گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در ذهن ما معمولا سوال‌هایی درمورد اینکه بهترین و قدرتمندترین جنگنده های جهان متعلق به کدام کشور است، وجود دارد. در این مطلب 10 جنگنده برتر هوایی دنیا که بر پایه مشخصاتی همچون جنگ افزار، سرعت، قدرت مانور و فناوری انتخاب می‌شوند، آمده است. در این فهرست ما 10 جنگنده قدرتمند و ویرانگر دنیا را معرفی می‌کنیم که دارای توانمندی نظامی بیشتری نسبت به رقبای خود هستند. همراه گجت نیوز باشید.
10 مورد از برترین و قدرتمندترین جنگنده های جهان
جنگنده میراژ 2000 (فرانسه)
جنگنده میراژ 2000 شباهت زیادی به میراژهای 3، 5 و 50 دارد، اگرچه به هیچ وجه گونهای دیگر از جنگنده های میراژ 3، 5 و 50 محسوب نمیشود و این شباهت، تنها به‌دلیل بال دلتاشکل این هواپیماهاست. میراژ 2000 تماما یک هواپیمای جدید به حساب می‌آید که دارای سیستم‌های بسیار پیشرفته رهگیری میباشد. ماموریت دوم این هواپیما، انجام عملیات برعلیه اهداف زمینی است، بدین جهت، میراژ 2000 طیف گوناگونی از تسلیحات هوا به زمین را قادر است حمل کند؛ از جمله این تسلیحات می‌توان به موشکها و بمب‌ها هدایت لیزری اشاره کرد. هواپیمای میراژ 2000 یک جنگنده چندماموریته ساخت کارخانجات هواپیماسازی داسو «Dassault Aviation» میباشد. این جنگنده در سال 1984 در نیروی هوایی فرانسه وارد خدمت شد، سپس کشورهای امارات، مصر، یونان، هند، پرو، قطر و تایوان، این هواپیما را به خدمت گرفتند.
در میراژ 2000 از یک موتور توربوفن با مصرف کم، ساخت اسنکما SNECMA M53-P2 استفاده شده است. این موتور کششی برابر 64 کیلونیوتن در حالت خشک و 98 کیلونیوتن در حال استفاده از پس‌سوز ایجاد می‌کند. ورودیهای هوای موتور، به شکل نیممخروطی بوده و هوا را به موتور که در مرکز بدنه تعبیه شده است، هدایت می‌کنند. بدین ترتیب، هوا به صورت مورب وارد موتور شده و فشار هوای کمتری بر موتور وارد وارد می‌شود و این باعث بهینه‌شدن هوای مورد نیاز موتور می‌شود و آن را تبدیل به یکی از قدرتمندترین جنگنده های جهان می‌کند.
جنگنده چنگدو جی ۱۰ (چین)
چنگدو جی ۱۰ «Chengdu J 10» یک هواپیمای جنگنده چندمنظوره است که توسط شرکت چنگدوی چین برای ارتش چین طراحی و تولید شده است. هواپیمای جنگنده چنگدو جی ۱۰ که در غرب به نام «اژدهای نیرومند» معروف است، می‌تواند به طور همزمان به عنوان یک جنگنده و یک هواپیمای تهاجمی ایفای نقش کند. جی ۱۰ جنگنده‌ای است بال‌دلتا، که بال آن در انتهای ورودی موتور در قسمت انتهای بدنه نصب شده است و دارای کانارد در زیر کابین کمی متمایل به عقب است. این ترکیب بدنه شبیه دیگر جنگنده‌های نسل چهارم مانند رافال، تایفون و گرپین دارای همین ترکیب هستند که باعث افزایش چالاکی جنگنده در سطح قابل قبولی است.
کابین دارای عناصر دیجیتال مانند یک HUD بر روی پنل اصلی و سه نمایشگر رنگی چندکاره در درون کابین است. خلبان بر روی یک صندلی صفر ساخت چین قرار دارد و از یک سامانه نمایشگر بر روی کلاه خلبان بهره می‌برد. کابین همانگ با دوربین دید شبانه است. هواپیما دارای یک سامانه چهار‌کاناله پرواز دیجتال با سیم (FBW) برای پایداری در هنگام پرواز است.
