نسل جدید ماشین های جنگی روسیه ؛ سلاح هایی قدرتمند و مرگ آور

در سال‌های اخیر، دولت روسیه سرمایه‌گذاری خود در زمینه تولید تسلیحات نظامی و جنگ افزارها همچون تانک‌ها، زیر دریایی‌ها و هواپیماهای پنهان‌کار (Stealth Aircrafts) را به شکل قابل توجهی افزایش داده است. همچنین براساس گزارش سال گذشته انستیتو بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم (SIPRI)، این سرمایه‌گذاری‌ها از سال 2006 تاکنون دو برابر شده است. حالا نسل جدید ماشین های جنگی روسیه که در آینده نزدیک به ناوگان ارتش اضافه خواهند شد، باعث شگفتی متخخصان نظامی غربی شده‌اند.

معرفی جدیدترین ماشین های جنگی روسیه

سوپر تانک تی-14 آرماتا (T-14 Armata Super Tank)

پیش از هر چیز باید بگوییم تانک جدید تی-14 آرماتا باعث نگرانی متخصصان نظامی غربی شده است. دلیل این موضوع نیز چیزی نیست جز تغییرات فنی و ارتقا پیدا کردن سیستم های آن نسبت به تانک‌های فعلی ارتش ناتو.

نوامبر سال 2016 بود که روزنامه دیلی تلگراف (The Daily Telegraph) گزارشی لورفته را به نقل از وزارت دفاع انگلستان منتشر و اعلام کرد تانک‌های آرماتا مستحق دریافت عنوان انقلابی‌ترین تانک‌های نسل فعلی هستند.

اصلی‌ترین ویژگی‌های آرماتا به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین ماشین های جنگی روسیه که آن را به تانکی فوق‌العاده قدرتمند و بی‌رقیب تبدیل کرده، سیستم کاملا خودکار و برجک بدون سرنشین آن است. سیستم‌های پیشرفته در این تانک باعث شده تا هر سه سرنشین آن بدون نگرانی وارد میدان نبرد شوند. به‌علاوه، این امکان وجود دارد که در آینده، آرماتا عنوان اولین تانک کاملا خودکار دنیا را از آن خود کند.

طراح آرماتا در مصاحبه سال 2015 خود با یکی از رسانه‌های خارجی گفت: “برای خدمه این تانک همه‌چیز مثل بازی‌های کامپیوتری‌ست؛ آنها باید چند حرکت کوچک انجام داده و در نهایت تصمیم بگیرند.”

جنگ افزار اصلی تانک تی-14 آرماتا، توپ 125 میلی‌متری 2A82-1M بوده که در هر دقیقه 10 تا 12 بار شلیک می‌کند. به‌علاوه امکان تعویض برجک این تانک با یک توپ 154 میلی‌متری نیز وجود دارد که بنابر ادعای سرویس اطلاعاتی انگلستان، قدرتمندتر از تانک‌های فعلی ناتو است.

به‌علاوه، آرماتا به به سیستم پیشرفته حفاظت فعال “Afghanit” نیز مجهز شده که به واسطه آن، سوپر تانک جدید روسیه در برابر حملات موشکی مختلف با سرعت 5.0 ماخ (6174 کیلومتر بر ساعت) مقاوم خواهد بود. همچنین به لطف وجود سیستم Afghanit، امکان اختلال در سیستم هدایت موشکی ضد تانک‌های دشمن نیز وجود دارد که درنتیجه آن و به عنوان نمونه، موشک‌های پرتاب‌شده توسط جاولین‌ها، مسیر خود را گم می‌کنند.

در حالت کلی، سیستم‌های به‌کار گرفته‌شده در تانک های جدید آرماتا پیشرفته‌تر از تانک‌های ناتو و ارتش آمریکا هستند.

