تغییرات آب و هوایی فرازمینی‌ها از بین برده و ممکن است چنین اتفاقی برای بشریت هم رخ دهد!

تغییرات آب و هوایی فرازمینی‌ها را از بین برده و احتمالا بشر را هم نابود می‌کند

تغییرات آب و هوایی یکی از اصلی‌ترین موضوعات مورد بحث در مقاله جدید اختر فیزیکدانان است که انقراض موجودات فضایی به واسطه گرمایش محل زندگی آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ به نظر می‌رسد که چنین اتفاقی ممکن است برای نسل انسان‌ها هم پیش بیاید!

تغییرات آب و هوایی به تازگی به عنوان یکی از عوامل احتمالی که باعث انقراض نسل فرازمینی‌ها شده، مورد بررسی قرار گرفته است؛ اختر فیزیکدانی به نام آدام فرانک (Adam Frank) از دانشگاه روچستر نیویورک، به همراه همکارانش اخیرا مقاله‌ای را به چاپ رسانده که در آن شبیه‌سازی‌های جالبی در مورد موضوع از بین رفتن موجودات زنده در سراسر کیهان، به واسطه گرمایش محل زندگی آن‌ها، انجام شده است.

در بررسی این پژوهش که به نتایج نگران‌کننده‌ای در مورد بقای نسل بشر رسیده، با گجت نیوز همراه باشید.

تغییرات آب و هوایی و انقراض موجودات زنده در کیهان

فرانک و تیمش با استفاده از اطلاعات موجود در مورد تمدن از بین رفته‌ای که در گذشته‌های دور، در جزیره ایستر (Easter Island) بر روی سیاره ما زندگی می‌کرده‌اند، به کمک دانش ریاضی مدل‌های شبیه‌سازی را توسعه دادند و به صورت کلی این سوال را مطرح کردند که اگر موجودات زنده ساکن یک جرم آسمانی دائما به دنبال تبدیل منابع محدود خود به انرژی باشند، در گذر سال‌ها چه بر سر آن‌ها خواهد آمد؟

در این شبیه‌سازی‌ها بحثی که فرانک از آن به عنوان نمای 10 هزار سال نوری از تغییرات آب و هوایی ایجادشده به دست انسان‌ها یاد کرده، مورد توجه قرار گرفته است و از طریق مدل‌های مختلف، نشان داده شده که احتمال شکل‌گیری و انقراض تمدن‌های فرازمینی مختلف در جهان چقدر خواهد بود.

فرانک در یک بیانیه گفته است که بر اساس ساده‌ترین قوانین فیزیک، هر تمدن پرمصرفی مانند نسل بشر پس از گذشت زمانی مشخص تاثیراتی را بر روی محل سکونت خود به جا می‌گذارد و مصرف زیاد انرژی توسط موجودات زنده چنین تمدنی شرایط سکونتگاه را تغییر می‌دهد.

تغییرات آب و هوایی فرازمینی‌ها از بین برده و ممکن است چنین اتفاقی برای بشریت هم رخ دهد!

در شبیه‌سازی‌های انجام‌شده، چهار سناریو مختلف توسط این تیم تحقیقاتی بررسی شده بود که در سه مورد از این شرایط فرضی نسل فرازمینی‌ها به واسطه گرمایش محل سکونت منقرض می‌شود؛‌ در حالت چهارم هم تنها زمانی تمدن مورد نظر امکان بقا دارد که تمامی انرژی‌های مورد نیاز آن از طریق منابع تجدید پذیر تامین شود و همچنین، تصمیم‌گیرندگان برای این موجودات استفاده از چنین منابع پاکی را به سرعت شروع کنند.

