Excoino
خرید جنگنده J10

تحلیلگر چینی: خرید جنگنده J10 کمکی به ایران نمی‌کند

یکی از تحلیلگران نظامی پکن معتقد است که خرید تنها چند ده فروند جنگنده J10-C نمی‌تواند در برابر اف 35 اسرائیلی‌ها کارساز باشد.

اخیرا برخی رسانه‌ها، از جمله اکانت بریکس در اینستاگرام مدعی شده‌اند که اولین جنگنده‌های پیشرفته J-10C چینی توسط ایران دریافت شده است. این ادعا با واکنش‌ها و تحلیل‌های متعددی همراه بوده است، از جمله دیدگاه یک تحلیلگر چینی مستقر در پکن که به بررسی ابعاد مختلف این موضوع پرداخته است. این تحلیلگر با اشاره به بحث‌هایی پیرامون تمایل ایران به خرید جنگنده‌های J-10C، به درخواست کشورمان برای انتقال فناوری از سوی چین پرداخت.

وی این خواسته را «آشکارا غیرممکن» توصیف کرده و به تجربه پیشین اندونزی اشاره کرد. اندونزی نیز پیش‌تر به دلیل امتناع قاطع چین از انتقال فناوری‌های کلیدی، از خرید جنگنده J10 صرف‌نظر کرده بود. این تحلیلگر با مقایسه‌ای ژئوپلیتیکی، بیان داشت که اهمیت استراتژیک ایران برای چین، به مراتب کمتر از اندونزی نیست و در نتیجه احتمال انتقال فناوری به ایران نیز بسیار ضعیف است.

اما فراتر از مسئله انتقال فناوری، این تحلیلگر به توان عملیاتی و تأثیرگذاری احتمالی این خرید نیز پرداخت. وی مدعی شد که حتی خرید چند ده فروند جنگنده J-10C، در برابر توانمندی‌های پیشرفته جنگنده‌های F-35 اسرائیل، که جزو مدرن‌ترین جنگنده‌های جهان محسوب می‌شوند، نمی‌تواند برتری محسوسی ایجاد کند.

خرید جنگنده J10 برای مقابله با F-35 اسرائیل کافی نیست!

با توجه به تحلیل اخیر کارشناس نظامی چینی، این سوال مطرح می‌شود که آیا این جنگنده اساساً برای نیازهای دفاعی ایران مناسب است؟ این تحلیلگر با نگاهی دقیق‌تر به موازنه قدرت هوایی در منطقه، عنوان کرد که ایران با تهدیدی به مراتب جدی‌تر از نیروی هوایی پاکستان روبرو است. او نیروی هوایی اسرائیل را عملاً معادل نیروی هوایی آمریکا دانسته و معتقد است که J-10C، با وجود توانایی در مقابله با جنگنده‌های F-16، برای مقابله با F-35 های پیشرفته اسرائیلی کافی نیست.

از نظر این کارشناس، برای مقابله موثر با جنگنده اف 35 ایران نیازمند یک مجموعه کامل از تجهیزات و فناوری‌ها است که فراتر از خرید چند ده فروند J-10C می‌رود. او به طور مشخص به رادار ضد استیلث (برای شناسایی و رهگیری هواپیماهای پنهان‌کار مانند F-35)، هواپیمای آواکس KJ-1000، سامانه جنگ الکترونیک (برای مقابله با اختلالات الکترونیکی پیشرفته آمریکایی) و دسترسی به اطلاعات ماهواره‌ای بیدو (برای جمع‌آوری اطلاعات دقیق و به‌روز از اهداف و تهدیدات) اشاره کرد.

بیشتر بخوانید

با توجه به محدودیت‌های J-10C در مقابله با F-35، این کارشناس توصیه کردد که ایران در کوتاه‌مدت، تمرکز خود را بیشتر بر تقویت پدافند هوایی معطوف کند. او سامانه S-300 موجود را بیش از حد قدیمی توصیف کرد و پیشنهاد داد که ایران به دنبال خرید سامانه‌های جدیدتر از چین باشد که قادر باشند از برتری هوایی اسرائیل جلوگیری کرده و سکوهای موشکی ایران را در برابر حملات هوایی محافظت کنند.

در نهایت باید گفت که خرید تسلیحات باید بر اساس نیازهای واقعی و توانایی مقابله با تهدیدات مشخص صورت گیرد. یک جنگنده به تنهایی نمی‌تواند تضمین‌کننده امنیت هوایی باشد و برای اینکار یک سیستم دفاعی منسجم و یکپارچه متشکل از مواردی که در بالا ذکر شد می‌تواند یک دفاع موثر ایجاد کند. با توجه به محدودیت‌ها و فشارهای تحریم، ایران باید اولویت‌های خود را به دقت تعیین کند و به نظر می‌رسد که در حال حاضر  تقویت پدافند هوایی در کنار خرید جنگنده می‌تواند یک اولویت حیاتی باشد باشد.