گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بر اساس گزارش یک نشریه چینی، موشک هایپرسونیک JL-1 این کشور قادر به حمل کلاهک‌های هسته‌ای با برد 8000 کیلومتری است که می‌تواند تهدیدی جدی برای آمریکا باشد.
طبق گزارش تازه منتشر شده از یک نشریه نظامی چینی، توسعه و ورود موشک Jinglei‑1 (JL‑1) به خدمت عملیاتی، نشانه‌گر گام مهمی در افزایش توان بازدارندگی هسته‌ای چین محسوب می‌شود. این موشک بالستیک هوایی با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای طراحی شده و از طریق بمب‌افکن‌های استراتژیک H‑6N قابل پرتاب است. بدین ترتیب می‌تواند از آسمان چین یا مناطق دورتر، اهدافی در شمال اقیانوس آرام، از جمله آلاسکا و حتی سراسر قلمرو ایالات متحده را مورد تهدید مستقیم قرار دهد. موشک JL‑1 به عنوان جزء سوم از سه‌گانه هسته‌ای ارتش آزادی‌بخش خلق چین معرفی شده است؛ سه‌گانه‌ای که شامل تسلیحات هسته‌ای زمینی، دریایی و هوایی می‌شود.
JL‑1؛ تنها موشک بالستیک هایپرسونیک مجهز به کلاهک هسته‌ای
بر اساس اطلاعات منتشر شده، موشک هایپرسونیک JL-1 چین به‌عنوان تنها موشک بالستیک هایپرسونیک دوربرد مجهز به کلاهک هسته‌ای در جهان شناخته شده است که به گفته تحلیلگران نظامی، می‌تواند پکن را در جایگاهی برتر نسبت به دو قدرت تسلیحاتی بزرگ یعنی ایالات متحده و روسیه قرار دهد. این موشک با برد اعلام‌شده حدود ۸۰۰۰ کیلومتر، توان تهاجمی چین را به شکل چشمگیری افزایش داده و عملاً امکان اجرای حملات هسته‌ای را از فواصل بسیار دور فراهم می‌کند.
چین در رژه روز پیروزی سپتامبر سال جاری برای نخستین بار JL‑1 را در معرض دید عموم قرار داد. در کنار تسلیحاتی پیشرفته همچون جنگنده‌های پنهانکار نسل جدید و سامانه‌های راهبردی دیگر، این نمایش نمادی آشکار از بلوغ فناوری موشکی و راهبرد نوین قدرت‌نمایی هسته‌ای چین بود. ارزیابی‌های نظامی حاکی از آن است که در صورت پرواز بمب‌افکن چینی H‑6N از شرق دور روسیه، محدوده وسیعی از خاک ایالات متحده می‌تواند در تیررس مستقیم موشک JL‑1 قرار گیرد.
گزارش منتشرشده در نشریه Ordnance Industry Science Technology به مقایسه‌ای فنی میان JL‑1 و تسلیحات هسته‌ای هوابرد رقبای جهانی پرداخته است. بر اساس این ارزیابی، ایالات متحده در حال حاضر به موشک‌های AGM‑86B متکی است که هرچند سال‌ها ستون فقرات نیروهای هوایی راهبردی آمریکا بوده، اما اکنون با برد حدود ۲۴۰۰ کیلومتر و سامانه هدایت مکانیکی قدیمی خود، از منظر فناوری در سطحی پایین‌تر قرار دارد. جانشین در دست توسعه آن یعنی AGM‑181A، قرار است در حدود سال ۲۰۳۰ وارد خدمت شود.
- چین از آزمایش سامانه موشکی جدید مافوق صوت خود خبر داد
- اولین پرواز بمب افکن بدون سرنشین و پنهانکار CH-7 چین انجام شد
- چین در حال ساخت اولین ناو هواپیمابر با پیشرانه هسته‌ای خود است
- چین از پهپاد Wing Loong X رونمایی کرد؛ نخستین پهپاد جهان با توانایی عملیات کامل ضدزیردریایی
در همین حال، پروژه پرچمدار واشنگتن در زمینه موشک هایپرسونیک هسته‌ای هوابرد، یعنی AGM‑183A پس از چندین آزمون ناموفق و هزینه‌های سنگین، عملاً کنار گذاشته شده است. در سوی دیگر، روسیه نیز موشک‌های Kh‑102 و Kh‑BD را در خدمت دارد که هر دو از جمله موشک‌های کروز هسته‌ای دوربرد با دقت بالا و سامانه‌های هدایتی مدرن هستند اما سرعت آن‌ها پایین‌تر از صوت است.
