گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
ناوهای هواپیمابر، غول‌های آهنین دریا، با طراحی منحصربه‌فرد خود، حتی در دل سهمگین‌ترین طوفان‌ها نیز غرق نمی‌شوند. این سازه‌های عظیم دریایی چگونه ثبات حیرت‌انگیز خود را حفظ می‌کنند؟
طراحی ناوهای هواپیمابر از قرن‌ها تجربه دریانوردی نشأت گرفته و برای مقاومت در برابر شدیدترین امواج بهینه‌سازی شده است. این سازه‌های پیچیده با مهندسی دقیق، پایداری بی‌نظیری در آب‌های خروشان دارند.
پایداری ناو هواپیمابر؛ از مرکز ثقل تا توزیع وزن
هدف اصلی در طراحی این ناوگان، فراهم‌آوری فضای کافی برای پرواز، فرود، سوخت‌گیری و نگهداری هواپیماهاست که همواره باید ایمن باشد. توزیع وزن نقشی حیاتی در حفظ تعادل دارد؛ همانند یک ترازو که وزن بیشتر، آن را به یک سمت متمایل می‌کند، این نیروها بر کشتی نیز اثر می‌گذارند. طراحان ناوها اولویت خود را بر این گذاشته‌اند که کشتی در برابر این نیروها مقاوم باشد. مرکز ثقل پایین ناو، سبب می‌شود تا در صورت آغاز حرکت کج‌شدن، نیرو برای ادامه آن افزایش یابد و کشتی به سمت راست شدن خودکار حرکت کند.
- در هر دقیقه چند هواپیما می‌توانند از یک ناو هواپیمابر پرواز کنند؟
- چگونه یک زیردریایی 100 میلیون دلاری، یک ناو هواپیمابر هسته‌ای 6 میلیارد دلاری آمریکایی را غرق کرد؟
- ناوهای هواپیمابر چگونه از دید دشمن محو می‌شوند؟
شکل منحصربه‌فرد؛ کلید مقابله با امواج
شکل بدنه ناوهای هواپیمابر، مانند یواس‌اس جرالد آر فورد (USS Gerald R. Ford)، به گونه‌ای است که زیر سطح آب پهن‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد و به «کوه یخ» شباهت دارد. دماغه گرد کشتی نیز به جای نوک تیز سنتی، به کاهش مقاومت آب کمک می‌کند. این طراحی هوشمندانه، ثبات و تعادل ناو را در آب به شدت افزایش می‌دهد. ناوهای کلاس یواس‌اس جرالد آر فورد حتی به سرعت‌های بالای ۳۰ گره (حدود ۵۵ کیلومتر بر ساعت) دست می‌یابند. سامانه‌های متعادل‌کننده و مخازن تعادل نیز ابزارهایی هستند که خدمه برای تنظیم توزیع وزن و حفظ پایداری ناوهای عظیم به کار می‌برند و به همین دلیل، با وجود حوادث احتمالی، از تلفات پرهزینه بیشتر جلوگیری می‌شود.