گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
اوایل سال جاری بود که کابل اینترنتی عظیمی میان آمریکای شمالی و ژاپن از طریق افیانوس آرام کشیده شد که می‌توانست اطلاعات را با سرعت خیره‌کننده 60 ترابیت بر ثانیه (600Tbps) منتقل کند. با اینکه سازندگان در مورد این طرح بزرگ، اطلاعاتی را در اختیارمان قرار دادند، اما برای ما بسیار جالب بود که بدانیم این کابل اینترنت 9000 کیلومتری چگونه ساخته شده است. به همین جهت ما به سراغ آقای Kenichi Yoneyama، مدیر ارشد این پروژه رفتیم تا از جزئیات آن مطلع گردیم. با گجت نیوز همراه باشید.
از کابل اینترنت 9000 کیلومتری اقیانوس آرام که می‌تواند اطلاعات را با سرعت 60 ترابیت بر ثانیه منتقل کند، چه می‌دانید؟
نباید تصور کنید که توسعه این کابل اینترنت 9000 کیلومتری کار ساده‌ای بوده، آقای Kenichi Yoneyama نیز صراحتا به این موضوع اشاره داشته و از حساسیت‌ها و سختی‌هایی که این کار داشته، سخن گفته است.
بهتر است اطلاعات مربوط به توسعه این کابل عظیم را از زبان مدیر ارشد پروژه بشنویم:
” این کابل واقعا بلند بوده و طولی برابر با 9000 کیلومتر (5592 مایل) دارد. ما مجبور بودیم که این کابل را در سراسر اقیانوس آرام قرار دهیم، به همین دلیل اولین نگرانی ما به موادی که قرار بود در ساخت آن به کار گیریم، مربوط میشد. علاوه بر این، ما باید تمامی مجوزهای لازم را در کنار بررسی دقیق شرایط زیست محیطی آن، دریافت می‌کردیم.
یکی دیگر از مواردی که شاید حساسیت‌های بسیار زیادی داشت، نحوه قرار دادن این کابل در اقیانوس بود. کابلی که ما طراحی کرده بودیم، در یک کشتی 140 متری قرار گرفت و مدت زمان حمل آن تا 2 ماه طول کشید. در پایان این سفر طولانی، کابل باید به شکلی صحیح باز میشد و در آب قرار می‌گرفت که این بخش نیز اهمیت بالایی داشت.
شاید این موضوع را ندانید، اما وزن این کابل در بخش‌های مختلف، متفاوت بود. بعضی از قسمت‌ها هستند که علاوه بر داشتن وزن کمتر، مقاومت پایین‌تری نیز دارند و بخش‌های دیگر این کابل، با وزن بیشتر، فضای بیشتری ار در محفظه‌ی اصلی اشغال می‌کردند. در مرکزی‌ترین بخش این کابل، فیبرهای نوری قرار گرفته و پس از آن نیز آهن، مسئول محافظت از این فیبرهاست. در بخش بعدی نیز مس قرار گرفته که ارتباط مستقیم با الکتریسیته خواهد داشت.
برای اینکه ما بتوانیم طرح مناسبی را برای قرار دادن این کابل در آب در نظر داشته باشیم، ما باید مسیری را می‌ساختیم که با داشتن مجوزهای لازم از انجمن های ماهیگیری و نهادهای رسمی، با مسیر اصلی حرکت ماهی‌ها تداخل نداشته باشد. یکی از شرکت‌های فعال در این زمینه، نقشه‌ای از کف دریا را در اختیارمان قرار داد که به ساخت مسیر این کابل کمک زیادی کرد. در بررسی‌هایی که ما انجام دادیم، سعی کردیم مسیری را انتخاب کنیم که هیچ چیز اضافی از جمله کشتی‌های غرق شده را در خود نداشته باشد. از آنجایی که فعالیتی که ما برای توسعه این کابل در نظر گرفتیم متداوم بود، هر اشتباه کوچکی می‌توانست روند کلی ساخت این کابل اینترنت 9000 کیلومتری را دچار اختلال کند.
در مورد ماهیگیرانی که در این اقیانوس فعالیت دارند نیز ما تمام تلاش خود را داشتیم تا از برخورد آنها با کابل اینترنت، جلوگیری کنیم. به همین جهت، در بسیاری از مناطق کف اقیانوس، کابل شبکه کاملا مخفی شده است. احتمالا شما نیز باید به منبعی که بتواند انرژی این کابل را تأمین کند، فکر کرده باشید. ما برای حل کردن این مشکل از دو پایگاه برق در دو سر این کابل، یکی در منطقه Oregon در شرق ژاپن و دیگری در آمریکا قرار گرفته و می‌توانند برق مورد نیاز این کابل را تأمین نمایند، استفاده کردیم.”
اطلاعاتی که آقای Kenichi Yoneyama در مورد این طرح بیان کرد، حساسیت بسیار بالای این طرح را نشان می‌دهد، هر چند وی به صورت دقیق از هزینه‌های انجام شده در این طرح حرفی به میان نیاورده است. در ادامه می‌توانید تصاویر این کابل 9000 کیلومتری را مشاهده کنید:
