گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
تا جایی که یادمان می‌آید، انسان همواره به دنبال پاسخ این سؤال بوده که آیا خارج از سیاره زمین، موجودات زنده دیگری هم هستند یا انسان تنها موجود جهان است.در سپتامبر ۲۰۱۳، گروهی از محققان بریتانیایی ادعا کردند که قطعه سلولی که توسط یک بالونی که از فراز اتمسفر به زمین آمده بود یافت شده، می‌تواند دلیلی بر این ادعا که موجودات دیگری در فضا وجود دارند، باشد. درحالی‌که افراد و نظریه‌پردازان زیادی اغلب خبر از نشانه‌های جدیدی از ملاقات موجودات فضایی از زمین می‌دهند، حتی محققان هم ادعا کرده‌اند که شواهدی مبنی بر وجود حیات ماورای عالم خاکی پیداکرده‌اند. در این مقاله پنج مورد برتر از این ادعاها را باهم مرور می‌کنیم.
میکروب‌هایی در شهاب‌سنگ‌ها
یکی از دانشمندان ناسا به نام Richard Hoover در ۴ مارس ۲۰۱۴ مقاله‌ای را منتشر کرد که ادعا میکند فسیل‌هایی از سیانوباکتریها در شهاب‌سنگ‌های کربنی در فضای خارجی پیدا کرده است. Hoover تکه‌هایی از شهاب‌سنگ‌ها را با میکروسکوپ الکترونی اسکن و مشاهده نمود و رشته‌ها و ساختاری را شناسایی کرد که به گفته خود وی، شبیه جلبک‌های تک‌سلولی ریز هستند.
تعدادی از دانشمندان این مطلب را به‌سختی باور کردند چراکه مقاله او در یک ژورنال سؤال‌برانگیز به نام ژورنال Cosmology چاپ شده بود. عده‌ای دیگر از دانشمندان بیان کردند که این تحقیق به‌خوبی هدایت شده است اما برای قضاوت راجع به‌درستی این ادعا هنوز خیلی زود است.
نتایج وایکینگ لندرز
در سال ۱۹۷۶ دو وایکینگ لندرز ناسا، در سطح مریخ فرود آمدند. این کاوشگرها، آزمایش‌های بیولوژیکی را هدایت می‌کردند که ازجمله این آزمایش‌ها می‌توان به جمع‌آوری نمونه‌هایی از خاک مریخ برای آزمایش اجزای سازنده آن –بلوک‌های پدیدآورنده حیات- و شواهدی مبنی و جود میکروارگانیسم‌ها اشاره کرد.
لندرز شواهد اندکی برای وجود مواد آلی یافت اما کاوشگران به‌نوعی عامل واکنش‌دهنده در سطح مریخ برخوردند که قادر بود کربن دی‌اکسید تولید کند. مهندسی به نام Gilbert Levin که این آزمایش را طراحی کرده بود، نتیجه گرفت مه این فرایند به‌وسیله میکروارگانیسم‌های کمین کرده در خاک مریخ صورت می‌گیرد. هرچند این تفسیر موردقبول جامعه علمی قرار نگرفته است.
تحقیقات بعدی، نتایج آزمایش‌های وایکینگ‌ها راجع به ترکیبات ارگانیک را زیر سؤال برد. تحقیقاتی که نتایج آن در دسامبر ۲۰۱۰ در ژورنال Geophysical منتشر شد، بیان کرد که این ترکیبات قبلاً در مریخ وجود داشته‌اند اما پیش‌ازاین که وایکینگز بتواند آن‌ها را پیدا کند توسط سایر مواد شیمیایی از بین رفته‌اند.
درختچه‌های Arthur C. Clarke در مریخ
آقای Arthur C. Clarke که نویسنده رمان‌های علمی تخیلی است و بیشتر معروفیتش به دلیل نگارش رمان A Space Odyssey در سال ۲۰۰۱ است، در همان سال ادعا کرده است که اخیراً تصاویری که نقشه‌بردار ناسا ارسال کرده است، نشانه‌ها و شواهدی از وجود درخت‌ها و درختچه‌ها در مریخ را در بردارند.
بسیاری از دانشمندان این ادعا را مسخره کردند اما این نویسنده بر اعتقاد خود پافشاری کرد.
در همان زمان Clarke گفت “من کاملاً جدی صحبت میکند.به تصاویر جدید مریخ با دقت نگاه کنید.” وی همچنین گفت “چیزی در این تصاویر هست که حرکت میکند و فصل‌به‌فصل تغییر میکند که می‌تواند نشان‌دهنده پوشش گیاهی باشد”.
کانال‌های مریخ
ایده وجود شبکه‌ای از کانال‌ها در مریخ برای اولین بار در سال ۱۸۷۷ توسط منجمی ایتالیایی به نام Giovanni Schiaparelli مطرح شد و بعدها توسط Percival Lowell به اطلاع عموم رسید. Lowell نقاشی درهم‌وبرهمی از کانال‌های مریخ کشید که تصویر آن را در رصدخانه‌اش در Flagstaff رصد کرده بود.
این ایده تا قرن بیستم موردقبول اکثریت قرار گرفت تا اینکه مشاهدات نجومی بهبود یافت و تصاویری باکیفیت‌تر از مریخ گرفته شد. این تصاویر نشان داد که این کانال‌ها توهماتی بیش نیستند و تشکل‌های زمین‌شناسی هستند.
شهاب‌سنگ آلن هیلز
رخداد بزرگی که در سال ۱۹۹۶ روی داد این بود که دانشمندان اعلام کردند که شواهدی مبنی بر زندگی میکروبی فسیل‌شده در شهاب‌سنگ‌های مریخی یافت شده است. کشفی که اعلام می‌کرد ما انسان‌ها تنها نیستیم.
تحلیل‌های بعدی محققان روی شهاب‌سنگی که ۸۴۰۰۱ Allan Hills ((ALH 84001)) نام دارد، موجب بحث و جدالی شد مبنی بر اینکه احتمال دارد این فسیل به‌وسیله فرایندهای غیرزنده ساخته‌شده باشد. این شواهد هنوز مشکوک هستند و تخته‌سنگ‌های فضایی هنوز یک موضوع قابل‌بحث می‌باشند.