تنها موشک هایپرسونیک هوابرد شناخته‌شده روسیه یعنی Kinzhai، قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای دارد ولی برد آن به‌طور قابل‌توجهی کمتر از JL‑1 است؛ به‌گونه‌ای که هیچ‌یک از این سامانه‌ها نمی‌تواند ترکیب سرعت، برد و ظرفیت حمل JL‑1 را همزمان ارائه دهد. با این حال، موشک هسته‌ای هایپرسونیک JL-1 با وجود برتری‌های فناورانه خود با چالش‌هایی عملیاتی مواجه است.
به دلیل طول ۱۵ متری، این موشک برای حمل داخلی در هیچ بمب‌افکنی مناسب نیست و ناچار است به‌صورت زیر بدنه نصب شود. این موضوع باعث افزایش سطح مقطع راداری و کاهش قابلیت پنهانکاری مأموریتی می‌شود. از سوی دیگر، بمب‌افکن H‑6N علی‌رغم برد افزایش‌یافته خود همچنان دارای ظرفیت حمل محدود، سرعت زیرصوت و فقدان فناوری استتار راداری است که آن را نسبت به پلتفرم‌های مدرن آمریکایی B‑2 و B‑21 Raider در سطح پایین‌تری قرار می‌دهد.
چین وارد باشگاه قدرت‌های هوابرد هسته‌ای شد
در حالی‌که توسعه بمب‌افکن نسل بعدی چین یعنی H‑20 همچنان در جریان است و هنوز هیچ تاریخ رسمی برای معرفی یا ورود به خدمت آن اعلام نشده، استقرار موشک هسته‌ای هایپرسونیک JL-1 به‌عنوان پلی راهبردی میان نسل فعلی و آینده چین تلقی می‌شود. با توجه به تأخیر در معرفی H‑20، JL‑1 نقش سامانه پرکننده شکاف موقت را بر عهده دارد تا زمانی که پلتفرم‌های پنهانکار دوربرد واقعی پکن که انتظار می‌رود خانواده‌ای مشابه بمب‌افکن‌های پیشرفته آمریکایی B‑2 و B‑21 باشند، تکامل یابند و وارد مرحله‌ی عملیاتی شوند.
JL‑1 نخستین موشک بالستیک هسته‌ای هوابردی است که به‌طور رسمی از سوی چین تأیید شده و به این کشور جایگاه عضویت در گروه بسیار محدودی از قدرت‌های نظامی می‌دهد که از زمان جنگ سرد به چنین فناوری‌هایی دست یافته بودند. این معرفی، نقطه عطفی در تاریخ نظامی چین به شمار می‌آید، زیرا برای نخستین بار نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق را وارد ساختار بازدارندگی هسته‌ای کشور می‌کند.
- کره جنوبی از موشک هایپرسونیک هوا به زمین HAGM رونمایی کرد
- موشک کروز هایپرسونیک جدید چین از هر سپری عبور می‌کند!
- ارتش آمریکا یک موشک هسته‌ای غیرمسلح را از پایگاه فضایی وندنبرگ شلیک کرد
- هواسونگ-11Ma؛ جدیدترین موشک هایپرسونیک کره شمالی با قابلیت مانور غیر قابل رهگیری
مزیت ویژه JL‑1 در انعطاف‌پذیری پرتاب هوایی آن نهفته است. با استفاده از این قابلیت بمب‌افکن‌های H‑6N قادرند موشک را از ارتفاع‌های بالا و مسیرهای پروازی غیرقابل پیش‌بینی شلیک کنند. چنین شرایطی ردیابی و رهگیری JL‑1 را برای سامانه‌های دفاع موشکی دشمن به‌شدت پیچیده می‌کند. تحلیلگران نظامی بر این باورند که موشک هسته‌ای هایپرسونیک JL-1 ریشه در نسخه بالستیک بردمتوسط DF‑21 دارد، اما برای استقرار هوابرد و افزایش برد مؤثر دستخوش اصلاحات فنی شده است.
منابع اطلاعاتی غربی سال‌ها توسعه موشک هسته‌ای هایپرسونیک JL-1 را با نام رمزی CH‑AS‑X‑13 در رده‌بندی ناتو دنبال می‌کردند. نخستین نشانه‌های پروژه در پایگاه هوایی Neixiang مشاهده شد، جایی که آزمایش‌های اولیه این موشک در اواخر دهه‌ی ۲۰۱۰ میلادی انجام گرفت. تا سال ۲۰۲۰ انتشار تصاویر ماهواره‌ای و عکس‌های فاش‌شده نشان می‌داد که سامانه در مراحل نهایی آماده‌سازی قرار دارد و احتمالاً به‌زودی به‌صورت عملیاتی معرفی خواهد شد.
همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، رونمایی رسمی JL‑1 در سال ۲۰۲۵ و همزمان با رژه‌های نظامی در روز پیروزی یا تأسیس جمهوری خلق چین انجام گرفت. این رونمایی نه‌تنها یک اعلام حضور فناورانه محسوب می‌شد، بلکه نمادی از سرعت بالای مدرن‌سازی سامانه‌های هسته‌ای چین است.