گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بررسی‌های ناسا روی سیارک خطرناک بنو نشان می‌دهد که قدمت آن حتی از منظومه شمسی نیز بیشتر است. چه اتفاق وحشتناکی باعث شده بونو به نزدیکی زمین بیاید؟
در سال ۲۰۱۶ بود که ناسا تصمیم گرفت ماموریت OSIRIS-REx را برای برداشتن نمونه از سیارک بنو انجام دهد. کاوشگر ناسا در سال ۲۰۲۰ به این سیارک رسید و توانست پس از فرود کوتاه‌‌مدت مقداری سنگ و غبار را برای انتقال به زمین جمع‌آوری کند. در سال ۲۰۲۳ نیز نمونه‌های Bennu به زمین رسیدند. از آن زمان دانشمندان به‌شدت در حال بررسی ترکیبات موجود بوده‌اند.
مشاهده ذرات پیش‌خورشیدی روی سیارک بنو
سیارک بنو فاصله خیلی زیادی با زمین ندارد. قطر این سیارک کوچک تقریبا به ۵۰۰ متر می‌رسد و هر ۶ سال یکبار در نزدیک‌ترین فاصله به زمین قرار می‌گیرد. بر اساس برآوردهای ناسا می‌تواند این احتمال را داد که تا یک قرن دیگر بنو با زمین برخورد کند. همین نیز سبب شده که دانشمندان علاقه خاصی برای بررسی آن داشته باشند. داده‌های به‌دست آمده از نمونه دریافتی نشان می‌دهد که این سیارک ارزش چند سال صبر را داشته است.
با استفاده از این داده‌ها می‌توانیم نسبت به وضعیت جهان هستی پیش از شکل‌گیری منظومه شمسی اطلاع پیدا کنیم. در واقع ما سفری به ۴.۶ میلیارد سال پیش خواهیم داشت. در گذشته بنو بخشی از یک جرم فضایی بسیار بزرگتر به‌قطر ۱۰ کیلومتر با محیطی کاملا فعال بوده است.
گذشته وحشتناک Bennu
تاکنون سه مقاله مهم در رابطه با نمونه‌های مرتبط با این سیارک منتشر شده است. در یکی از آنها اخترشناسان به گذشته خشن سیارک مادر بنو اشاره می‌کنند. به‌نظر می‌رسد مجموعه‌ای از رخدادهای پیچیده در نهایت به برخوردی مرگبار منجر شده است.
غبارها و مواد موجود در سیارک بنو به مناطق مختلفی تعلق دارند. برخی نشان می‌دهند که این سیارک زمانی در نزدیکی خورشید قرار داشته است. در بک بازه زمانی نیز فوق‌العاده از خورشید فاصله گرفته، ولی همچنان درون مرز منظومه شمسی قرار داشت. ظاهرا برای مدتی هم کاملا در فضای میان‌ستاره‌ای حضور داشته است.
دانشمندان موفق شدند با بررسی ایزوتوپ‌ها و عناصر موجود در غبار بنو به این نتیجه برسند. ایزوتوپ‌هایی که در منظومه شمسی شکل می‌گیرند با ایزوتوپ‌هایی که در فضای میان‌ستاره‌ای به‌وجود می‌آیند ساختار متفاوتی دارند.
- سیارک ها و سرنوشت زمین: ما واقعا برای جلوگیری از فاجعه برخورد آماده هستیم؟
- اگر سیارک قاتل دایناسورها همین الان به زمین برخورد کند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
- آیا دنباله دار اطلس برای جاسوسی از زمین توسط بیگانگان ارسال شده است؟
بر اساس نشانه‌های موجود می‌توان گفت که اولین‌بار سیارک مادر بنو در بخش بیرونی منظومه شمسی یعنی کمی دورتر از مشتری و زحل شکل گرفته است. هرچند پس از مدتی یک مهمان ناخوانده وارد منظومه شمسی شده و سبب گردیده که این سیارک تکه‌تکه شود.
پس از این رخداد تکه‌ها کنار هم قرار گرفتند و متلاشی شدند. این اتفاق ممکن است بارها تکرار شده باشد. در نهایت نیز سیارک بنو تشکیل شد.
نشانه‌هایی از شکل‌گیری حیات
دانشمندان متوجه شدند سیارک مادر بنو در لحظات اولیه شکل‌گیری مقدار قابل توجهی یخ و گرد‌وغبار را به‌خود جذب کرده است. پس از گذشت زمان گرما باعث شده یخ ذوب شده و با سایر مواد موجود ترکیب شود. در نتیجه در نمونه‌های کنونی می‌توان ترکیبات حاوی آب را نیز مشاهده کرد.
عجیب اینکه روی بنو غبارهایی از ذرات پیش‌خورشیدی نیز دیده می‌شود. این ذرات معمولا در اطراف ستاره‌های در حال مرگ وجود دارند که یعنی قدمت آنها به قبل از شکل‌گیری منظومه شمسی و خورشید می‌رسد. برخی افراد احتمال می‌دهند که آنها از طریق تونل‌های کیهانی به منظومه شمسی آمده و روی بنو نشسته باشند. هرچند در هر صورت می‌توانند اطلاعات ارزشمندی از دنیای پیش از خورشید را ارائه کنند.
روی سیارک بنو هیچ نشانه‌ای از حیات وجود ندارد. گرچه ترکیبات موجود در آن نشان می‌دهند که بلوک‌های سازنده حیات به‌شکل ناگهانی در منظومه شمسی شکل نگرفته‌اند. حیات به‌صورت تدریجی و از فضای میان‌ستاره‌ای وارد منظومه شمسی شده است. سیارک‌های مثل بنو نیز احتمالا در انتقال آن نقش داشته‌اند.