قلبی را فراموش نکرد. این واقعه تلخ او را به شدت تحت تاثیر قرار داد و در همان زمان با خود عهد کرد که راهی برای سفر به گذشته و هشدار به پدرش برای جلوگیری از مرگ او را بیابد. او تحقیقات خود را بر روی نظریه نسبیت آلبرت انیشتین به طور جدی آغاز کرد و به طور کامل متقاعد شد که بشر در واقعیت هم می‌تواند روزی در زمان سفر کند! به گفته او، انسان در همین قرن خواهد توانست به تکنولوژی سفر در زمان دست یابد.

فیزیکدان برجسته‌ای با نام بریان کاکس (Brian Cox) نیز معتقد است که سفر در زمان ممکن ولی محدودیت‌هایی دارد؛ در واقع امکان انجام آن تنها در یک جهت وجود دارد.

نمی‌توان در مورد سفر در زمان صحبت کرد و نامی از آل بیلک (Al Bielek) را به میان نیاورد! این مرد ادعا می‌کند که در زمان سفر کرده و به طور دقیق‌تر، در سال 2749 حضور پیدا کرده است!

اما آیا داستان‌های بالا، تمام افسانه هستند و یا برخی از شانس امکان‌پذیری سفر در زمان حکایت دارند؟ اخرا نیز یک مطالعه جدید منتشر شده که ادعا می‌کند سفر در زمان حداقل به لحاظ ریاضیاتی امکان‌پذیر است. بن تیپت (Ben Tippett) به عنوان استاد ریاضی و فیزیک دانشگاه بریتیش کولومبیا در کانادا و دیوید تسانگ (David Tsang) به عنوان متخصص فیزیک نجومی در دانشگاه مریلند، یک مدل ریاضیاتی جدید را با استفاده از قانون نسبیت عمومی آلبرت انیشتین ارائه کرده‌اند. این مدل جدید که تاردیس (TARDIS) نام‌گذاری شده، امکان سفر در زمان را بر روی کاغذ به خوبی تشریح می‌کند.

بر اساس این مدل، از این پس می‌بایست جهان را به صورت 4 بعدی و زنجیره‌ای متصل به هم نگاه کنیم. در واقع اینکه جهان را 3 بعدی و زمان را به صورت یک بُعد مجزا تصور می‌کنیم امری اشتباه است! این مدل، به ما کمک می‌کند تا پیوستگی فضا زمان را به شکلی بهتر درک کرده و در جهات مختلف زمان حرکت کنیم.