خودروهای هیبریدی با ترکیب موتور احتراق داخلی و موتور الکتریکی، به گزینهای محبوب برای رانندگان تبدیل شدهاند. این خودروها با ارائه مصرف سوخت بهینه و آلایندگی کمتر، مزایای قابل توجهی نسبت به خودروهای بنزینی دارند. اما سیستم محرکه هیبریدی چگونه کار میکند و انواع مختلف آن چه ویژگیهایی دارند؟
ظهور خودروهای هیبریدی به عنوان گزینهای رایج در چند سال اخیر، این تصور را ایجاد کرده که اختراع جدیدی هستند. در حالی که اولین خودروی هیبریدی در سال ۱۸۹۹ توسط فردیناند پورشه اختراع شد. با این حال، تا زمان عرضه تویوتا پریوس در سال ۱۹۹۷، این فناوری چندان مورد توجه قرار نگرفت. امروزه، خودروهای هیبریدی به عنوان استانداردی جدید در صنعت خودرو شناخته میشوند.
نحوه کارکرد سیستم محرکه هیبریدی
به زبان ساده، یک خودروی هیبریدی از یک موتور احتراق داخلی و یک یا چند موتور الکتریکی استفاده میکند. موتور احتراق داخلی با بنزین یا گازوئیل کار میکند، در حالی که موتور الکتریکی انرژی خود را از یک باتری جمعوجور تامین میکند. برخلاف خودروهای تمام الکتریکی، هیبریدیها فقط به باتری وابسته نیستند و از طریق سیستمهایی مانند ترمز احیا کننده، خودشان را شارژ میکنند. این سیستمها راندمان بالا بدون کاهش کارایی را ارائه میدهند. خودروهای هیبریدی مصرف سوخت کمتر، برد بیشتر و راحتی سوختگیری را همراه با آلایندگی کمتر نسبت به خودروهای بنزینی ارائه میدهند.
سیستم محرکه هیبریدی چیزی فراتر از همکاری ساده موتور بنزینی و موتور الکتریکی است. این سیستم، جریانی دقیق از نیرو را از طریق اجزای مختلف که هماهنگ با هم کار میکنند، مدیریت میکند. در سرعتهای پایین، موتور الکتریکی وظیفه اصلی را بر عهده دارد. در بزرگراه، موتور بنزینی به طور یکپارچه کنترل را در دست میگیرد. در صورت نیاز به شتاب گیری سریع، هر دو موتور با هم کار میکنند تا قدرت بیشتری تولید کنند. به همین دلیل، هیبریدیها در رانندگی شهری، که خودروهای معمولی بیشترین سوخت را مصرف میکنند، مصرف سوخت بسیار کمتری دارند.
در قلب این سیستم، موتور الکتریکی قرار دارد که انرژی باتری را برای چرخاندن چرخها مهار میکند. این موتور میتواند به عنوان ژنراتور نیز عمل کند و انرژی را از طریق ترمز احیا کننده به باتری بازگرداند. بیشتر هیبریدیهای مدرن از گیربکس متغیر پیوسته (e-CVT) استفاده میکنند که خروجی موتور بنزینی و الکتریکی را به نرمی متعادل میکند. سپس گشتاور از طریق دیفرانسیل، میل گاردان و محورها به چرخها منتقل میشود. کنترل کننده الکترونیکی قدرت نیز سرعت و گشتاور موتور الکتریکی را تنظیم میکند تا انتقال بین قدرت بنزینی و الکتریکی نرم باشد.
انواع خودروهای هیبریدی
خودروهای هیبریدی در انواع مختلفی عرضه میشوند که هر کدام رویکرد متفاوتی برای ترکیب قدرت الکتریکی و بنزینی دارند. رایجترین نوع، هیبرید موازی است که در آن موتور احتراق داخلی و موتور الکتریکی میتوانند به طور همزمان یا جداگانه چرخها را به حرکت درآورند. در هیبریدهای سری، چرخها همیشه توسط موتور الکتریکی به حرکت در میآیند و موتور بنزینی به عنوان ژنراتور یا منبع تغذیه باتری عمل میکند. این نوع تجربه رانندگی مشابه خودروهای تمام الکتریکی را با قدرت نرم و ثابت ارائه میدهد.
برخی از خودروسازان، مانند هوندا، بسته به شرایط، از هر دو رویکرد استفاده میکنند. هیبریدهای ملایم از سیستمهای ۴۸ ولتی کوچکتر برای کمک به موتور بنزینی و روانتر کردن انتقال در هنگام توقف و حرکت استفاده میکنند. هیبریدهای پلاگین (PHEV) باتریهای بزرگتری دارند که میتوانند خودرو را فقط با برق به حرکت درآورند. این طیف گسترده از گزینهها نشان میدهد که این سیستم چقدر متنوع شده است.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 







