تحلیل گجت نیوز: چرا تراشه اسنپدراگون 830 پردازنده‌ی 8 هسته‌ای خواهد داشت؟

همان‌طور که می‌دانید قرار است در آینده‌ای نزدیک، کمپانی کوالکام از جدیدترین تراشه‌ی خود یعنی تراشه اسنپدراگون 830 رونمایی کند، حتی خبری نیز در مورد این محصول منتشر شد که چشم‌اندازی بود به آنچه می‌شد از پرچم‌دار بعدی کوالکام انتظار داشت. حال، ما می‌خواهیم نگاهی به علت بهره بردن از پردازنده‌ی این تراشه از 8 هسته‌ی قدرتمند Kryo بیندازیم.

آیا تراشه اسنپدراگون 830 جانشین مناسبی برای اسنپدراگون 820 خواهد بود؟

یکی از مشخصاتی که تقریباً تمام کاربران گوشی‌های هوشمند به آن اهمیت فراوانی می‌دهند تراشه‌ای است که در آن به کار رفته و به دیوایس مورد نظر آن‌ها قدرت می‌دهد. طبیعتاً کوالکام نیز کمپانی سرآمد ساخت تراشه برای تلفن‌های هوشمند بوده و استفاده از چیپست‌های این کمپانی در یک موبایل، بر روی فروش آن محصول تاثیر مستقیمی می‌گذارد. درست است که کمپانی‌های دیگری مانند مدیاتک یا سامسونگ وجود دارند که در زمینه‌ی ساخت تراشه فعالیت می‌کنند؛ اما کوالکام و محصولاتش جایگاهی خاصی در میان این کمپانی‌ها و تراشه‌های ساخت آن‌ها دارد.

طبیعتاً وقتی صحبت در مورد کوالکام پیش می‌آید ابتدا به یاد تراشه‌ی پرچم‌دار این کمپانی یعنی تراشه‌ی اسنپدراگون 820 افتاده و سپس خاطره‌ی تلخ اسنپدراگون 810 در ذهن ما مرور می‌شود و اینکه چطور شد که پردازنده‌ی 8 هسته‌ای استفاده‌شده در 810، در 820 به 4 هسته تنزل کرد و یک تغییر کامل در ساختار این تراشه صورت گرفت.

صحبت در مورد این تراشه‌ها در کنار شیرین بودن زمان‌بر نیز هست؛ مخصوصاً وقتی بخواهیم تفاوت‌های صورت گرفته در اسنپدراگون 810 و 820 را بشماریم و تاثیرات این تغییرات را موشکافی کنیم؛ اما بزرگ‌ترین اتفاقی که افتاد استفاده از تکنولوژی 14 نانومتری FinFET سامسونگ به‌جای تکنولوژی 20 نانومتری در ساخت تراشه‌ی جدید 820 بوده و همچنین هسته‌های پردازنده نیز دچار تحولی شگرف شده و از هسته‌های 64 بیتی Kryo که بر مبنای ARMv8-A ساخته شده‌اند، استفاده شد.

پردازنده‌ی تراشه‌ی اسنپدراگون 820 نیز از تکنولوژی big.LITTLE استفاده می‌کرد؛ اما این بار به‌جای هسته‌های Cortex از هسته‌های Kryo استفاده شده بود. دو هسته با فرکانس 1.7 و دو هسته‌ی دیگر نیز با فرکانس 2.2 کار می‌کردند. این تکنولوژی به این صورت است که کارهای سبک به هسته‌هایی که با فرکانس کمتری کار می‌کنند داده می‌شود و وقتی نیاز به انجام محاسبات سنگین هست، هسته‌هایی که با فرکانس بالاتری کار می‌کنند وارد میدان شده و از پس وظایف مورد نیاز برمی‌آیند.

با استفاده از این تکنولوژی، نه‌تنها میزان مصرف انرژی کاهش می‌یابد؛ بلکه میزان تولید حرارت نیز کاسته می‌شود. تولید حرارت درست همان علتی بود که تراشه‌ی اسنپدراگون 810 را به‌زانو درآورد. سال 2016 نیز یک سال حیاتی برای کمپانی کوالکام بود که 15 درصد از نیروهای خود را ترخیص کرده و تنها موفقیت اسنپدراگون 820 می‌توانست این کمپانی را از رفتن به لبه‌ی پرتگاه نجات دهد.

حال می‌رسیم به تراشه اسنپدراگون 830. چیپستی که قدرت فوق العاده بالایی دارد و نمی‌توان آن را یک چیپست معمولی دانست. در این تراشه قرار است از 8 هسته‌ی Kryo استفاده شود که قدرت فوق العاده بیشتری نسبت به اسنپدراگون 820 در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌دهد. شاید پیش خود بگویید خب، پردازنده‌های رایانه‌های شخصی قدرت بالاتری دارند و منظور ما از قدرت چیست؟ باید بگویم که منظور از قدرت، یعنی میزان عملکردی که یک دستگاه کوچک‌تر از یک دفترچه در آینده می‌تواند داشته باشد؛ دستگاهی که از تراشه اسنپدراگون 830 قدرت خواهد گرفت.

