گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
فضا، قلمرویی مرموز و بی‌انتها، همیشه الهام‌بخش داستان‌سرایان بوده است. در این مقاله به معرفی بهترین فیلم علمی تخیلی در فضا می‌پردازیم که کاملا در این بستر بیکران اتفاق می‌افتند.
سفر به فضا، یکی از ستون‌های اصلی ژانر علمی تخیلی محسوب می‌شود. با این حال، یافتن فیلم‌هایی که تمام داستان آن‌ها منحصرا در فضای بیکران یا در ایستگاه‌های فضایی اتفاق بیفتد، کمی نادر است. این آثار هنری، با محدودیت‌های خاص خود، پتانسیل بالایی برای خلق داستان‌های نفس‌گیر و تامل‌برانگیز دارند. در ادامه با تعدادی از بهترین این عناوین آشنا می‌شویم که مرزهای ژانر را جابجا کرده‌اند.
۸. افق رویداد (Event Horizon) – ۱۹۹۷
افق رویداد به کارگردانی پل دبلیو. اس. اندرسون، با حضور بازیگرانی چون لارنس فیشبرن و سم نیل، داستانی ترسناک از عمق فضا را روایت می‌کند. این فیلم پرسش می‌کند که اگر سفر فضایی ما را به جایی ناخواسته ببرد یا موجودی وحشتناک را با خود بازگردانیم، چه اتفاقی می‌افتد؟
داستان زمانی آغاز می‌شود که سفینه تحقیقاتی Event Horizon، پس از مفقود شدن، به‌طور ناگهانی در منظومه شمسی ظاهر شده و سیگنال پریشانی هولناکی ارسال می‌کند. یک تیم نجات برای بررسی به این سفینه متروکه فرستاده می‌شود و به‌زودی متوجه سرنوشت شوم خدمه اصلی و تهدید مشابهی که اکنون خودشان را دنبال می‌کند، می‌شوند. این فیلم با ترکیب ژانرهای وحشت و علمی تخیلی، اثری منحصربه‌فرد برای علاقه‌مندان به هر دو سبک است.
۷. زندگی (Life) – ۲۰۱۷
زندگی به کارگردانی دانیل اسپینوزا، با فیلمنامه‌ای از رت ریس و پاول ورنیک، به این پرسش پاسخ می‌دهد که اگر در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) مشکلی پیش بیاید، چه خواهد شد. خدمه این ایستگاه فضایی به‌طور ناگهانی توسط اولین نمونه حیات فرازمینی خفته‌ای که از مریخ پیدا شده، تهدید می‌شوند.
این فیلم با بازیگرانی چون رایان رینولدز، جیک جیلنهال، ربکا فرگوسن و هیرویوکی سانادا، کشف علمی هیجان‌انگیزی را به نمایش می‌گذارد که به سرعت به یک نبرد هولناک برای بقا در برابر موجودی به نام کالوین تبدیل می‌شود؛ موجودی که هیچ‌کس برای رویارویی با آن آماده نیست.
۶. آفتاب (Sunshine) – ۲۰۰۷
آفتاب، به کارگردانی دنی بویل و نویسندگی الکس گارلند، یکی از بهترین فیلم‌های علمی تخیلی قرن است که در زمان اکران خود مورد توجه قرار نگرفت. این فیلم تیمی از دانشمندان را دنبال می‌کند که مأموریتی غیرممکن دارند: روشن کردن مجدد خورشید با بمب‌های هسته‌ای، زیرا خورشید در حال خاموش شدن است.
اما اوضاع زمانی تیره و تار می‌شود که آن‌ها بقایای مأموریت اول را پیدا می‌کنند که تحت شرایطی مرموز شکست خورده بود. این فیلم، با بازیگران مطرحی چون کیلین مورفی، رز بیرن، کریس ایوانز، میشل یئو و هیرویوکی سانادا، به دلیل تأملات فلسفی عمیق و کیفیت بالای علمی تخیلی‌اش، اثری جذاب و دیدنی محسوب می‌شود.
۵. ماه (Moon) – ۲۰۰۹
ماه، یک فیلم مستقل تحسین‌شده از سال ۲۰۰۹ به کارگردانی دانکن جونز است. گرچه از نظر فنی کاملا در فضا اتفاق نمی‌افتد، اما داستان آن در ایستگاهی در ماه جریان دارد که از نظر علمی محیطی بدون اتمسفر محسوب می‌شود. این فیلم داستان یک کارمند تنها در ایستگاهی شرکتی روی ماه را روایت می‌کند که تنها شرکتش، پیام‌های متناوبی از خانواده‌اش در زمین است.
دنیای او با کشف شوکه‌کننده‌ای درباره هدف واقعی کارش دگرگون می‌شود. سم راکول با بازی قدرتمند خود، نقش یک ستاره را ایفا می‌کند و اجرایش به فیلم پیچیدگی می‌بخشد، در حالی که درک شخصیت او از واقعیت به چالش کشیده می‌شود. کارگردانی دانکن جونز نیز با استفاده حداکثری از یک محیط و بازیگران محدود، برجسته است.
۴. گرانش (Gravity) – ۲۰۱۳
گرانش، یکی از بهترین فیلم‌های علمی تخیلی دهه ۲۰۱۰، فضا را نه‌تنها به‌عنوان یک محیط، بلکه تقریبا به‌عنوان یک شخصیت اصلی به کار می‌برد. این فیلم داستان فضانوردی به نام رایان استون (با بازی ساندرا بولاک) را در اولین ماموریت فضایی‌اش روایت می‌کند. او پس از یک فاجعه، مجبور می‌شود برای بقای خود بجنگد و با شیوه‌های غیرمنتظره‌ای با اهریمن‌های درونی‌اش روبه‌رو شود.