جنگنده سوخوی ۳۰ (روسیه)
سوخوی ۳۰ را مدل توسعه یافته سوخوی ۲۷ هم معرفی می‌کنند. نسل موفقی از جنگنده‌های این کمپانی روسی که در اروپا با نام فلانکر شناخته می‌شود و پرنده‌های قابل اتکای روس‌ها در نیروی هوایی کشورشان به شمار می‌آیند. گونه SM را شاید بتوان یکی از برترین مدل‌های جنگنده سوخوی 30 اس ام دانست. این مدل از جنگنده سوخوی 30 بر پایه مدل MKI که برای نیروی هوایی هند توسعه یافته است، ساخته شده و با این تفاوت که بخش عمده از قطعات غیر روسی که هندی‌ها در جنگنده‌هایشان نصب کردند در این مدل با نمونه‌های روسی جایگزین شده‌اند. امروزه جنگنده های مدرن روسی نظیر Su-30، به سیستم‌های بسیار پیشرفته الکترواپتیکالی مجهز هستند.
به وسیله این سیستم‌ها، می‌توان اهداف را جستجو و پیدا کرد و بر رویشان قفل نمود. این سیستم همچنین می‌تواند به طور خودکار بر روی سطح زمین یا پهنه آسمان، به جستجوی اهداف پرداخته و آنها را با تسلیحات هدایت‌شونده، به راحتی مورد اصابت قرار دهد. از جمله سیستم‌های الکترواپیتکالی به کار رفته در Su-30 و MiG-29، می‌توان به جستجوگر مادون قرمز IRST اشاره کرد.
جنگنده میگ ۲۹ (روسیه)
میگ 29 به بیشینه سرعتی در حدود 2/8 هزارمتر دست می‌یابد. میزان محموله قابل حمل نمونه‌های مختلف این جنگنده متفاوت است اما نمونه‌های اولیه آن نهایتا 3000 تا 3500 کیلوگرم تسلیحات جنگی شامل موشک‌های هوا به هوای میان‌برد راداری نیمه‌فعال و حرارتی و بمب‌های سقوط آزاد را حمل می‌کنند. در نمونه‌های بعدی، موشک‌های هوا به هوای فعال راداری، بمب‌ها و موشک‌های هوا به سطح هدایت شونده لیزری، اپتیکی و راداری نیز به فهرست تجهیزات این میگ اضافه شد. این هواپیما از سیستم ناوبری و ارتباطات جدیدتری استفاده می‌کند. مجهز به سیستم شناسایی دوست از دشمن است. کابین آن مجهز به نمایشگرهای ال سی دی چندمنظوره است و پردازشگر دیجیتالی آن با تسلیحات ناتو تطبیق داده شده است.
جنگنده ساب JAS 39 گریپین (سوئد)
گرپین یک جنگنده چندمنظوره تک‌سرنشینه و تک‌موتوره است.د ارای بال دلتا و کانارد متحرک در کنار ورودی هوا است که باعث افزایش نیروی بالا برنده مثبتی می‌شود. اگرچه در ارتفاع کم باعث بی‌ثباتی می‌شود، ولی با کمک سامانه هدایت دیجیتال با سیم و نرم‌افزارهای مربوطه این مشکلات کاملا حل می‌شود و جنگنده پایداری کاملی دارد. گرپین جنگنده چالاکی است، گرچه نمی‌توان گفت به‌اندازه تابفون و یا سوخوی۳۰ ولی چالاکی خوب دارد. این جنگنده برای ۵۰ سال خدمت طراحی شده و کم‌هزینه‌تر از اف۱۶ و یا میراز ۲۰۰۰ است. جنگنده دارای استیک هدایت در وسط پای خلبان است و دارای سامانه هوتاس است. یک اچ یو دی بزرگ اطلاعات مورد نظر را جلوی چشم خلبان نمایش می‌گذارد.
