Excoino
یخ قطب شمال

دهمین کاهش بزرگ یخ دریای قطب شمال در تاریخ: گزارشی نگران‌کننده از ناسا و آینده زمین

ناسا و محققانش اعلام کردند یخ قطب شمال در سال ۲۰۲۵ به دهمین حداقل وسعت خود در تاریخ رسیده که نشانگر روندی هشداردهنده است.

این اتفاق زنگ خطری جدی برای تغییر اقلیم و بحران زیست‌محیطی زمین محسوب می‌شود. ذوب شدن یخ‌های قطبی فقط یک پدیده فصلی نیست، بلکه نشانه‌ای از گرمایش جهانی است که پیامدهای گسترده‌ای برای اکوسیستم و سطح آب دریاها در پی دارد. کارشناسان جهانی همچنان در حال رصد این پدیده هستند.

گزارش ناسا: دهمین کاهش بزرگ یخ قطب شمال

طبق اعلام ناسا و مرکز ملی داده‌های برف و یخ، یخ دریای قطب شمال در ۱۰ سپتامبر به حداقل سالانه خود رسید. وسعت کل یخ‌های دریایی با ۴.۶۰ میلیون کیلومتر مربع (۱.۷۸ میلیون مایل مربع)، با سال ۲۰۰۸ هم‌تراز شد و دهمین کاهش بزرگ در تاریخ را ثبت کرد. همزمان، در نیمکره جنوبی، یخ‌های قطب جنوب در حال افزایش بودند، اما همچنان نسبت به سطوح قبل از ۲۰۱۶ پایین‌ترند.

این یخ‌ها به طور فصلی نوسان می‌کنند؛ در ماه‌های سردتر منجمد شده و در ماه‌های گرم‌تر ذوب می‌شوند. اما از سال ۱۹۷۸ که ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) رصد آن‌ها را آغاز کردند، وسعت یخ‌های دریایی قطبی به طور مداوم با افزایش دمای جهانی کاهش یافته است.

ناتان کورتز، رئیس آزمایشگاه علوم کریوسفریک ناسا، تأکید کرد:

با اینکه امسال رکورد جدیدی از کاهش یخ قطب شمال ثبت نشد، اما این روند با کاهش کلی و طولانی‌مدت سازگار است.” کمترین وسعت ثبت شده یخ دریای قطب شمال در سال ۲۰۱۲ رخ داد که والت مایر از مرکز ملی داده‌های برف و یخ، آن را نتیجه گرمایش اتمسفر و الگوهای آب و هوایی غیرعادی می‌داند. مایر افزود: “برای ۱۹ سال متوالی، حداقل پوشش یخی در اقیانوس منجمد شمالی کمتر از سطوح پیش از سال ۲۰۰۷ بوده و این روند در سال ۲۰۲۵ نیز ادامه دارد.

بیشتر بخوانید

وضعیت نگران‌کننده یخ‌های قطب جنوب

در حالی که یخ قطب شمال به حداقل می‌رسد، یخ‌های اطراف قطب جنوب به حداکثر فصلی خود نزدیک می‌شوند. با این حال، کورتز اشاره کرد که پوشش یخی امسال در قطب جنوب “کمتر از میانگین” است و سیستم پیچیده‌تر این منطقه، پیش‌بینی روندهای آن را دشوار می‌کند. والت مایر نیز افزود که مشخص نیست آیا کاهش کنونی یخ در قطب جنوب روندی پایدار است یا خیر، و دانشمندان همچنان آن را رصد می‌کنند.

۴۷ سال پایش بی‌وقفه یخ‌های قطبی

ناسا و NOAA نزدیک به پنج دهه است که با استفاده از ماهواره‌هایی نظیر نیمبوس-۷ (۱۹۷۸)، ماهواره‌های DMSP (از ۱۹۸۷) و ماهواره آکوا (۲۰۰۲-۲۰۱۱)، به جمع‌آوری داده‌های پیوسته از یخ دریایی مشغول هستند. با پرتاب AMSR2 در سال ۲۰۱۲ (توسط JAXA) و ICESat-2 در سال ۲۰۱۸، پایش وسعت و ضخامت یخ‌ها به طور مداوم ادامه یافته است.

آنجلا بلیس، دستیار رئیس آزمایشگاه علوم کریوسفریک ناسا، بیان کرد: “اکنون ۴۷ سال پایش بی‌وقفه وسعت یخ دریای قطب شمال و قطب جنوب از طریق ماهواره‌ها را پشت سر گذاشته‌ایم. این طولانی‌ترین و یکپارچه‌ترین مجموعه داده‌های ماهواره‌ای موجود است.”

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*