جنگنده سوخو پک فا تی-50 (Sukhoi PAK FA T-50)

این تصویر به سال 2010 و بازرسی ولادیمیر پوتین از نمونه اولیه جنگنده سوخو پک فا تی-50 (Sukhoi PAK FA T-50) مربوط می‌شود، جنگنده فوق‌العاده پیشرفته‌ای که هم‌اکنون در تعامل با کشور هند در حال توسعه است.

پک فا کوتاه شده نام روسی این جنگنده و به معنای «هواپیمای تاکتیکی پیشرفته آینده» است که علاوه بر قدرت مانور فوق‌العاده بالا، از هواپیماهای پنهان‌کار نیز محسوب می‌شود.

جنگنده سوخو تی-50 با سرعت مافوق صوت، توانایی طی کردن مسیری 930 مایلی (1496 کیلومتری) را دارد که بیشتر از هر جنگنده دیگر روسی که تاکنون ساخته شده در برابر امواج فراصوت پایدار است. به‌علاوه، این مسافت در سرعت‌های کمتر از صوت به 2134 مایل (3434 کیلومتر) افزایش پیدا می‌کند.

این جنگنده قدرتمند به عنوان یکی از ماشین های جنگی روسیه با قدرت مانورپذیری بالا، توانایی تحمل فشار بسیار زیاد 9G به مدت 30 ثانیه را داشته و لباس مخصوص VKK-17 نیز امکان خروج اضطراری خلبان در ارتفاع 14 مایلی (22.5 کیلومتری) سطح دریا را فراهم می‌کند.

تکنولوژی به‌کار گرفته‌شده در جنگنده سوخو تی-50 قابل تحسین است. مواد کامپوزیت، یک چهارم وزن کل هواپیما و 70 درصد از سطح آن را تشکیل داده و درنتیجه باعث کاهش وزن این جنگنده شده‌اند. به‌علاوه، اندازه‌گیری دقیق زوایای مختلف هر پنل و محل اتصال آنها در کنار استفاده از مواد رادار جاذب، به مخفی ماندن تی-50 کمک بسزایی می‌کنند.

اگرچه در کابین این هواپیما نمایشگرهای ال سی دی بسیاری تعبیه شده و هر کدام اطلاعات خاصی را نمایش می‌دهند، اما کلاه مخصوص “NSTsI-V”، به صورت جداگانه تمام اطلاعات اصلی و حیاتی را در نمایشگر خود به نمایش درمی‌آورد.

تی-50 به عنوان نسلی جدید از ماشین های جنگی روسیه ، از دو موتور قدرتمند Saturn izdeliye 117 بهره می‌برد که به واسه آن، امکان چرخش در سه محور اصلی وجود خواهد داشت. همچنین با وجود چنین موتور قدرتمندی، تی-50 قادر به پرواز با سرعت بسیار بالای 2.0 ماخ (2469 کیلومتر بر ساعت) خواهد بود.

بهتر است با وجود این موتور قدرتمند، حرکات آکروباتیک باورنکردنی همچون مانور کبرای پوگاچف (Pugachev’s Cobra) را نیز فراموش نکنید؛ مانوری که در آن هواپیما بدون تغییر ارتفاع، وضعیت خود را از حالت افقی به عمودی تغییر داده و سپس به حالت قبلی باز می‌گردد.

موتور قدرتمند و کارآمدتر izdeliye 30، قدرت‌بخش مدل‌های جدیدتر از این جنگنده که بعد از سال 2020 تولید می‌شوند، خواهد بود.

اما آیا این هواپیما توانایی رقابت با جنگنده پنهان‌کار اف-22 رپتور (F-22 Raptor) را دارد؟

براساس اطلاعاتی که نشنال اینترست (The National Interest) منتشر کرده، پک فا به لطف وجود موتوری سه‌بعدی با توانایی تغییر جهت، از نظر مانورپذیری نسبت به اف-22 با موتوری دو‌بعدی در جایگاه بالاتری قرار دارد. اما از نظر پنهان‌کاری، اف-22 حتی با عمر بسیار زیاد، عملکرد بهتری داشته و حتی به جای 4 موشک در پک فا، توانایی حمل 6 موشک را دارد.

