پس از پایان دوران برده داری، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی را باید کثیف ترین و نژادپرستانه ترین روش مورد استفاده یک دولت بر علیه کشور دیگری دانست. توجیهی که سالهاست برای انجام این جنایت فاجعه بار در ژاپن از زبان مقامات و رسانه های آمریکایی عنوان میشود “حفظ جان هزاران سرباز آمریکایی” می باشد. جدا از سوالات اخلاقی و حقوقی مهمی که در زمینه کشتار غیرنظامیان به منظور حفظ جان نظامیان مطرح میشود، هنگامی که هیروشیما با این هدف سوزانده شد چه دلیلی برای حمله به ناکازاکی وجود داشت؟ با گجت نیوز همراه باشید.
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی : آیا این دلیل تسلیم ژاپن بود ؟
ساعت 8 صبح روز ۶ آگوست سال ۱۹۴۵، بمب اتمی روی هیروشیما فرود میآید. فرماندار هیروشیما اعلام میکند که دوسوم شهر تخریب شده و یکسوم مردم کشته شدهاند و از بمب جدیدی در آن استفاده شده است. در خاطرات برخی فرماندهان نظامی ژاپن آمده که آنها بلافاصله پس از شنیدن خبر متوجه شدهاند که این بمب اتمی بوده است. روز بعد از آن روز یعنی در ۸ آگوست وزیر امور خارجه ژاپن از نخستوزیر درخواست میکند جلسه شورای عالی برای بررسی بمباران هیروشیما تشکیل شود ولی نخستوزیر این درخواست را رد میکند.
شورای عالی از ۶ نفر تشکیل میشد که عملا حاکم اصلی ژاپن بودند. در ۹ آگوست ساعت ۴ صبح به توکیو خبر میرسد که نیروهای شوروی در منچوری و ساخالین از مرز گذشتهاند. چند ساعت بعد جلسه شورای عالی تشکیل میشود و دستور کار آن بررسی «تسلیم بدون قید و شرط» است. ساعت ۱۱ صبح به ناکازاکی حمله میشود. زمانی که خبر حمله ناکازاکی به توکیو میرسد آراء موافق و مخالف تسلیم ۳ به ۳ شده بود و تمام اعضای هیات دولت به جلسه دعوت شده بودند. فردای آن روز ۱۰ آگوست ژاپن به صورت غیرعلنی به متفقین خبر میدهد که آماده پذیرش تسلیم است. و سرانجام 15 آگوست امپراتور در رادیو، تسلیم ژاپن را اعلام میکند.
همه چیز تا ۶ آگوست سال ۱۹۴۵ در هیروشیما عادی بود و کسی خبر نداشت که قرار است شهر با گرمای چندین میلیون درجه سانتیگراد ناشی از بمبی به نام «پسرک» کاملاً ذوب شود. سه روز بعد یعنی در 9 آگوست هم بمب دیگری به نام «مرد چاق» روی شهر ناکازاکی انداخته شد. انفجار پسرک با قدرتی معادل ۱۵ کیلوتن تیاناتی چندین میلیون درجه سانتیگراد گرما تولید کرد تا هر چیزی در شعاع 1.5 کیلومتری در هیروشیما ذوب شود. آسیبهای وارده به هیروشیما به مراتب بیشتر از ناکازاکی بود چون هیروشیما شهری صاف بوده و تشعشعات هستهای تمام شهر را درنوردید ولی ناکازاکی حالتی داشت که شهر در میان دو دره تقسیم شده بود و نصف شهر در یک دره و نصف دیگر در دره مجاور قرار داشت.
با رهاسازی بمب هستهای در یکی از درهها بخش دیگر شهر که در دره دیگر قرار داشت به مراتب آسیب کمتری دید. حدود دویست و بیست هزار نفر در اثر بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل میدادند.
این زمانبندی به روشنی نشان میدهد که جلسه شورای عالی بخاطر حمله به هیروشیما نبود. حمله به ناکازاکی هم که بعد از آن صورت گرفت. در واقع بمباران هیروشیما خیلی برای ژاپنیها شوکهکننده نبود. در آن زمان به ۶۸ شهر بزرگ ژاپن حمله هوایی شد که هیروشیما از نظر تلفات در رتبه دوم، از نظر وسعت تخریب در رتبه چهارم و از نظر درصد تخریب شهر در رتبه هفدهم قرار میگرفت. یعنی حمله هیروشیما دقیقا مشابه بمبارانهای متعارف بود که با دستههای پانصد فروندی بمبافکنهای B-۲۹ انجام میشد.
جدا از سوالات اخلاقی و حقوقی مهمی که در زمینه کشتار غیرنظامیان به منظور حفظ جان نظامیان مطرح میشود، هنگامی که هیروشیما با این هدف سوزانده شد چه دلیلی برای حمله به ناکازاکی وجود داشت؟
اگر قرار بود ژاپنیها بخاطر بمباران حاضر به تسلیم شوند باید بعد از بمباران شب دهم مارس توکیو تسلیم میشدند که در آن ۱۲۰ هزار نفر کشته شدند. این بمباران هم تلفات بیشتری داشت هم تخریب بسیار بالاتری و هم توکیو پایتخت و مهمترین شهر آنها و محل اقامت رهبران کشور و امپراتور بود. در سه هفته پیش از حمله به هیروشیما به ۲۶ شهر حمله شده بود که درصد تخریب هشت شهر بیش از هیروشیما بود و یکی از شهرها 99.50 درصد تخریب شده بود.
