بسیاری از خودروهای دهه ۹۰ آپشنهایی داشتند که امروز کاملا فراموش شدهاند اما در زمان خود نماد نوآوری و جذابیت بودند و حس نوستالژیک عمیقی را تداعی میکنند.
دهه ۹۰ میلادی با فیلمها، موسیقی و افسانههای تکرارنشدنی در ذهن ما حک شده است. این دهه در دنیای خودرو نیز دوران طلایی محسوب میشود. زمانی که افسانههایی مانند مکلارن افوان، تویوتا سوپرا و نیسان اسکایلاین متولد شدند. اما فقط خود ماشینها نبودند که این دوران را خاص میکردند. آپشنهای قدیمی خودرو نیز به اندازه خودشان به یاد ماندنی بودند. در ادامه نگاهی به چند مورد از این ویژگیهای جذاب میاندازیم.
چراغهای مخفیشونده؛ اوج جذابیت خودروهای دهه ۹۰
چراغهای پاپآپ یا مخفیشونده در دهه ۹۰ به اوج محبوبیت خود رسیدند. این ویژگی فقط محدود به خودروهای گرانقیمت نبود. ماشینهای ارزانتری مانند مزدا امایکس-۵ و حتی ولوو ۴۸۰ نیز با این چراغها به عابران پیاده چشمک میزدند. متاسفانه به دلیل قوانین ایمنی عابران پیاده و تاثیر منفی بر آیرودینامیک، این ویژگی جذاب برای همیشه از صنعت خودرو حذف شد.
گیربکس دستی؛ لذتی که گران شد
امروزه گیربکس دستی یک آپشن کمیاب و گران برای علاقهمندان رانندگی است. اما در اواخر دهه ۹۰، حدود یک چهارم خودروهای فروخته شده در آمریکا جعبهدنده دستی داشتند. در آن زمان گیربکس اتوماتیک یک گزینه لوکس و پرهزینه محسوب میشد. اگرچه امروز گیربکسهای اتوماتیک سریعتر و بهینهتر هستند اما هیچچیز جای لذت و درگیری رانندگی با یک گیربکس دستی را در یک جاده پرپیچوخم نمیگیرد.
- 5 تا از عجیبترین ماشین های پلیس کلاسیک در آمریکا
- قابلاعتمادترین پیکاپهای کلاسیک با بیش از نیم میلیون کیلومتر کارکرد
- با سریع ترین خودروهای عضلانی کلاسیک آشنا شوید
سیستم صوتی افترمارکت؛ دنیایی از انتخاب
یکی از بهترین ویژگیهای ماشینهای کلاسیک آن دوران، امکان تعویض آسان سیستم صوتی بود. رانندگان میتوانستند به راحتی ضبط فابریک را با مدلهای پیشرفتهتر از برندهایی مانند پایونیر و آلپاین تعویض کنند. این سیستمها نهتنها کیفیت صدای بهتری داشتند بلکه با اکولایزرهای گرافیکی و طراحیهای جذاب، جلوه خاصی به داشبورد میبخشیدند. امروز با یکپارچه شدن سیستمهای اطلاعات و سرگرمی، این امکان تقریبا از بین رفته است.
سلطنت دکمههای فیزیکی
کابین خودروهای امروزی پر از نمایشگرهای لمسی است که کار با آنها حین رانندگی دشوار و خطرناک است. اما در دهه ۹۰ میلادی، همه چیز با دکمههای فیزیکی کنترل میشد. اگرچه گاهی تعداد دکمهها بسیار زیاد بود اما دسترسی به عملکردهای اصلی مانند تنظیمات تهویه بسیار راحتتر و ایمنتر صورت میگرفت. خوشبختانه برخی خودروسازان دوباره به اهمیت دکمههای فیزیکی پی بردهاند.
رنگهای شاد و پارچههای طرحدار
به پارکینگها نگاه کنید؛ پر از خودروهایی با رنگهای سفید، مشکی و خاکستری است. اما در دهه ۹۰ اوضاع متفاوت بود. خودروسازان از رنگهای شاد و سرزنده مانند سبز، آبی و زرد استفاده میکردند. حتی فضای داخلی خودروها نیز با پارچههایی با طرحهای جسورانه و رنگارنگ تزئین میشد. به نظر میرسد آن روحیه شاد و سرزنده جای خود را به یکنواختی مدرن داده است.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 