سوخو-35 اس (Sukhoi Su-35S)

تا زمان اضافه شدن جنگنده پک فا به ناوگان ارتش، یکی دیگر از ماشین های جنگی روسیه یعنی جنگنده تک‌سرنشین سوخو-35 از نسل ++4 در خدمت نیروی هوایی خواهد بود. سوخو-35 اس جایگزین سوخو-27 بوده و در کنار افزایش مانورپذیری، قدرت موتور آن برای طی کردن مسافت‌های بیشتر، افزایش پیدا کرده است.

یکی از افراد نظامی ارشد آمریکا در رابطه با این جنگنده چنین نظری دارد: “سوخو-35 اس جنگنده فوق‌العاده قدرتمند و خطرناکی‌ست، مخصوصا در شرایطی که تعداد زیادی از آن تولید شود.”

اولین ماموریت عملیاتی یکی از بهترین ماشین های جنگی روسیه ، ژانویه سال 2016 میلادی با ارسال 4 فروند از آنها به پایگاه هوایی Khmeimim واقع در سوریه و برای مقابله با نیروهای تکفیری داعش انجام شد. هرچند، از این جنگنده‌ها به عنوان دیده‌بان و پشتیبان برای دیگر هواپیماهای روسی استفاده می‌شد.

تصویر پیش رو به نمایش مانورپذیری این هواپیما در نمایشگاه هوافضای ماکس 2015 روسیه مربوط است. سوخو-35 اس، دوازده جایگاه مخصوص حمل سلاح دارد که علاوه بر راکت‌ها و بمب‌های لیزری کنترلی، امکان حمل طیف وسیعی از موشک‌‌های مختلف نیز وجود خواهد داشت.

به‌گفته سازندگان، این هواپیما با حداکثر سرعت 2.25 ماخ (2778 کیلومتر بر ساعت)، قادر به پرواز در ارتفاع 3600 کیلومتری است.

موشک های بالستیک قاره پیما (ICBMs)

موشک های بالستیک قاره پیما یکی دیگر از مخوف‌ترین ماشین های جنگی روسیه هستند که جای خالی آنها در این لیست احساس می‌شد!

اولین بار در سال 2007 بود که موشک‌های “RS-24 Yars” آزمایش شدند. این تصویر نیز رژه نظامی روسیه در سالروز پیروزی علیه نازی‌ها با عنوان روز پیروزی (Victory Day) در سال 2015 را نشان می‌هد.

هرکدام از این موشک های بزرگ با 20.9 متر (68.6 فوت) طول، قادر به حمل کلاهک‌هایی با ظرفیت 150 تا 250 تن بوده و می‌تواند 10 هدف مختلف را منهدم کند. به‌علاوه این موشک های بالستیک برای از بین بردن سیستم‌های دفاعی ضد موشکی طراحی شده‌اند.

مورد جالبتر در مورد این موشک های بالستیک، برد 2 هزار تا 10 هزار 500 کیلومتری (1240 مایل تا 6520 مایلی) آن است. همچنین دقت هر کدام از این موشک‌ها تنها 250 متر (820 فوت) اعلام شده است.

این تصویر هم آزمایش یکی از موشک های بالستیک قاره پیما از سیلوی پایگاه فضایی پلستسک (Plesetsk State Test Cosmodrome) در تاریخ 28 اکتبر 2015 را نشان می‌دهد. معمولا چنین تست‌‌هایی به دلایل معلوم، با کلاهک‌های ساختگی انجام می‌شوند!

زیردریایی های هسته‌ای

نباید تصور کنید موشک‌های روسی تنها روی کامیون‌ها و هواپیماهای پیشرفته نصب می‌شوند. بلکه نوع دیگری از آنها یعنی موشک های بالستیک زیردریایی پرتاب (SLBMs) به‌زودی روی نسل جدید زیردیایی‌های هسته‌ای کلاس بوری (Borei-Class) همچون الکساندر نوسکی (Alexander Nevsky) بارگذاری خواهد شد.