سه نمایشگر بزرگ رنگی چندکاره بزرگ وجود دارد که اطلاعات را بر روی آن نمایش در می‌آید و تعویض آن نیز بسیار آسان است. همچنین اطلاعات بر روی کلاه خلبان نیز به نمایش در می‌آید. در آینده تلاش خواهد شد تا برخی از سامانه‌های تایفون با گرپین هماهنگ شوند. از جمله سامانه فرامین صوتی تایفون که به خلبان اجازه می‌دهد برخی جنگ‌افزارها را با صدای خود فعال کند.
جنگنده اف ۲۲ رپتور (آمریکا)
جنگنده برتری هوایی F-22 Raptor، به عنوان نسل جدید شکاری‌های نیروی هوایی آمریکا و برای مقابله با تهدیدهای هوایی در قرن بیست و یکم ساخته شد. F-22 Raptor هواپیمای جنگنده نسل پنجم ساخت ۲ کمپانی بسیار بزرگ Lockheed Martin و Boeing است که از فناوری پنهان‌کاری و رادارگریز (Stealth) استفاده می‌کند. آمریکا تنها کشوری است که دارای این هواپیما است و بنا‌به تصمیم کنگره ساخت نسخه صادراتی آن انجام نشده است. حتی بزرگترین و اصلی‌ترین هم‌پیمانان آمریکا، یعنی انگلیس، کانادا و استرالیا نیز در صورت درخواست، این جنگنده را نخواهند داشت. این جنگنده به هیچ وجه فروشی نیست. موتورهای به کار رفته در این هواپیما قابلیت کنترل دمای گاز خروجی برای کاهش خط اثر حرارتی دارد که مشابه این تکنولوژی فقط در بمب افکن رادارگریز بی-2 اسپیریت بکار رفته است و حتی جنگنده نسل پنجمی سوخو پک فا هم دارای این تکنولوژی پیچیده نیست.
رپتور یکی از معدود هواپیماهایی است که از قابلیت ابرپیمایش (سوپرکروز) برخوردار است، یعنی می‌تواند بدون روشن کردن پس‌سوز موتور در سرعت‌های مافوق‌صوت پرواز کند. اف-۲۲ از قاعده «دید اول-شلیک اول» پیروی می‌کند، یعنی این جنگنده قبل از اینکه هواپیمای دشمن او را بر روی صفحه رادار خود تشخیص دهد، شناسایی کرده، به سمت او شلیک کرده و زودتر هم از منطقه جنگ دور می‌شود.
جنگنده اف ۱۸ سوپرهورنت (آمریکا)
این جنگنده به سفارش نیروی دریایی آمریکا به عنوان جایگزینی برای جنگنده F4 فانتوم، و هواپیماهای تهاجمی A4 اسکای هاوک و A7 کرسر و به عنوان مکملی برای جنگنده رهگیر F14 ساخته شد. اولین پرواز آزمایشی اف-۱۸ در سال ۱۹۷۸ انجام شد و از سال ۱۹۸۳ وارد فعالیت رسمی در نیروی دریایی آمریکا شد. در مجموع ۱۴۸۰ فروند از این هواپیما در مدل‌های آ، بی، سی و دی ساخته شده و به کشورهای کانادا، استرالیا، کویت، فنلاند، اسپانیا و سوئیس هم صادر شده است. حداکثر سرعت اف-۱۸ در ارتفاع ۱۲۱۹۰ متری به ۱۹۱۵ کیلومتر در ساعت می‌رسد. برد عملیاتی آن با دو موشک هوابه‌هوای کوتاه‌برد ایم-۹ حدود ۲ هزارکیلومتر و شعاع عملیاتی آن در ماموریت‌های هوا به هوا ۷۴۰ کیلومتر است.
نیروی محرکه هواپیما را دو موتور توربوفن ساخت شرکت جنرال الکتریک تامین می‌کنند. سوپر هورنت از نظر توان پروازی برتر بود، ولی از نظر الکترونیک با هورنت فرقی نداشت؛ حتی دارای همان رادار ای پی جی ۷۳ بود ولی در واقع برنامه این بود تا سوپر هورنت تولید شود و طی مراحل مختلف خدمت ارتقا یابد.
