کشف راز گوش‌سوراخ‌کن‌های باستانی؛ آیینی که هویت کودکان مایا را می‌ساخت

تحقیقات جدید نشان می‌دهد سوراخ کردن گوش در میان مایاها تنها جنبه زیبایی نداشته است. این آیین کهن، دروازه ورود کودکان به دنیای اجتماعی و معنوی بوده است.

مطالعات باستان‌ شناسی اخیر پرده از رازی جذاب در دل تمدن مایا برداشته است که نگاه ما را به زیورآلات باستانی تغییر می‌دهد.

بر اساس پژوهشی که نتایج آن به‌تازگی منتشر شده، آیین سوراخ کردن گوش مایاها فراتر از یک مد زودگذر یا زیبایی ظاهری بوده و به عنوان یک مناسک گذر مهم برای کودکان تلقی می‌شده است. این کشف نشان می‌دهد که گوشواره‌ها و پیرسینگ‌ها نقش کلیدی در شکل‌گیری هویت فردی و اجتماعی در دوران پیشاکلمبی داشته‌اند.

ارتباط معنوی و اجتماعی در کودکی در تمدن مایا

بررسی‌های انجام شده روی تصاویر و مجسمه‌های باقی‌مانده از محوطه‌های باستانی نشان می‌دهد که کودکان مایا اغلب در سنین بسیار پایین، بین یک تا چهار سالگی، این نشان‌ها را دریافت می‌کردند.

محققان دریافته‌اند که این زینت‌های باستانی نمادی از «نفس» یا «باد» (که در زبان مایا «Ik» نامیده می‌شود) بوده‌اند. در واقع، سوراخ کردن گوش به معنای گشودن مجرایی برای عبور انرژی حیات و افزایش درک و شنوایی معنوی کودک بوده است.

بیشتر بخوانید

• هیروگلیف‌های 1400 ساله نام ملکه قدرتمند مایا را فاش کردند
• کشف یک مجسمه مایا در مکزیک با چهره موجود بیگانه
• راز قربانی کردن کودکان در قوم مایا سرانجام فاش شد

این یافته‌ها تاکید می‌کنند که والدین مایا با انجام این کار، فرزندان خود را رسماً به عنوان اعضای کامل جامعه معرفی می‌کردند. نکته جالب اینجاست که این زیورآلات حتی پیش از لباس‌های جنسیتی به کودکان داده می‌شد که نشان‌دهنده اهمیت بنیادین آن در تعریف ماهیت انسانی در این فرهنگ غنی است. این پژوهش دریچه‌ای تازه به سوی درک جهان‌بینی پیچیده مایاها و اهمیت بدن در باورهای مذهبی آن‌ها گشوده است.