بولاک در این فیلم عملکردی درخشان ارائه می‌دهد و شخصیت خود را از ابتدا می‌سازد. کارگردانی آلفونسو کوارون و فیلم‌برداری امانوئل لوبزکی نیز از نقاط قوت اصلی فیلم هستند. استفاده از نماهای بلند و تدوین هوشمندانه، حس واقعی و غوطه‌وری بی‌نظیری را ایجاد می‌کند که باعث شد گرانش جوایز متعددی از جمله اسکار بهترین کارگردانی را برای کوارون و بهترین فیلم‌برداری را برای لوبزکی به ارمغان آورد.
۳. بیگانه (Alien) – ۱۹۷۹
بیگانه نیز یکی از فیلم‌هایی است که ممکن است قانون «منحصرا در فضا» را کمی نقض کند، زیرا یک صحنه معروف در سیاره LV-۴۲۶ دارد، اما این صحنه بسیار کوتاه است و شخصیت‌ها همگی لباس فضایی به تن دارند. این فیلم نمونه بارز یک فیلم ترسناک فضایی است که الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های این فهرست از جمله «زندگی» بوده است.
ترکیب کارگردانی هوشمندانه ریدلی اسکات، هیولای نمادین زنومورف، بازی‌های پرشور بازیگران و نقد اجتماعی پنهان، بیگانه را به اثری ماندگار تبدیل کرده است. سفینه نوسترومو که در واقع یک کامیون فضایی است، در تعقیب و گریز زنومورف با الن ریپلی (سیگورنی ویور)، به یک هزارتو تبدیل می‌شود. همان‌طور که شعار معروف فیلم می‌گوید: «در فضا، هیچ‌کس نمی‌تواند صدای جیغ شما را بشنود»، و این همان چیزی است که این فیلم را واقعا ترسناک می‌کند.
۲. سولاریس (Solaris) – ۱۹۷۲
سولاریس، تنها یک اثر کلاسیک علمی تخیلی نیست، بلکه یکی از پیچیده‌ترین درام‌های روانشناختی قرن گذشته است. این فیلم به کارگردانی آندری تارکوفسکی، بر اساس رمانی از استانیسلاو لم، از فضای بیکران برای تاکید بر حس انزوا و تنهایی شخصیت‌ها استفاده می‌کند. در اینجا خبری از راه‌پیمایی فضایی یا هیولاهای ترسناک نیست، بلکه تنها سیاره‌ای به همین نام و خاطراتی که شخصیت‌ها در ایستگاه فضایی دارند، وجود دارد.
- هیجان‌انگیزترین فیلم‌های علمی-تخیلی و فانتزی که تا پایان سال اکران می‌شوند
- معرفی 10 مورد از جذاب ترین سریال‌های علمی-تخیلی کوتاه یک دهه اخیر
- 10 تا از بهترین شخصیت‌های شرور در سریال‌های علمی تخیلی
دانشمندان در ایستگاه تحقیقاتی، با دیدها و توهمات مرموزی درگیر می‌شوند. روانشناسی به نام کریس کلوین (دوناتا بالینوس) برای درک این پدیده اعزام می‌شود، اما به‌زودی خود نیز همان علائم را تجربه می‌کند. کلوین، بدون راه فرار، مجبور است با این توهمات دست و پنجه نرم کند و بفهمد سولاریس دقیقا چه بلایی بر سر آن‌ها می‌آورد. سولاریس عمدتا درباره تنهایی و اشتیاق به ارتباط انسانی است و این مضامین را به شیوه‌ای عمیق و تکان‌دهنده بررسی می‌کند.
۱. ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی (2001: A Space Odyssey) – ۱۹۶۸
هیچ فیلم دیگری نمی‌توانست جایگاه اول این فهرست را به خود اختصاص دهد جز ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی. گرچه صحنه‌های کوتاهی در زمین و ماه دارد، اما بخش عمده آن در فضای بیکران اتفاق می‌افتد. در واقع، استنلی کوبریک فضا را نه‌تنها یک شخصیت مستقل، بلکه پاسخی به آرزوی بشریت برای یافتن معنا می‌داند.
تمام مولفه‌های بزرگ ژانر فیلم علمی تخیلی در فضا، از هوش مصنوعی گرفته تا غرابت این ژانر، توسط ۲۰۰۱ تعریف شده‌اند و نسل‌ها از فیلم‌سازان تحت تاثیر آن قرار گرفته‌اند. مفاهیم و لحظات بی‌شماری در این فیلم وجود دارند که حتی کسانی که آن را تماشا نکرده‌اند نیز با آن‌ها آشنا هستند. تصویری که از آینده در ذهن داریم، از دیدگاه کوبریک نشأت می‌گیرد؛ با طراحی‌های عملی‌تر به‌جای تخیلی و استفاده از قطعات کلاسیک موسیقی به‌عنوان موسیقی متن عصر تکامل انسان. بدون ۲۰۰۱، هیچ‌یک از فیلم‌های این فهرست وجود نداشتند و آن را به برترین داستان علمی تخیلی که تاکنون روی پرده سینما روایت شده، تبدیل می‌کند.