گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بسیاری مینی کوپر را محصولی از BMW می‌دانند، اما آیا موتور خودروهای مینی کوپر هم واقعا ساخت این غول آلمانی است؟ پاسخ این سوال پیچیده‌تر از یک بله یا خیر ساده است.
مینی کوپر، رولزرویس و BMW سه برند زیر چتر یک شرکت مادر هستند. هر کدام از این برندها بازار متفاوتی را هدف گرفته‌اند؛ از خودروهای شهری و جوان‌پسند مینی گرفته تا شکوه و تجمل رولزرویس. با این حال، در صنعت مدرن خودروسازی، اشتراک‌گذاری قطعات یک استراتژی رایج و هوشمندانه برای کاهش هزینه‌ها محسوب می‌شود. این موضوع در مورد رابطه میان مینی و بی ام و نیز کاملا صادق است.
راز تکامل موتور خودروهای مینی کوپر؛ از کرایسلر تا BMW
تاریخچه پیشرانه‌های مینی کوپر در دوران مدرن به سه دوره اصلی تقسیم می‌شود که هر یک حاصل همکاری‌های استراتژیک متفاوتی بوده است. این مسیر پر فراز و نشیب، هویت فنی این خودرو دوست‌داشتنی را شکل داده است.
دوران موتورهای Tritec: همکاری با کرایسلر
در اواخر دهه ۱۹۹۰، BMW (از طریق مالکیت برند روور) و شرکت کرایسلر برای توسعه سری جدیدی از موتورها با یکدیگر همکاری کردند. حاصل این مشارکت، تأسیس کارخانه‌ای در برزیل و تولید خانواده موتورهای Tritec بود. این موتورها در اوایل دهه ۲۰۰۰ تقریباً به‌طور انحصاری در مدل‌های مینی کوپر استفاده می‌شدند، هرچند با خودروهایی مانند کرایسلر PT Cruiser نیز مشترک بودند.
عصر موتورهای Prince: شراکت با پژو-سیتروئن
پس از پایان قرارداد با Tritec، شرکت BMW شریک تجاری جدیدی پیدا کرد: گروه PSA (پژو-سیتروئن). نتیجه این همکاری، تولید خانواده موتورهای Prince بود که تا سال ۲۰۱۴ قلب تپنده مدل‌های مختلف مینی، BMW، پژو و سیتروئن را تشکیل می‌دادند. این دوره نشان‌دهنده تعمیق استراتژی اشتراک‌گذاری قطعات بود.
آیا موتور خودروهای مینی کوپر همان موتور BMW است؟
پاسخ کوتاه، بله است. امروزه اکثر موتورهای مینی کوپر یا مستقیماً موتورهای BMW هستند یا توسط این شرکت به‌طور ویژه برای برند مینی توسعه یافته‌اند. این وابستگی فنی در نسل فعلی موتورها به اوج خود رسیده است.
نسل جدید موتورهای سری B ساخت BMW
با معرفی نسل جدید مینی کوپر S در سال ۲۰۱۴، دوران موتورهای Prince به پایان رسید و عصر جدیدی با موتورهای سری B شرکت BMW آغاز شد. امروزه، پیشرانه‌های B37 (دیزل)، B38 (سه سیلندر بنزینی) و B48 (چهار سیلندر بنزینی) به‌طور گسترده در محصولات مینی و BMW استفاده می‌شوند. برای مثال، موتور قدرتمند B48 علاوه بر مدل‌های پرفورمنس مینی و BMW، در خودروهایی مانند مورگان پلاس فور و حتی تویوتا سوپرا جدید نیز به کار رفته است.
چرا غول‌های خودروسازی قطعات خود را به اشتراک می‌گذارند؟
طراحی و تولید خودرو فرآیندی بسیار گران‌قیمت است، به‌ویژه با توجه به استانداردهای سخت‌گیرانه امروزی. اشتراک‌گذاری قطعات، به‌خصوص پلتفرم و قوای محرکه، یک راهکار هوشمندانه برای کاهش چشمگیر هزینه‌های تحقیق و توسعه است.
کاهش هزینه‌ها: دلیل اصلی اشتراک‌گذاری
وقتی یک شرکت قطعه‌ای پیچیده مانند موتور یا پلتفرم را تولید می‌کند، می‌تواند با استفاده از آن در چندین برند زیرمجموعه خود، هزینه‌های تولید را سرشکن کند. این استراتژی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد بدون نیاز به طراحی مجزا برای هر خودرو، محصولاتی متنوع با هزینه‌ای کمتر تولید کنند.
مثالی فراتر از BMW: از آئودی تا استون مارتین
این رویه فقط محدود به BMW و مینی نیست. لامبورگینی اوروس و آئودی Q8، دو شاسی‌بلند لوکس از گروه فولکس‌واگن، از پلتفرم مشترک MLB Evo و قطعات فنی یکسان بهره می‌برند. حتی شرکت‌های کاملاً مستقل نیز با هم همکاری می‌کنند؛ برای مثال، استون مارتین از موتورها و برخی قطعات داخلی مرسدس-آ ام گ در خودروهای خود استفاده می‌کند.
حالا که با راز موتور خودروهای مینی کوپر آشنا شدید، به نظر شما این اشتراک‌گذاری قطعات به نفع مصرف‌کننده است یا به ضرر او؟ نظرات خود را با ما و دیگر خوانندگان گجت نیوز در میان بگذارید.