یکی از محققین دانشگاه بینگهمتون موفق به تولید باتری پارچه ای خاصی شده است که با میکروب عرق انسان، میتواند گجت های پوشیدنی را شارژ کند!
تحقیقات دانشمندان در طول سالیان اخیر نشان دهنده آن است که در مناطق در حال توسعه، یا جایی که انرژی به راحتی در دسترس نیست، باکتریها میتوانند گزینهی بسیار مناسبی برای تولید انرژی باشند. سئوخئون چوی (Seokheun Choi) یکی از بزرگترین دانشمندان فعال در این حوزه است که به تازگی به نتایج جذابی دست پیدا کرده است. چوی تکنسین باتری های قدرت گرفته از باکتری تا به امروز موفق شده باتریهایی با فرمهای جالب نظیر کبریت کتابی، کاغذ تاشو و ستارههای نینجایی را تولید کند. حال برای نخستین بار، این محقق دانشگاه بینگهمتون سلولهای سوخت نوآورانهی خود را به یک قطعه انعطاف پذیر و کششی تبدیل کرده است که میتواند با استفاده از باکتریهای بدن ما گجت های پوشیدنی الکتریکی را شارژ کند.
باتری پارچه ای ساخت این مهندس به آن چه که ما سلول های سوختی میکروبی (MFCs) مینامیم، تکیه میکند. این نوع سلولها برای ایجاد واکنشهای تقلیل / اکسیدان از باکتریها استفاده میکنند تا الکترونها را بین مولکولها جهت تولید الکتریسیته مبادله کنند. Choi در پروژه قبلی خود برای این منظور، از آب کثیف و بزاق دهن استفاده کرده بود و حالا در این روش قصد دارد از سلولهای باکتری موجود در عرق بدن انسان برای تولید الکتریسیته استفاده کند.
چوی در مصاحبهی خود در ارتباط با این باتری پارچه ای چنین گفته است:
در بین بسیاری از باتری های انعطاف پذیر و یک پارچه و دیوایس های ذخیره کننده انرژی، MFCs مسلما کمترین توسعه را برای گجت های الکتریکی پوشیدنی داشته است، زیرا سمیت سلولی میکروبی ممکن است نگرانیهای بهداشتی را به همراه داشته باشد. در کتب، گزارشی در مورد سلولهای سوختی میکروبی پوشیدنی یا وجود نداشته یا اگر هم داشته بسیار محدود بوده است. با این حال، اگر ما فرض را بر این بگیریم که انسانها از سلولهای باکتری بیشتری نسبت به سلولهای انسانی (3.8×1013 در مقایسه با 3.0×1013) در بدن خود برخوردارند، استفاده مستقیم از سلولهای باکتریایی به عنوان یک منبع انرژی متناوب برای شارژ گجت های پوشیدنی الکتریکی امکان پذیر است.
ترکیب باتری پارچه ای دکتر چوی از چیست؟
این محقق در حالی تواناییهای خودش را با ساخت سلولهای سوختی میکروبی خود در یک باتری پارچه ای انعطاف پذیر و خم شونده به معرض نمایش گذاشته است که از باکتری سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) به عنوان یک کاتالیزور استفاده میکند. Choi در ادامه صحبتهای خود اینگونه میگوید:
تمامی تجربیات پیشین و تکنولوژی باتریهای زیستی مبتنی بر کاغذ باعث شدند تا برای نخستین بار بتوانم اولین باتری زیستی مبتنی بر پارچه را تولید کنم. هر یک از اجزاء تشکیل دهنده باتری به شکل یکنواخت در داخل یک ورق پارچه جای گرفتهاند. این ساختار شامل آند و کاتد قرار گرفته در یک محفظه منفعل بدون غشای جداسازی میشود. محفظه آنودیک به طور خاص برای رساندن و پوشش هیدروفیلیک به منظور برداشت الکتریسینه از سلولهای باتری در مایع طراحی شدهاند، در حالی که کاتد از اکسید نقره و اکسایش نقره به عنوان یک ماده جامد برای جریان الکتریکی با جنس پارچه استفاده میکند.
یکی از مزایای روش یکنواختی غشای آزاد که متفاوت از طراحی باتریهای معمولی است، این خواهد بود که تولید باتری واقعی به مراتب آسانتر خواهد شد. Choi و تیم تحت امر وی، از یک روش تولید دستهای موفق شدهاند به صورت همزمان 35 دستگاه جداگانه را شبیه سازی کنند. به گفتهی محققان این روش میتواند تولید انبوه MFCs پارچهای را به طور کلی متحول کند.