فرض کنید در یک روز آفتابی و گرم منتظر ساعت پرواز خود هستید. ساعت پرواز فرا میرسد و به سمت هواپیما خود حرکت میکنید. از آن جا که این فرودگاه بسیار شلوغ و پر رفت و آمد است، ناگهان تعجب دیگران، توجه شما را جلب میکند. شیء بشقاب شکل و نقرهای رنگ همچون ماهی در آسمان شناور است و ناگهان با شتاب بسیار زیاد ناپدید میشود. آن شیء چه بود؟ یک هواپیما فوق پیشرفته زمینی؟ یا یک یوفو؟ چه کسی پاسخگو است؟ با گجت نیوز در ادامه مطلب همراه باشید تا به بررسی حادثه یوفو شیکاگو بپردازیم.
درباره حادثه نورهای فینیکس صحبت کردیم و از موضع کلی دولت مردان آمریکا مطلع شدیم. فرمانداری که پس از سالها دست به افشای حقیقتی حیرت انگیز میزند، یعنی هنگامی که دیگر شهرت و جایگاه شغلی و اجتماعیاش در خطر نیست، پس اشخاصی همچون خلبانان هواپیماهای مسافربری که هر روزه جان هزاران نفر در آسمانها در دستان آنهاست، ترس زیادی از افشای حقایق و برخوردهای خود با یوفوها دارند.
این مشکل بسیار بزرگی است، چرا که امنیت صنعت هوایی را به صورت کامل زیر سوال میبرد. در بعضی از مواقع نیز در صورت سهل انگاری و خطای برج مراقبت امکان تصادفات هوایی وجود دارد، حال هزاران شیء پرنده با سرعت صدها کیلومتر در ساعت را به این مقوله اضافه کنید. چه اتفاقی میافتد؟ آسمان که خلوتترین مکان در کره زمین است، به خطرناکترین نقطه تبدیل میشود. هر لحظه ممکن است تصادفهای هولناکی رخ دهد و پس از سقوط، علت حادثه مواردی همچون نقص فنی یا شرایط آب و هوایی نامناسب اعلام گردد. آیا این درست است که امنیت جان ما و عزیزانمان بازیچه قوانین مضحک سیاستمدارها شود؟
حادثه یوفو شیکاگو
کمتر از یک دهه پس از حادثه نورهای فینیکس، هجوم یک بشقاب پرنده در روز روشن به یکی از شلوغترین فرودگاههای آمریکا داستان ساز میشود. این اتفاق که در تاریخ 7 نوامبر سال 2006، ساعت 4 بعد از ظهر رخ میدهد، هزاران شاهد عینی در محدوده به جای میگذارد. این حادثه که به دلیل گزارشات کارمندان خطوط هوایی یونایتد ایرلاینز و مسافرین حاضر در فرودگاه به صدر اخبار راه یافت، توجه بسیاری از متخصصان سختگیر را به خود جلب کرد.
ماجرا از آن جایی شروع شد که در ساعت و تاریخ مذکور شیء بشقاب شکلی به رنگ نقرهای به مدت پنج دقیقه بر روی دورازه شماره پنج و ورودی C17 ظاهر میشود. شاهدین زیادی اعم از خلبانان، کارکنان حمل و نقل و برج مراقبت به علاوه مسافرین حاضر در محدوده شیء را مشاهده کرده و به صورت خودکار هرج و مرجی غیر قابل کنترل شکل میگیرد. یوفو مذکور پس از پنج دقیقه با سرعت زیادی به صورت عمودی بالا میرود و حفره بیضی شکل بزرگی را بر روی ابرهای موجود در آسمان به جا میگذارد.
شاهدین حاضر در صحنه از اشخاص حرفهای در صنعت هوایی بودند. متاسفانه بیش از نصفی از آنان به دلیل موقعیت خود اقدام به انتشار گزارش نکرده و بقیه آنها به صورت ناشناس دست به مصاحبههایی با سازمانهای تحقیقاتی همچون موفان زدند.
