چه کسی کیسه هوای خودرو را اختراع کرد و اولین ماشین مجهز به این فناوری کدام بود؟

کیسه هوای خودرو یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های صنعت خودروسازی است که توانسته جان بیش از پنجاه هزار نفر را از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ نجات دهد. اما این سیستم ایمنی چطور به وجود آمد و کدام خودرو برای اولین بار آن را به کار گرفت؟

تاریخچه اختراع کیسه هوای خودرو

کیسه هوای خودرو، شاید امروز به‌عنوان یک استاندارد ایمنی در ذهن ما باشد؛ اما مسیر توسعه آن چندین دهه طول کشید. بر اساس اسناد ثبت اختراع، دو مخترع به نام‌های والتر لیندِرر و جان هِتریک در اوایل دهه ۵۰ میلادی نمونه‌هایی اولیه از این فناوری را توسعه دادند. لیندرر سیستمی بر پایه هوای فشرده طراحی کرده بود که به صورت دستی توسط راننده یا در اثر برخورد با سپر خودرو فعال می‌شد. در مقابل، هتریک به ابداعی که «مجموعه بالشتک ایمنی برای خودرو» نامیده بود، اشاره داشت. اما ابتکارات این دو نفر تنها آغازگر مسیر بود. در دهه ۶۰ میلادی، مهندسی به نام یاسوزابورو کوبوری از یک دستگاه انفجاری کوچک برای باد کردن سریع کیسه هوا بهره گرفت. این رویکرد یکی از ایده‌های کلیدی برای تحول فناوری کیسه هوا محسوب می‌شود. در نهایت، آلن برید در سال ۱۹۶۸ سیستم سنجش ضربه را ثبت اختراع کرد. این فناوری نوآورانه نه تنها قابلیت شناسایی برخورد را داشت، بلکه باعث شد تولیدکنندگان خودرو به استفاده از کیسه هوای خودرو علاقه‌مند شوند.

اولین خودروی مجهز به کیسه هوا

یکی از لحظات تعیین‌کننده در تاریخ کیسه هوای خودرو، عرضه خودروی اولدزموبیل تورنادو در سال ۱۹۷۳ بود. این خودرو اولین مدلی بود که کارخانه به‌صورت پیش‌فرض و استاندارد کیسه هوا را نصب کرد. البته، این مدل پیش از این نیز توانسته بود با نوآوری‌هایی نظیر طراحی ویژه کوپه لوکس خود در سال ۱۹۶۶، توجه صنعت را جلب کند.

چالش‌های اولیه کیسه‌های هوا

با وجود اینکه کیسه‌های هوا از دهه ۱۹۷۰ در خودروها قابل‌دسترسی بودند، اما پذیرش عمومی آن تا دهه‌های بعدی با تأخیر مواجه شد. دلایل زیادی برای این موضوع وجود داشت؛ از جمله نگرانی درباره شدت نیروی باد شدن کیسه‌ها. در نسل اول این فناوری، به دلیل عدم امکان تنظیم نیروی باد شدن بر اساس شرایط تصادف، آسیب‌های جدی رخ می‌داد. کودکان و نوزادان بیشترین آسیب را در تصادفات مرتبط با کیسه‌های هوا تجربه می‌کردند. طبق آمار Insurance Institute for Highway Safety (IIHS)، از میان ۲۹۰ مرگ مرتبط با باد شدن کیسه هوای جلویی بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۸، ۹۰٪ قربانیان کودکان بودند. یکی دیگر از موانع مهم، میزان استفاده کم مردم از کمربند ایمنی در آن زمان بود. یک مطالعه NHTSA نشان داد که تا سال ۱۹۷۹ تنها ۱۱٪ رانندگان آمریکایی به‌صورت مرتب از کمربند ایمنی استفاده می‌کردند. این موضوع باعث می‌شد اهمیت استفاده از کیسه‌های هوا کمتر درک شود. در این دوران، برندهای بوییک و کادیلاک، گزینه‌های مجهز به کیسه هوا را ارائه کردند. اما طی سه سال، در میان ۴.۷ میلیون خودرو فروخته‌شده، تنها ۱۰۳۲۲ دستگاه دارای کیسه هوا بودند.