پرهزینهترین ماموریتهای فضایی ناسا همواره مرزهای علم و اکتشاف را جابجا کردهاند. این پروژههای عظیم با دستاوردهای بینظیر، هزینههایی بسیار سنگین نیز داشتهاند.
ناسا عمدتا از طریق بودجههای سالانه دولت فدرال ایالات متحده تامین مالی میشود. پروژههای فضایی این سازمان به دلیل مهندسی تخصصی، الزامات محیطی شدید و هزینههای پرتاب، بسیار پرهزینه هستند.
۱. برنامه شاتل فضایی (۱۹۷۲ – ۲۰۱۱)
برنامه شاتل فضایی ناسا (Space Transportation System) از اوایل دهه ۱۹۷۰ توسعه یافت و تا ژوئیه ۲۰۱۱ در ۱۳۵ ماموریت فعال بود. هزینه عمر این برنامه حدود ۱۱۳٫۷ میلیارد دلار (اسمی) تا ۲۰۱۱ و با تعدیل تورم تا ۲۰۹ میلیارد دلار برآورد شده است. شاتل، پروازهای سرنشیندار را ممکن ساخت، تلسکوپ هابل را مستقر و بخشهایی از ایستگاه فضایی بینالمللی را ساخت. هزینههای بالای هر پرواز (۱٫۶ میلیارد دلار) و دو حادثه تلخ (چلنجر ۱۹۸۶ و کلمبیا ۲۰۰۳) ریسکهای آن را نشان داد.
۲. ایستگاه فضایی بینالمللی (۱۹۹۸ – اکنون)
ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) آزمایشگاهی مداری و چند ملیتی است که از نوامبر ۲۰۰۰ مسکونی و فعال است. هزینه آن برای ناسا در سالهای اخیر حدود ۳ میلیارد دلار سالانه و در سال مالی ۲۰۲۳ به ۴٫۱ میلیارد دلار رسید. کل سرمایهگذاری ایالات متحده تا ۲۰۱۴ تقریبا ۷۵ میلیارد دلار تخمین زده شد. ISS حضور مداوم انسان در مدار و تحقیقات ریزگرانش را ممکن ساخت. ناسا خروج از مدار ISS را برای سال ۲۰۳۰ برنامهریزی کرده است.
۳. برنامه آپولو (۱۹۶۰ – ۱۹۷۳)
برنامه آپولو، ابتکار ناسا برای فرود انسان بر ماه، در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد. هزینه آن از ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۳ حدود ۲۵٫۸ میلیارد دلار (اسمی) و با تعدیل تورم برای ۲۰۲۰ حدود ۲۵۷ میلیارد دلار بود. در ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷، سه فضانورد (گاس گریسوم، اد وایت و راجر بی چافی) طی آزمایش زمینی آپولو ۱ کشته شدند که صدها میلیون دلار به هزینه برنامه افزود. آپولو انسان را بر ماه (با آپولو ۱۱ در ژوئیه ۱۹۶۹) فرود آورد و تحقیقات گسترده قمری انجام داد. این برنامه فرود بر ماه را تا ۱۹۷۲ به پایان رساند.
- اندازه ایستگاه فضایی بینالمللی چقدر است؟
- خداحافظی ناسا با ایستگاه فضایی بینالمللی در 2030؛ عصر جدید ایستگاههای فضایی تجاری آغاز میشود
- تلسکوپ جیمز وب احتمالا اولین ستارگان جهان را کشف کرده است!
- «شمشیرماهی پرنده» ناسا تاریخساز شد؛ بازگشت هواپیماهای مافوق صوت بدون غرش
۴. تلسکوپ فضایی هابل (۱۹۹۰ – اکنون)
تلسکوپ فضایی هابل که در آوریل ۱۹۹۰ پرتاب شد، از پربارترین رصدخانههای علمی تاریخ است. هزینه ماموریت از ۱۹۷۷ حدود ۱۶ میلیارد دلار (با دلار ۲۰۲۱) برآورد شده که شامل هزینههای سرویسدهی شاتل نمیشود. هابل بیش از ۱٫۷ میلیون رصد و ۲۰,۰۰۰ مقاله علمی را پشتیبانی کرده است. کشفیات آن شامل اندازهگیری نرخ انبساط جهان، سن آن (۱۳٫۸ میلیارد سال) و شواهد کلیدی برای انرژی تاریک است. تصاویر Deep Field و Ultra Deep Field آن، هزاران کهکشان ندیدهشده را آشکار کردند.
۵. تلسکوپ فضایی جیمز وب (۲۰۰۳ – اکنون)
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST)، رصدخانه فروسرخ شاخص ناسا، در دسامبر ۲۰۲۱ پرتاب و اکنون عملیاتی است. ناسا هزینه عمر این ماموریت را حدود ۹٫۷ میلیارد دلار در ۲۴ سال تخمین میزند (۸٫۸ میلیارد دلار توسعه و ۸۶۱ میلیون دلار عملیات اولیه). JWST برای رصد اولین ستارگان و کهکشانهای جهان و مطالعه اتمسفر سیارات فراخورشیدی طراحی شد. این تلسکوپ کهکشانهای بزرگ و درخشان غیرمنتظرهای را از جهان اولیه و مولکولهای کلیدی مانند متان و دیاکسید کربن را در اتمسفر سیارات دوردست شناسایی کرده است.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 