چندین ماه پس از حادثه یوفو شیکاگو و در حالی که مقامات و مدیران صنعت هوایی شروع به تکذیب و سرکوب شواهد و گزارشات کرده بودند، نوار صوتی برج مراقبت به دست خانم کین، روزنامه نگار و محقق پرونده میرسد که به نوبه خود صحت حادثه را بالا میبرد. گفت و گوی زیر میان برج مراقبت و یکی از سرپرستهای برج مراقبت یونایتد ایرلاینز صورت گرفته است:
خب ببخشید چی کار میتونم براتون بکنم؟ (با لحن خنده و شوخی)
ببخشید من به دیوید گفتم که بالای چارلی 17 یک بشقاب پرنده داره پرواز میکنه. اونم گفت یا نشئهام یا مست! ولی راستش من نه نشئهام نه مست. حتی بچهها ازش عکس گرفتن. میخواستم بدونم شما هم اون رو یدید؟
بشقاب پرنده؟ مثل یک فریزبی؟
نه. چیز شبیه به یک یوفو!
اوه. حواسم رو جمع میکنم تا ببینمش. ولی حتی اگه ببینم هم چیزی نمیگم.
گفت و گوی بالا مدرک بسیار مهمی قلمداد میشود، زیرا تایید میکند که شیء ناشناس در فرودگاه حضور داشته و گزارشات پس از ارجاع به برج مراقبت تایید میشود، اما به دلیل سیاستهای غلط آژانس هوانوردی، مورد تمسخر قرار میگیرد. این اتفاق در یک حریم هوایی محافظت شده در ساعات شلوغی رخ داده و هیچکس نمیدانست که هدف شیء پرنده چیست و باید چی کار کنند. در نتیجه خطر بزرگی در مرکز فرودگاه وجود داشت.
آژانس هوانوردی فدرال که تا زمان انتشار نوارهای حادثه یوفو شیکاگو سکوت کرده بود، زیر فشار مردم و افکار عمومی مجبور به موضع گیری و ارائه پاسخ میشود، اما پاسخ آن از دقت و توجه کافی برخوردار نبوده و در کل کمکی به شفاف سازی موضوع نمیکند. غلطهای زیادی ناشی از بیدقتی سازمان در متن منتشر شده وجود داشت که به تنهایی میتواند صلاحیت محققهای آن را زیر سوال ببرد.
در اولین قدم متن آژانس سعی میکند تا یوفو موجود در فرودگاه را به انعکاس نور از سطح پایینی ابرها نسبت دهد، اما نکته جالب توجه این است که در ساعت 16 هنوز چراغ و نورافکنهای فرودگاه روشن نشده بودند و تا بازتابی صورت گیرد! مورد دوم تلاش برای طبیعی جلوه دادن حفره ایجاد شده در ابرها بود. آنها اذعان داشتند که این پدیدهای طبیعی است که ابرهای سوراخ شده به جا گذاشته میشود. ابتدا بگذارید این پدیده به صورت خلاصه توضیح دهیم.
پدید موسوم به ابر سوراخ شده در اثر سقوط کریستالهای یخ از لایههای بالایی به پایینی ابر است که حفره بزرگی را در مرکز آن ایجاد میکند. یک نکته بسیار مهم در این تعریف قرار دارد؛ پدیده مذکور حداقل در هوای منفی صفر درجه رخ میدهد! در صورتی که دمای هوا در روز حادثه، حتی در ارتفاع بالا نیز بالای صفر درجه بود. پس سوراخ و حفره ایجاد شده با استفاده از شواهد علمی قابل توجیه نبوده و از نظر فیزیکی رد میشود.
چگونگی برخورد آژانس هوایی فدرال با حادثه یوفو شیکاگو ، موضع کلی دولت آمریکا را مشخص میکند. ابتدا آنها هیچ اظهار نظری نکردند،سپس زیر فشار شواهد محکم مجبور به حرف زدن شدند و هر نوع مدرکی را که با شرایط، حتی در سطح بسیار پایین همخوانی داشته باشد را ارائه دادند و به هیچ عنوان برایشان مهم نبود که مدارک و علتهایشان از صحت علمی برخوردار هستند یا خیر. این امر متاسفانه به یک استاندارد تبدیل شده که به نوبه خود نگران کننده است، زیرا این استاندارد به صورت خودکار در حال ورود به تمام کشورهای جهان است.
نظر شما در مورد حادثه یوفو شیکاگو و حوادث بسیاری از قبیل چیست ؟