چیزی که ذهن ما را به خود درگیر کرده این است که چرا باید اسنپدراگون 830 از 8 هسته بهره ببرد؟ این همه قدرت و عملکرد برای چه‌کاری استفاده خواهد شد؟

با تفکر در مورد این پرسش‌ها می‌توان به پاسخ‌هایی رسید که دانستن آن‌ها خالی از لطف نیست و می‌تواند دنیای آینده‌ی گوشی‌های هوشمند را برای ما ترسیم کند. درواقع قدرت یک پردازنده، مانند ابزار و مصالحی است که می‌توان با آن بناهای زیبا ساخت یا موادی برای تهیه غذا هستند که می‌توان با آن‌ها انواع خوراک‌ها را پخت. تحلیل قدرتی که تراشه اسنپدراگون 830 در اختیار مهندسین و برنامه‌نویسان می‌دهد می‌تواند به ما نشان دهد که در آینده، رابط کاربری اپلیکیشن‌های این دیوایس‌ها از چه معماری بهره برده و تجربه‌ی آن‌ها چه لذتی را به همراه خواهند داشت.

در ادامه به مواردی که تراشه اسنپدراگون 830 می‌تواند تاثیر مستقیمی بروی آن‌ها بگذارد اشاره خواهیم کرد.

1. بازی‌های گوشی‌های هوشمند

بازی‌ها شاید یکی از بهترین تجربه‌هایی باشند که هر شخصی می‌تواند بر روی گوشی هوشمند خود کسب کند؛ اما باید قبول کرد که کمتر استدیوی شاخصی به سراغ موبایل‌ها رفته و برای آن‌ بازی می‌سازد. جدا از ضعف در سخت‌افزار، نبود کپی‌رایت مناسب می‌تواند آسیب بدی به بازی‌سازان بزند. برای همین است که بازی‌های مجانی باب شده‌اند و کاربر را وادار می‌کنند تا برای بهتر شدن تجربه‌اش در طول بازی، با پول واقعی هزینه کند و درآمد سازندگان بازی را شکل دهد.

این موارد سبب می‌شد تا به سازندگان حق دهیم که نسبت به ساخت بازی بروی موبایل‌ها دلسرد شده و کنسول‌های خانگی یا رایانه‌های شخصی را به‌عنوان پلتفرمی که قصد دارند برای آن بازی بسازند انتخاب کنند و بازی بروی موبایل که به‌اصطلاح گیمرها «خفن» باشد نباشیم. تا اینکه سروکله‌ی هدست‌های واقعیت مجازی به دنیای کوچک موبایل پیدا شد.

درست است که هدست‌هایی مانند اچ تی سی وایو و یا اوکولوس ریفت قدرت بالایی دارند؛ اما مشکلی به همراه‌ آن‌هاست که در موبایل‌ها یافت نمی‌شود؛ مشکلی که در واقع نیاز شدید این محصولات به یک کامپیوتر قدرتمند یا بازهم به قول گیمرها «سوپر خفن» است تا بتوان یک تجربه‌ی واقعیت مجازی عالی و لذت‌بخش داشت. درحالی‌که در موبایل‌ها این‌گونه نیست و شما فقط به خود موبایل نیاز دارید؛ البته موضوع زمانی بد می‌شود که کیفیت بازی‌ها در حد بازی سوپر ماریو است که با افت فریم ریت روبه‌رو شده و به خاطر کیفیت بدی که بازی‌ها دارند، پس از لذت بردن از دنیای کودکانه بازی‌های ساخته‌شده برای موبایل، با چشمان خونین به تجربه‌ی خود خاتمه می‌دهید.

اتفاقی که با تراشه‌ی اسنپدراگون 830 خواهد افتاد این است که شاهد بازی‌ها و محتویات قدرتمندتر، باکیفیت‌تر و زیباتر برای واقعیت مجازی باشیم. موبایل‌ها خیلی بهتر از کامپیوترها برای واقعیت مجازی هستند، زیرا سبک‌تر بوده و همچنین نیاز به یک محیط بسته یا نزدیک به یک دستگاه دیگر که برای اجرای یک بازی به آن نیاز است نباشد.

2. افزایش کیفیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری

میزان رزولوشن و همچنین کیفیت تصاویر و فیلترهایی که می‌توان بروی عکس‌ها و فیلم‌ها صورت داد به شدت به قدرت و عملکرد پردازنده وابسته است، زیرا تمام این محاسبات توسط پردازنده صورت می‌گیرد. تراشه اسنپدراگون 830 با بهره بردن از 8 گیگابایت رم می‌تواند برای کمپانی‌ها که علاقه دارند از دوربین‌های قدرتمند در گوشی‌های خود استفاده کنند یک گزینه‌ی ایده آل باشد.

