پیش از فراگیر شدن USB، دنیای پورتهای قدیمی کامپیوتر مجموعهای گیجکننده بود. از درگاه سریال و پارالل تا PS/2، هر دستگاه اتصال مخصوص خود را داشت.
امروزه USB یک استاندارد جهانی است. اما نسلهای جدیدتر شاید ندانند که دنیای پورتهای قدیمی کامپیوتر چقدر آشفته بود. قبل از فراگیر شدن درگاه USB، پشت کیس کامپیوتر مجموعهای گیجکننده از درگاههای اتصال مختلف وجود داشت. هر دستگاه پورت مخصوص به خود را نیاز داشت.
آشوب رنگارنگ؛ هر دستگاه یک پورت مخصوص
اتصال ماوس و کیبورد به تنهایی یک چالش بود. ابتدا از پورتهای سریال (COM) کند استفاده میشد. سپس پورتهای PS/2 با رنگهای سبز و بنفش استاندارد شدند. برای پرینترها، درگاههای اتصال بزرگتری به نام پارالل (LPT) وجود داشت. این پورتها نه تنها جاگیر بودند بلکه سرعت پایینی هم داشتند.
از گیمپد تا اسکنر؛ تخصصیهای فراموششده
اما این پایان ماجرا نبود. برای اتصال جویاستیک باید از گیم پورت روی کارت صدا استفاده میکردید. اسکنرها و هاردهای اکسترنال هم اغلب به پورتهای گرانقیمت SCSI نیاز داشتند. مدیریت این همه پورتهای قدیمی کامپیوتر یک کابوس بود. بزرگترین مشکل عدم امکان اتصال گرم (Hot-Swap) بود. کاربران نمیتوانستند دستگاهی را حین روشن بودن کامپیوتر وصل کنند. USB آمد و به تمام این آشفتگی پایان داد.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 