کشور آمریکا نیز با پنهان کردن موشک‌های هسته‌ای خود زیر آب، نمونه چنین کاری را انجام می‌دهد.

از دسامبر سال 2016، سه فروند از زیر دریایی‌های کلاس بوری به خدمت ارتش درآمد که یکی از آنها در ناوگان شمالی و دو فروند دیگر در ناوگان اقیانوس آرام مورد استفاده قرار دارند.

مسئولان نظامی روسیه تلاش دارند تا تعداد این زیردریایی‌ها را به 8 فروند تا سال 2020 برسانند.

هر کدام از زیردریایی‌های الکساندر نوسکی قادر به حمل 16 فروند از موشک‌های بالستیک و پیچیده آر اس ام بولاوا (RSM-56 Bulava) با توانایی انهدام 10 هدف غیر مستقل بوده و کلاهک‌هایی با ظرفیت 150 تن را با خود دارند. برد هر کدام از این موشک‌ها نیز تقریبا 8 هزار کیلومتر (4970 مایل) و دقت کلاهک‌های آن 350 متر (1148 فوت) است.

میل ام آی-28 ان (Mil Mi-28N)

میل ام آی-28 ان که در سامانه نام‌گذاری ناتو با اسم “Havoc” شناخته می‌شود، یکی از بالگردهای تهاجمی و قدرتمند روسیه است که در سال 2006 در اختیار ارتش روسیه قرار گرفت.

قرار است نسل پنجم از این بالگرد با نام ام آی-28 ان ام نایت هانتر (Mi-28NM Night Hunter) در سال جاری میلادی توسط روسیه آزمایش شود.

سلاح اصلی ام آی-28 ان، یک توپ مسلسل 30 میلی‌متری با نام Shipunov 2A42 است که می‌تواند در هر دقیقه، 800 گلوله را در برد موثر 1500 متر (4920 فوت) برای خودروهای زرهی سبک و برد 4 هزار متر (13 هزار 100 فوت) برای دیگر وسایل نقلیه، شلیک کند.

این بالگرد، 8 موشک مخصوص ضد تانک و کنترلی 9M120 Ataka را هم در دو طرف خود حمل می‌کند که در هر کدام از آنها، حدود 16 پوند (7.25 کیلوگرم) ماده منفجره TNT گنجانده شده است.

به‌علاوه دو صفحه پرتاب 2B-8 روی ام آی-28 ان قرار گرفته که هر کدام توانایی حمل و شلیک 20 فروند موشک S-8 را دارند.

سطح تکنولوژی در نسخه ارتقا یافته از این بالگرد یعنی ام آی 28-ان ام نایت هانتر به شکل قابل توجهی پیشرفت کرده است. رادارهای 360 درجه، تکنولوژی آنتی-جم (Anti-Jamming) و اسلحه‌های کنترلی و پیشرفته، بخشی از ویژگی‌های نایت هانتر هستند. به‌علاوه چرخانه‌های جدید نایت هانتر، سرعت کروز آن را به 600 کیلومتر بر ساعت (370 مایل بر ساعت) می‌رساند. همچنین امکان پرواز همراه با پهپادهای کوچک نیز وجود دارد.

بالگرد تهاجمی KA-52

نایت هانتر تنها بالگرد پیشرفته روسی‌ها نیست؛ بالگرد تهاجمی KA-52 با نام “Alligator” نیز یکی دیگر از قدرتمندترین ماشین های جنگی روسیه است که با هزینه تولید بالاتر و ساختار پیچیده‌تر، مانورپذیری بهتری نسبت به ام آی-28 ان داشته و مهمات بیشتری را حمل می‌کند.

در این بالگرد نیز از جنگ افزار 9M120 Ataka استفاده شده که در مقایسه با میل 28 ان، مهمات بیشتری توسط آن حمل می‌شود. عکس زیر توپخانه این بالگرد در منطقه نظامی آلابینو (Alabino Firing Range) را به تصویر می‌کشد.