سیستم های تشخیص چهره یکی از بالاترین سطوح کنترلهای امنیتی حال حاضر جهان را در اختیار مدیران، کارمندان و افرادی که در مناطق حساس و مهم تردد میکنند، قرار میدهند. اما مانند هر سیستم دیگری و با توجه به این که هیچوقت هیچ سیستمی به طور کامل امن نیست، این روش نیز دارای مشکلات خاص خود است.
شاید با خود فکر کنید که سیستم های تشخیص چهره امنترین روش برای کنترل ورود و خروج و دسترسی افراد به مکانها و اطلاعات خاص و محرمانه هستند، اما دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در آمریکا ثابت کردهاند که بسیاری از کمپانیهای سازندهی این نوع از تجهیزات، راه درازی را پیش روی خود دارند تا بتوانند به چنین سطحی از امنیت برسند.
برخی از سیستم های تشخیص چهره با یک مدل سه بعدی غیر واقعی فریب میخورند!
آنها در پروژهی تحقیقاتی جدید خود نشان داده اند که چگونه میتوان به راحتی و با ساخت یک مدل سه بعدی بر مبنای تصاویر اشخاص، سیستم های تشخیص چهره را فریب داد و از طریق نمایش این محتوا در یک فضای سه بعدی مشابه دنیای واقعیت مجازی، از سد امنیتی این نگهبانان دیجیتالی عبورد کرد؛ نکتهی عجیب، تاسف بار و ترسناک اینجاست که آنها نه از تصاویر به خصوصی برای این کار استفاده کردهاند و نه نیازی به عکاسی از خود فرد داشته اند، بلکه تنها با جمع آوری تصاویر موجود در پروفایل فیسبوک آن شخص و ساخت مدل سه بعدی بر مبنای آنها توانستهاند این سیستم امنیتی را فریب دهند!
محققان کارولینای شمالی برای انجام این تحقیقات از ۲۰ فرد داوطلب استفاده کردهاند و سپس به جمع آوری تصاویر آنها از منابع اینترنتی نظیر شبکههای اجتماعی مختلف از جمله فیسبوک پرداختهاند. سپس این تصاویر برای ساخت یک مدل سه بعدی به کار رفتهاند و چند انیمیشن طبیعی مانند لبخند، حرکت اعضای مختلف چهره و تغییر شکل عضلههای صورت نیز به آن اضافه شده است. چشمها نیز به گونهای دستکاری شدهاند که گویا آن مدل مانند یک شخص واقعی در حالت نگاه کردن به داخل دوربین سیستم های تشخیص چهره است.
حتی جالب است بدانید که برای آن دسته از داوطلبانی که یک تصویر کامل از چهرهشان وجود نداشت و یا به هر دلیلی امکان به دست آوردن چهرهی تمام رخشان وجود نداشته است، محققان خودشان دست به کار شدهاند و با ساخت قسمتهایی که وجود نداشته اند و ترکیب آنها با تکسچر طبیعی و سایه زنی سازگار با دیگر قسمتهای صورت، قسمتهای گم شدهی پازل را پر کردهاند. نکتهی جالب تر اینجاست که تعدادی از این داوطلبان، خودشان در شغلهای امنیتی و به عنوان متخصصان امنیتی فعالیت میکردهاند و ساخت مدل سه بعدی از چهرهشان در گاهی از اوقات تنها با چند تصویر بی کیفیت و یا از زوایای نامناسب انجام شده است.
از آنجا که این مدلها دارای حرکت و سایههای طبیعی بودهاند، آنها در ۵۵ درصد تا ۸۵ درصد مواقع، موفق شدهاند که در چهار سیستم از پنج مدل
سیستم های تشخیص چهره ، دیوار امنیتی را فریب دهند و وارد سیستم شوند. به گزارش خبرگزاری Wired یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی در ارائهی این پروژه در کنفرانس امنیتی Usenix، اینطور توضیح داده است که مسائل مربوط به هزینهی تولید از سوی تامین کنندگان قطعات سخت افزاری باعث میشود که گاهی از اوقات، دست یابی به سطح امنیت بالاتر، قربانی کاهش هزینهی تولید میشود؛ به طور مثال یکی از این قطعات، دوربینهای اینفرارد است که میتواند حرارت ساطع شده از سطح پوست یک چهرهی واقعی را تشخیص دهد. این قابلیت میتواند یک لایهی امنیتی بیشتر را به سیستم های تشخیص چهره اضافه کند تا عکسهای مصنوعی از چهرهی یک انسان واقعی تشخیص داده شود.
شما عزیزان گجت نیوزی در صورت علاقه به دانستن جزییات بیشتر دربارهی روش به کار رفته در این تحقیقات میتوانید به این لینک مراجعه کنید.