جزئیات شبیه‌سازی‌های انجام‌شده

همانطور که اشاره شد،‌ جزیره معروف و مرموز ایستر که در کشور شیلی قرار گرفته، نقش مهمی در رسیدن به نتایج گزارش‌شده داشته است؛ بر اساس بررسی‌های گسترده دانشمندان و مقالاتی که در این رابطه چاپ شده، می‌توان گفت که در گذشته‌های دور ساکنان جزیره ایستر تمامی منابع محل زندگی خود را مصرف کرده‌اند و پس از مدتی از این طریق تمامی ساکنان جزیره جان خود را از دست داده‌اند.

به کمک شبیه‌سازی‌های قبلی در مورد مردمان جزیره ایستر که میزان منابع موجود و سرعت انقراض تمدن جزیره را تخمین زده بودند، تیم فرانک توانستند تا چهار سناریو ارائه‌شده در مورد یک تمدن فرازمینی فرضی که به منابع محدودی دسترسی دارد را شبیه‌سازی کنند.

تغییرات آب و هوایی فرازمینی‌ها از بین برده و ممکن است چنین اتفاقی برای بشریت هم رخ دهد!

همانطور که از در تصویر بالا می‌بینیم، در ‌حالت A خط سیاه رنگ که نشان‌دهنده جمعیت تمدن مورد نظر است، با گذر زمان به سرعت بالا رفته و به این ترتیب، تعداد موجودات زنده ساکن در جرم آسمانی فرضی، در فاصله کوتاهی چند برابر شده است؛ بنابراین نیاز جمعیت به انرژی هم روز به روز بیشتر شده، میزان گازهای گلخانه‌ای واردشده به جو افزایش یافته و تغییرات آب و هوایی رخ‌داده ادامه حیات برای این تمدن را سخت کرده است.

از مرحله‌ای به بعد در این حالت جمعیت ریزش زیادی دارد و با اینکه تمامی نسل موجودات فضایی مورد نظر از بین نرفته، حجم آن تقریبا به میزان یک دهم حالت اولیه کم شده است.

در وضعیت B که به نسبت سه حالت دیگر سرنوشت امیدوارکننده‌تری را ترسیم می‌کند، با وجود رشد سریع جمعیت و بالا رفتن دمای سیاره مورد نظر، از یک مرحله به بعد اعضای تمدن متوجه می‌شوند که فعالیت آن‌ها چه تاثیرات مخربی بر محل سکونتشان داشته و به همین دلیل، اقداماتی مانند استفاده از منابع تجدید پذیر را برای مقابله با مشکل حاد موجود، انجام می‌دهند. از این فاز به بعد رشد جمعیت و دمای جرم آسمانی به نوعی تعادل می‌رسد.

دو سناریو دیگر هم که با نام فروپاشی از آن‌ها یاد شده، وضعیتی مثل حالت A را نشان می‌دهند، با این تفاوت که دیگر هیچ بازمانده‌ای بر روی سیاره فرضی باقی نمی‌ماند؛ البته در سناریو D، اعضای تمدن پس از اینکه متوجه تاثیرات افزایش جمعیت بر روی تغییرات آب و هوایی و گرمایش سیاره خود می‌شوند،‌ اقداماتی را برای مقابله با مشکل انجام می‌دهند،‌ اما در این وضعیت به دلیل اینکه اقدامات به اندازه کافی سریع نبوده‌اند، سرنوشت تمدن همچنان فروپاشی است.

دانشگاه روچستر ویدیویی را در این رابطه تهیه کرده که در آن خود فرانک نتایج بررسی تیمش را توضیح می‌دهد:

 

در پایان یکی از مصاحبه‌ها، فرانک اظهار کرده که بقا یا انقراض یک تمدن مانند نسل بشر، بیشتر از همه به دوراندیشی و سرعت عمل آن تمدن برای مبارزه با مشکل تغییرات آب و هوایی وابسته است و اگر ما انسان‌ها دیرتر از آنچه که باید، متوجه آسیب‌های واردشده به محل زندگی خود بشویم، به جای سناریو B، حالت D در انتظار ما خواهد بود.

نتایج کار پژوهشی اخیر در ژورنال “Astrobiology” به چاپ رسیده است.