دلیل تسلیم نشدن ژاپنیها هم این نبود که فکر میکردند شانس پیروزی دارند. کلهخرابترین نظامیان هم میدانستند شکست قطعی است و حتی به مردم هم این موضوع اعلام شده بود که ما شانس پیروزی نداریم و برای شرافت و آبرو میجنگیم. آنها منتظر بودند تا متفقین از درخواست تسلیم بی قید و شرط دست بردارند. چون احتمال میدادند مثل اتفاقی که برای آلمان افتاد، امپراتور را به دادگاه ببرند و ژاپن را به چند کشور تقسیم کنند. امپراتور برای آنها خدا محسوب میشد و هیچکس حتی صدایش را نشنیده بود. تسلیم کردن امپراتور برای ژاپنیها وحشتناکتر از به صلیب کشیدن عیسی برای مسیحیان بود. مردم هم به قدری از آمریکاییها ترسانده شده بودند که فکر میکردند بعد از تسلیم در بهترین حالت برده خواهند شد و در نتیجه مرگ را به تسلیم ترجیح میدادند.
و چرا اینقدر از حمله شوروی ترسیدند؟ چون تمام نیروهای خود را در سواحل جنوبی مستقر کرده بودند. سنگرهای چند لایه که در طول خط ساحلی ساخته شده بود آذوقه و مهمات کافی داشت و بمباران شهرها مشکلی برای آنها ایجاد نمیکرد. برآوردهای نظامی هم نشان میداد که در چند ماه آینده حمله آمریکا به خاک اصلی ژاپن ممکن نیست. در واقعیت هم حمله آمریکا برای روز اول نوامبر برنامهریزی شده بود. اما هوکایدو تقریبا بدون دفاع بود و با توجه به اینکه ساخالین چسبیده به هوکایدو است شوروی میتوانست بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز به آن حمله کند یعنی قبل از اینکه ژاپنیها بتوانند در سواحل هوکایدو سنگرسازی کنند و نیرویی به آنجا منتقل کنند. این کاملا مشخص بود که نمیتوان با دو ابرقدرت که از دو جهت مخالف حمله میکنند جنگید.
علاوه بر این ژاپنیها در آن زمان به این فکر میکردند که بتوانند استالین را میانجی کنند. آنها فکر میکردند ممکن است استالین برای جلوگیری از افزایش نفوذ آمریکا حاضر به پادرمیانی شود تا ژاپن با شرایط بهتری تسلیم شود. اما با حمله شوروی این امید هم کاملا از بین رفت. بر اساس این تحلیل اینکه دلیل تسلیم ژاپن بمب اتمی بوده است در واقع افسانهای است که آمریکاییها و ژاپنیها ساختند تا اهمیت حمله شوروی را کوچک کنند. اما در پایان یک سوال مهم باقی میماند که دلیل حمله شوروی چه بود؟ چرا شوروی که تا آن زمان هیچ علاقهای به درگیری به ژاپن نداشت ناگهان موضع خود را تغییر دارد؟ بر اساس همین زمانبندی باید گفت که تنها عامل حمله شوروی بمب اتمی آمریکا بود. پس بمب اتمی آمریکا با یک واسطه منجر به تسلیم ژاپن شد.
جیمز برنز، وزیر امور خارجه ترومن (رئیس جمهور وقت آمریکا) در تاریخ 29 آگوست 1945 این گونه می گوید:
ژاپن پیشتر از بمباران شهرهای خود و بدلیل پیشنهاداتش برای صلح می دانست که مورد این حملات قرار می گیرد. در حقیقت پیش از آنکه اولین بمب اتمی بر سر مردم هیروشیما بریزد آنها میدانستند که به نوعی مورد تنبیه و مجازات قرار خواهند گرفت.
سلاح مرگبار هستهای همچنان جهان را تهدید میکند
جالب آن جاست که هنوز ۷۰ درصد از افراد بالای ۶۵ سال و ۴۷ درصد افراد زیر ۲۹ سال در امریکا، باور دارند که بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی کار درستی بودهاست. علیرغم فاجعهی بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی با فاصلهی کمی از وقوع، شوروی و پس از آن بریتانیا بمبهای اتمی خود را آزمایش کردند. گفته میشود که ۹ کشور، تمام کلاهکهای هستهای جهان را در اختیار دارند که عبارتاند از آمریکا، روسیه، چین، هند، پاکستان، فرانسه، کرهشمالی و اسرائیل.
در سرتاسر جهان، و از جمله در مرکز تحقیقات لوس آلاموس، واقع در نیو مکزیکو، که برای اولین بار بمب اتمی در آن ساختهشد، تحقیقات گستردهای برای ساخت بمبهای اتمی «بهتر» و «قدرتمندتر» ادامه دارد. امروزه در سال 2016، حدود ۴۱۰۰ کلاهک هستهای آماده و در مجموع ۱۷۳۰۰ کلاهک هسته در جهان وجود دارد.بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی
سالگرد کشتار ژاپنی ها
فعالین صلح، به مناسبت هفتاد و یکمین سالگرد فاجعهی بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی در نزدیکی سانتافه تظاهراتی انجام دادند و در کنار مرکز تحقیقات اتمی فوقسری لوس آلاموس به تحصن پرداختند. کشیش جان دیر، که سابقهی طولانی مدتی به عنوان یک فعال صلح دارد، میگوید: «ما انسانها به خدا گفتیم، آن چه را که تو در ۱۵ میلیارد سال ساختهای، میتوانیم در ۱۵ دقیقه نابود کنیم!»
در زیر عکس هایی را مشاهده می کنید که قبل و بعد از فاجعهی بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی را بعد از گذشت 71 سال نشان می دهد: