چرا زمانی که مردان اضافه وزن پیدا میکنند، این وزن اضافه به شکل شکم های برآمده و بزرگ بروز پیدا میکند؟ پاسخ این سوال در نحوهی ذخیرهی چربی توسط بدن نهفته است. به طور پیش فرض، محل ذخیرهسازی چربی در بدن مردها، شکم است. به بیانی دیگر، شکم مردان حکم صندوق عقب یک ماشین را دارد!
دکتر لی، مدیر مرکز تغذیه انسانی در دانشگاه کالیفرنیا میگوید: “مانند زمانی که شما قصد دارید به پیک نیک بروید و وسایل و غذایتان را در صندوق عقب ماشین میگذارید، شکم مردان هم میتواند چربی را در خود نگه دارد؛ مشکلی نخواهد بود.”
اما اگر مردان بیش از اندازه بخورند و ورزش نکنند، همانند یک صندوق عقب پر از وسایل، در نهایت فضای شکم کاملا اشغال میشود. زمانی که شکم یک مرد دیگر فضا برای ذخیرهسازی چربی نداشته باشد، بدن او شروع به ذخیرهی چربی در قسمتهای دیگر بدن میکند که بسیار مضر است.
لی می گوید: “زمانی که ظرفیت شکم مردان پر میشود، بدن آنها شروع به ذخیره کردن چربی در کلیه، لوزالمعده و ماهیچهها میکند. در این زمان است که مشکلات واقعی مانند دیابت نوع دوم، فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماریهای قلبی به سراغ آنها میآید.”
شکم های برآمده در زنان
از طرفی دیگر، در زنان به دلیل وجود استروژن بالا، چربیها در پاها و مخصوصا رانها ذخیره میشود. وجود چربی در این نواحی، انرژی موردنیاز زنان برای بارداری یا شیردهی را فراهم میکند.
زنان از لحاظ ژنتیکی توانایی بیشتری در ذخیرهسازی چربی دارند. این موضوع بخشی از تکامل انسانی ما بوده است.
علاوه بر این، ذخیرهی چربی در رانها باعث مشکلات سلامتی برای زنان نمیشود. با این حال، اگر ظرفیت نواحی ذخیره چربی در زنان تکمیل شود، سپس بدن آنها چربی را به سمت شکم هدایت میکند و زنان نیز مانند مردان دچار شکم های برآمده میشوند. اگر ظرفیت شکم زنان نیز تکمیل شود، در آن زمان، بدن چربی را در نواحی دیگر ذخیره میکند که بیماریها و اختلالات زیادی را در بدن ایجاد میکند.
همچنین زمانی که زنان به سن یائسگی میرسند، میزان استروژن در بدن آنها افت میکند. زمانی که این اتفاق میافتد، بدن زنان دیگر چربی را در پاها و رانها ذخیره نمیکند و مستقیما آنها را در شکم نگهداری میکند. بدین ترتیب دلیل شکم های برآمده زنان مسنتر توضیح داده میشود.
زنانی که دارای تستوسترون بیش از حد نرمال بوده و همچنین زنانی که به دلیل برخی بیماریها، سطح استروژن در بدن آنها پایین است، در مقایسه با زنان عادی و سطح استروژن نرمال، بیشتر تمایل به ذخیرهی چربی در ناحیه شکم و در نتیجه، داشتن شکم های برآمده دارند.
لی همچنین بیان کرد که ژنتیک و سبک زندگی در اندازهی شکم تأثیر خواهد داشت. به عنوان مثال، بنابر تحقیقات ژورنال JAMA در سال 2013، مردمان کشور چین معمولا بدنهای نحیفتری دارند اما در حدود 12 درصد از افراد بالغ در این کشور به بیماری دیابت (هر دو نوع اول و دوم) گرفتار اند. بر خلاف آن، تنها درصد کمی از کودکان و بزرگسالان آمریکایی، در حدود 9 درصد، دچار دیابت هستند و این در حالیست که شکم های برآمده در آمریکا رایج هستند.
در نتیجه باید گفت که چربیهای شکم برای سلامتی مضر هستند. اما حتی کسانی که دارای شکمهای نسبتا کوچک هستند نیز در معرض خطر هستند چراکه شاید به دلایل ژنتیکی، شکم آنها نتواند چربی بیشتری را در خود ذخیره کند و بدنشان به سراغ سایر بخشهای بدن برای ذخیرهی چربی برود که مشکلساز خواهد بود.
دکتر لی به افرادی که دارای شکم برآمده هستند توصیه میکند که این چربی اضافی را به سرعت آب کنند. تحقیقات قبلی نشان دادهاند که چربی شکم میتواند منجر به جنون، پوکی استخوان در زنان و همچنین سرطان شود. محققان همچنین نشان دادهاند که افرادی که دارای شکم های برآمده هستند اما به طور کلی چاق تلقی نمیشوند، بیشتر از افرادی که دارای جثه ی بزرگ و چاق هستند، در معرض بیماریهای قلبی قرار دارند.
خوشبختانه، زمانی که شما شروع به ورزش و چربی سوزی میکنید، معمولا اولین قسمتی که چربیهای خود را از دست میدهد، شکم است. لی در آخر میگوید: “چربی شکم، عواقب پزشکی خطرناکی به همراه دارد. فرقی ندارد که زن باشید یا مرد؛ اگر شکم شما در حال برآمدن است، زمان آن رسیده که سبک زندگی خود را عوض کرده و ورزش را حتما به برنامهی خود اضافه کنید.”