گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
بی‌شک یکی از جذابیت‌های بشری، تمایز ظاهری بین انسان‌هاست، چراکه هیچ‌کس دوست ندارد در جامعه‌ای زندگی کند که همه افراد به او شباهت داشته باشند. بینی هر فردی ساختار خواست خود را دارد، از بینی عقابی گرفته تا رومانی و عروسکی. طبق نتایج به دست آمده در تحقیقات یک پژوهش جدید در ژورنال Nature Communications، پنج ژن مختلف در شکل‌دهی به فرم و حالت بینی افراد تاثیر مستقیمی دارند.
فرم و حالت بینی افراد را چه ژن‌هایی تعیین می‌کنند؟
در زمینه ظاهر و اندام، انسان‌ها به‌عنوان متفاوت‌ترین گونه جانداران بر روی کره زمین شناخته می‌شوند؛ از قد بلند و قد کوتاه گرفته تا سیاه پوست و سفید پوست. چهره انسان‌ها نیز یکی دیگر از فاکتورهای تمایزدهنده وی به نسبت سایر هم گونه‌هاست. بینی ما با قرار گرفتن در بخش مرکزی صورت، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آیتم‌های ظاهری شناخته می‌شود. به همین دلیل فرم و حالت بینی افراد یکی از بزرگترین دغدغه‌های آن‌ها در زندگی شناخته می‌شود.
گفته می‌شود، فرم و حالت بینی افراد بر اساس تعدادی از فاکتورهای تکاملی و انطباقی شکل می‌گیرد، به‌عنوان‌مثال نیاز به سوراخ‌های بینی با اندازه معین جهت کنترل حجم و دمای هوای ورودی.
با کمال تعجب تمامی این تفاوت‌های بزرگ در شکل و اندازه بینی توسط چند ژن محدود کنترل می‌شوند. طبق پژوهش‌های صورت گرفته در زمینه فرم و حالت بینی افراد، فاکتورهایی نظیر اندازه سوراخ‌های بینی، تیزی و شکل سطح بیرونی آن تحت تاثیر همین ژن‌ها شکل می‌گیرند.
پژوهشگران این تحقیقات، تصاویری از 6275 نفر در آمریکای لاتین را مورد بررسی قرار دادند؛ بدین صورت که ژن‌های هر فرد که از طریق DNA به‌سادگی به دست آمده بود را با ظاهر و ساختار بینی وی مطابقت دادند. پژوهشگران تحقیق درنهایت 14 شکل متفاوت را پردازش کرده و ژنتیک مشابه بین افرادی با بینی‌های یکسان را شناسایی کردند.
درنهایت با پایان این تحقیقات، پژوهشگران توانستند 5 ژن اصلی در شکل‌دهی ساختار بینی انسان‌ها را شناسایی و معرفی نمایند. به‌عنوان‌مثال، محققان متوجه شدند ژنی با نام DCHS2 – که در تعیین ساختار غضروف‌ها نقش اساسی دارد – در تیزی نوک بینی انسان‌ها نقش اساسی ایفا می‌کند. ژن دیگری با نام PAX1 در وسعت سوراخ بینی انسان‌ها تاثیرگذار است؛ این ژن عموما در رشد و شکل‌دهی به استخوان‌ها تاثیر مستقیمی دارد.
نتایج به دست آمده در این تحقیقات می‌توانند در آینده جهت درمان زشتی و عیب ارثی چهره افراد بسیار تاثیرگذار باشند. شرایطی نظیر دیسپلازی (Campomelic Dysplasia) معمولا همراه با نقصی سر و صورت هستند که در اثر شباهت‌های ژنی در افراد به وجود می‌‌آیند.
نظر شما در رابطه با این پژوهش و نتایج آن چیست؟ آیا می‌توان آینده‌ای را بدون نیاز به عمل‌های زیبایی بینی و رفع مشکل بینی افراد قبل از تولدشان تصور کرد؟
