چربی بدن بخشی از فیزیک انسان است که بیشتر ما سعی میکنیم تا با وزن کم کردن و رژیمهای مختلف از شرش خلاص شویم؛ اما این چربی بعد از لاغر شدن کجا میرود؟
با وجود اینکه جامعه امروز به میزان شگفتانگیزی برای لاغر بودن و لاغر ماندن ارزش قائل است و تلاشهای مختلفی از سوی متخصصان تغذیه و دانشمندان برای راحتتر شدن فرآیند کاهش وزن انجام میگیرد، در یک پژوهش نشان داده شده که بسیاری از کارشناسان سلامت نمیدانند که چربی بدن بعد از کاهش وزن چه میشود!
چربی بدن چگونه از بین میرود؟
در این مقاله که در سال 2014، توسط دانشمندان استرالیایی تهیه شده بود، محققان محاسبه کردند که با آب کردن چربی بدن دقیقا چه بر سر این مواد از دست رفته میآید و در کمال تعجب، مشخص شد که برخلاف باور عمومی در مورد تبدیل شدن چربی به انرژی و حرارت، جرم کم شده از طریق هوا از بدن ما خارج میشود.
به بیان دقیقتر، با بررسی چیزی در حدود 10 کیلوگرم چربی از بین رفته بدن مشخص شد که 8.4 کیلوگرم این ماده به کربن دیاکسید (CO2) تبدیل شده و از طریق بازدم خارج میشود؛ مابقی جرم هم به شکل آب و از طریق ادرار و عرق کردن دفع میشود.
جزئیات تحقیق انجامشده در مورد تغییر ماهیت چربی بدن
روبن میرمن (Ruben Meerman)، نویسنده اصلی پژوهش منتشرشده که در ژورنال “British Medical Journal” به چاپ رسید، میگوید که بیشتر چربی بدن بعد از کاهش وزن وارد هوا میشود؛ او که خود فیزیکدان است زمانی به این موضوع علاقهمند شد که پس از کم کردن 15 کیلوگرم وزن، هیچ یک از متخصصانی که میشناخت نتوانستند به او بگویند که چه بر سر چربی از دست رفتهاش آمده است.
میرمن بعد از مصاحبه با 150 کارشناس مختلف، عموما این جواب کلی را گرفت که چربی به انرژی تبدیل شده است، اما با توجه به قانون تبدیل جرم، این پاسخ برای او به عنوان یک دانشمند قابلقبول نبود.
به این ترتیب این فیزیکدان با کمک دانشمند دیگری به نام اندرو براون (Andrew Brown)، به دنبال جوابی قانعکننده برای ابهامات موجود رفت و واکنشهای بیومولکولی کاهش وزن را از پایه محاسبه کرد.
به طور کلی میتوان گفت که چاق شدن با تبدیل پروتئین و کربوهیدرات اضافی مصرفشده توسط فرد، به ترکیب تریگلیسرید اتفاق میافتد؛ این ترکیب از کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده و به صورت قطرات چربی، داخل سلولهای مخصوص ذخیره این ماده نگهداری میشود. برای کاهش وزن هم این تری گلیسریدها باید شکسته شده و کربن آنها از ساختار خارج شوند.
نتایج اولیه بررسیهای براون و میرمن نشان داد که برای از بین رفتن 10 کیلوگرم چربی، شخص باید حدودا 29 کیلوگرم اکسیژن مصرف کند و 94 هزار کالری بسوزاند که این اتفاق باعث تولید 28 کیلوگرم کربن دیاکسید و 11 کیلوگرم آب میشود.
با این حال هنوز مشخص نشده بود که در این فرآیندها چه بر سر سلولهای چربی میآید؛ پس از ماهها تحقیق، براون در یکی از مقالههای سال 1949 فرمولی را دید که نشان میداد اتمهای اکسیژن در چربی، با نسبت 2 به 1 بین کربن و هیدروژن تقسیم میشوند. به این ترتیب، دو محقق پس از اعمال این نسبتها به نتایج به دست آمده از تحقیقشان دریافتند که عدد دقیق مربوط به سرنوشت چربی بدن، تبدیلشدن 84 درصد آن به کربن دیاکسید و تغییر شکل 16 درصد باقیمانده به آب است.
با این حال، همانطور که میرمن میگوید از اطلاعات به دست آمده نمیتوان این نتیجه را گرفت که با بیشتر نفس کشیدن میتوانیم زودتر لاغر شویم؛ درواقع ورزش کردن و جدا کردن کربن موجود در سلولهای چربی با فعالیت، همچنان اتفاقی ضروری است.
در یک روز با کمترین فعالیت بدنی، یک انسان معمولی 12 بار در دقیقه و 17280 مرتبه در کل شبانهروز، نفس میکشد؛ هرکدام از این بازدمها 10 میلیگرم کربن از بدن خارج میکنند و به همین دلیل، میزان چربی از دست رفته بدون فعالیت بدنی، بسیار کم است.
حال اگر با خواندن پاراگرافهای قبلی این سؤال برایمان پیشآمده که CO2 خارجشده از بدن چه میشود، جالب است بدانیم که پس از وارد شدن این گاز به اتمسفر، بخشی از آن به درخت تبدیل خواهد شد! به بیان سادهتر، تحقیقات گسترده نشان دادهاند که درختان و گیاهان بیشتر جرم خود را از دیاکسید کربنی که تنفس میکنند، میگیرند و برخلاف تصور عموم در مورد تبدیلشدن خاک و یا انرژی خورشید به جرم گیاهان، گاز مورد نظر ما نقش مهمی در رشد این بخش از اکوسیستم زمین دارد.