چیزی که مشخص است استفاده از ترکیب دوربین دوگانه و حتی چندگانه در گوشی‌های آینده خواهد بود. برای مثال با استفاده از دوربین‌های قدرتمند، کمپانی‌ها به سمتی می‌روند که کاربر دیگر احتیاج به دوربین‌های خاصی برای تهیه‌ی ویدیوهای 360 درجه‌ای نباشد و تنها با گوشی خود بتواند محتوای واقعیت مجازی بسازد.

حتی امکان دارد یک سری طراحی‌های خاص نیز ببینیم. از استفاده‌ی 3 یا بیشتر از چند سنسور در پشت دوربین‌ها گرفته تا حتی استفاده از دوربین‌هایی در کناره‌های گوشی‌ها تا بتوانند تصاویر 360 درجه ضبط کنند که از فرمت 4K و حتی بالاتر بهره ببرد. خوب یا بد، تراشه اسنپدراگون 830 می‌تواند آنچه طراحان نیاز دارند را در اختیارشان قرار دهد.

3. واقعیت افزوده و تبدیل موبایل‌ها به رایانه‌های شخصی

واقعیت افزوده با واقعیت مجازی تفاوت‌های زیادی دارد. واقعیت مجازی در حقیقت شما را در دنیای مجازی قرار داده و حس یک دنیای واقعی را برای شما می‌سازد برای مثال در یک اتاق نشسته‌اید ولی با واقعیت مجازی تجربه‌ی قرار داشتن در یک باغ را کسب خواهید کرد؛ در واقعیت افزوده، به محیط پیرامون شما یک سری اشیا اضافه می‌شود که قابل تعامل هستند.

این واقعیت افزوده به‌قدری جای رشد دارد که می‌تواند شما را تا حدودی از رایانه‌های شخصی خلاص سازد. فرض کنید محیط دسکتاپ شما با محیط اتاقی که دارید ادغام شده و دیگر نیازی به پشت میز نشستن برای انجام یک کار ساده نداشته باشید. این کار درواقع با هدست واقعیت افزوده هولولنز ساخت مایکروسافت در حال رخ دادن است؛ اما کمپانی‌های دیگر نیز احتمالاً به فکر ساخت چنین قابلیتی به کمک گوشی‌های موبایل مبتنی بر سیستم عامل اندروید خواهند بود و وجود تراشه اسنپدراگون 830 می‌تواند در سرعت بخشیدن به این رویا کمک شایانی کند.

از خود مایکروسافت نیز نباید غافل شد که امکان دارد برای فروش بهتر گوشی‌های لومیا، دست به ساخت هدستی مخصوص برای آن‌ها بزند که نه‌تنها ارزان‌تر از هولولنز خواهد بود بلکه باعث رشد فروش گوشی‌های لومیا نیز خواهد شد.

4. موبایل خود را تبدیل به یک لپ‌تاپ خواهید کرد

شاید در حال حاضر تمام اپلیکیشن‌ها و یا بازی‌ها به‌راحتی توسط تراشه‌ی اسنپدراگون 820 اجرا شوند؛ اما این موضوع به معنی به چالش کشیده نشدن این تراشه نیست؛ مانند کنسول خانگی که تنها باگ‌ها می‌توانند باعث افت فریم در بازی‌هایشان شوند، موبایل‌ها نیز به همین صورت بوده و سازندگان اپلیکیشن‌ها دقیقه می‌دانند برای چه سخت‌افزاری قرار است محصول خود را بسازند؛ بنابراین سعی می‌کنند اپلیکیشن یا بازی بسازند که سخت‌افزار پلتفرمشان را به چالش نکشد.

این حالت سبب شده تا شاهد اپلیکیشن حرفه‌ای و قدرتمندی در موبایل‌ها نباشیم، زیرا این اپ‌ها نیز به صفحه‌ نمایش بزرگ‌تر و ماوس و کیبورد دارند تا بهتر بتوان از آن‌ها استفاده کرد. یک موبایلی نیز که از تراشه اسنپدراگون 830 بهره ببرد می‌تواند با متصل شدن به یک صفحه نمایش و کیبورد، تبدیل به یک لپ تاپ شود. در واقع این اتفاق رخ داده است و نام این محصول، NexDuck است؛ یک باتری، یک کیبورد وایرلس و همچنین یک صفحه‌ی 14 اینچی که با متصل کردن موبایل خود به آن می‌توانید مانند یک لپ‌تاپ از آن استفاده کنید.

امیدوارم از مقاله لذت برده باشید. نظرات خود را با ما در میان قرار دهید. آیا تراشه اسنپدراگون 830 برای شما هیجان‌انگیز است؟