جنگنده یوروفایتر تایفون (اتحادیه اروپا)
یوروفایتر تایفون یک جنگنده‌ی دوموتوره‌ی چندمنظوره و هواپیمای جنگی اصلی اتحادیه‌ی اروپا و ناتو است. تایفون بزرگترین برنامه‌ی نظامی اروپا است که آغازکننده‌اش، چهار کشور مهم اروپایی یعنی آلمان، اسپانیا، ایتالیا و بریتانیا بودند. در سال ۲۰۱۱، یوروفایتر در جریان انقلاب لیبی، برای اولین بار در یک عملیات نظامی به کار گرفته شد تا از پرواز هواپیماهای لیبیایی بر فراز آسمان آن کشور جلوگیری کند. در حال حاضر ۴۰۲ جت یوروفایتر ساخته شده و به خدمت نیروهای هوایی اتریش، ایتالیا، آلمان، اسپانیا، بریتانیا، عمان و عربستان سعودی در آمده‌اند. یوروفایتر را همچنین نسخه‌ی اروپایی گران‌قیمت‌ترین سلاح آمریکایی‌ها، یعنی اف-۳۵ لایتنینگ ۲ می‌نامند.
جنگنده داسو رافال (فرانسه)
این هواپیمای بال مثلثی بیش از 15 متر طول دارد، دهانه بال آن به 11 متر می‌رسد، مساحت ناخالص بال آن نزدیک به 46 مترمربع است و سکان افقی آن که غلتش حول محور عرضی را کنترل می‌کند، به صورت دو بالچه در جلو واقع شده است و در عوض، در قسمت انتهای هواپیما هیچ‌گونه سطح کنترلی مشاهده نشده و بال‌ها تا انتهای خروجی‌های موتور امتداد یافته‌اند. همین مساله باعث شده تا رافائل یکی از قدرت قدرتمندترین جنگنده های جهان باشد. پیشرفته‌ترین توپ هوایی جهان بر روی این جنگنده نصب شده و هر چند تجهیزات نصب شده روی کلاه خلبان یک نقطه ضعف در این جنگنده به شمار می‌رود، اما به طور کلی خلبان‌ها از رابط کاربری آن بسیار راضی هستند.
همچنین این جنگنده مثل تمام ناونشین‌ها در سرعت‌های پایین بسیار آرام است؛ تا حدی که می‌توان آن را حین انجام عملیات با پایین‌ترین سرعت‌های معمول در نبردهای هوایی نزدیک، مطیع و حرف گوش کن نگاه داشت. این در حالی است که معمولا در سرعت‌های پایین به دلیل کاهش سرعت جریان هوا روی سکان‌ها، کارآیی فرامین به شدت افت می‌کند و هواپیما از فرمان خلبان تبعیت کمتری نشان می‌دهد.
جنگنده اف ۳۵ لایتنینگ ۲ (آمریکا)
جنگنده‌ی F35 تا به حال ۱/۵ تریلیون دلار هزینه برای ایالات متحده به همراه داشته، اما قرار است ترسناک‌ترین هواپیمای نظامی ساخته‌شده به دست بشر باشد. این هواپیما را می‌توان برای نبردهای نزدیک، پشتیبانی و بمباران هوایی به کار برد و قابلیت‌های پنهان‌کاری، قدرت مانور بسیار زیاد و توانایی‌اش در بلند شدن و فرود آمدن روی ناوهای هواپیمابر را هم نباید فراموش کرد. با این حال، این هواپیما هنوز راه زیادی در پیش دارد و مشکلات فنی در همه‌ی قسمت‌های آن، از نرم‌افزار گرفته تا موتورش، علاوه بر طولانی‌تر کردن فرآیند ساخت، موجب سرسام‌آور شدن هزینه‌هایش هم شده است.
البته این پایان ماجرا نیست، این هواپیما در پشتیبانی هوایی نزدیک هم عالیست و می‌تواند جایگزین گزینه‌های موجود مثل A10 شود. با همه‌ی این اوصاف، بیش از ۱۷۰۰ فروند از این هواپیما به سفارش ایالات متحده در حال ساخت است. چه دوست داشته باشیم چه نداشته باشیم، اف-۳۵ تا سال‌های سال، پرچم‌دار هواپیماهای جنگی ایالات متحده و یکی از قدرتمندترین جنگنده های جهان خواهد بود.
