گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
هر تکنولوژی که امروز به سطوح بالایی دست یافته، روزی در پایین ترین سطح خود آرزو و رویای بشریت بوده است. رویای پرواز حتی به قیمت بلند شدن از روی زمین برای چند متر امروز به جنگنده های فرا صوت توسعه پیدا کرده و خیال بافی در مورد ارتباط بی سیم با فردی دیگر، به صنعت گوشی های هوشمند که برقراری تماس تلفنی با شخصی آن سوی کره زمین کمترین قابلیت آن ها است ارتقا پیدا کرده است. پس طبیعی است که دوچرخه رویایی گذشتگان نیز شکل و شمایل خاصی برای خود داشته باشد، تصویری که تصور می شد در آینده ای نچندان دور به واقعیتی مرسوم تبدیل شود.
دوچرخه رویایی گذشتگان که هرگز به آینده پای نگذاشت
دوچرخه ای که در تصویر مشاهده می نمایید، توسط بنجامین بودن (Benjamin Bowden) طراحی و در نمایشگاه برگزار شده در سال 1946 تحت عنوان “بریتانیا می تواند بهترین را ایجاد کند” به نمایش گذاشته شد. این محصول که در ابتدا یک مدل کلاسیک (بعدها با نام کاوشگر فضایی) شناخته شد، نمونه نخستین از طرح بنجامین برای دوچرخه رویایی گذشتگان بود، دوچرخه ای که یک موتور کوچک را شامل شده و در مسیرهای دارای شیب زیاد و سربالایی برای سهولت در حرکت به کمک کاربر می آمد.
طرح بنجامین بودن در واقع تصمیم داشت تا شمایی از دوچرخه هایی که مردم در 20 سال آینده سوار می شوند را به تصویر بکشد. نکته اساسی در مورد این محصول این است که هرگز تا 16 سال بعد این محصول در ایالات متحده به تولید نهایی نرسید، چون هیچکس خواهان داشتن یک دوچرخه همانند آن نبود. دوچرخه رویایی گذشتگان در کنار فقدان استایل مناسب، بسیار گران قیمت بود، بطوریکه از قیمت پایه 90 دلار در آن زمان قیمت داشته و تحت شرایط تورم بازار تا قیمت 730 دلار نیز افزایش پیدا کرد. دست در دست دادن این دو مشکل سبب شد تا تنها 500 دستگاه از این دوچرخه به فروش برسند.
اما به دور از رفتاری که در آن زمان با “کاوشگر فضایی” صورت گرفت، امروز تبدیل به یک آیتم جذاب برای کلکسیونرها شده است. به همین دلیل با اینکه تعداد زیاد شناخته شده ای از این محصول خارج از موزه ها وجود ندارد، تعدادی باز تولید صورت گرفته تا برطرف کننده نیاز کلکسیونرهای مشتاق باشد.
بنیامین معتقد بود که باید محصولی نوین و خلاقانه که تاکنون نمونه ای همچون آن ارائه نشده است، بدون خارج شدن از چهارچوب اصلی، ارائه نمود. پس مدل وی هرچند متفاوت، دارای دو چرخ متصل به هم توسط یک بدنه بوده و با پدال زدن جابجایی را برای کاربر فراهم می کرد. این دوچرخه با ظاهر جالب خود همانطور که بنامین توقع داشت حقیقتا به آینده تعلق داشت، اما آینده ای که هرگز اتفاق نیفتاد.
