تحقیقات دانشمندان بر روی زیست پذیری آمینو اسیدها در خارج از جو زمین

حیات فرازمینی؛ تحقیقات دانشمندان بر روی زیست پذیری آمینو اسیدها در خارج از جو زمین

یکی از جدیدترین موضوعات موردتحقیق در حوزه اختر زیست‌شناسی، بررسی زیست پذیری آمینو اسیدها (Amino Acids) در محیط‌های خارج از اتمسفر زمین، با هدف کلی روشن‌تر کردن بحث داغ حیات فرازمینی است.

در همین رابطه تیمی از اختر زیست‌شناسان در ایالت ایندیانای آمریکا، در حال تحقیق بر روی این مطلب هستند. از آنجایی که اسیدهای آمینه عوامل اصلی تشکیل‌دهنده حیات بر روی کره خاکی ما هستند، این دانشمندان در اقدامی نوآورانه، زیست پذیری آمینو اسیدها را در شرایط محیطی سخت مانند تشعشعات شدید، دماهای فوق بالا و محیط‌های اسیدی، موردبررسی قرار می‌دهند؛ این شرایط در خارج از جو زمین و در اجرام آسمانی دیگر، شرایطی عادی به حساب می‌آیند.

دانشمندان این تیم، آمینو اسیدهای موردتحقیق خود را از دل شهاب سنگ‌ها بیرون کشیده و یا از آمینو اسیدهای ساخته‌شده در آزمایش میلر–یوریِ دهه پنجاه میلادی، در زمینه منشا تشکیل حیات، استفاده می‌کنند. هدف اصلی هم شناسایی بهتر شرایط و ویژگی‌های محیطی است که حیات فرازمینی را ممکن می‌سازد؛ اما چالش پیش روی تحقیق این است که پروتئین‌ها یا همان رشته‌های بلند آمینو اسیدی مورداستفاده توسط ارگانیسم‌های موجود بر روی زمین، ممکن است در محل‌های بیگانه مورداستفاده قرار نگیرند.

کلیر ماموزر (Claire Mammoser)، از دستیاران پژوهشیِ پروژه بررسی زیست پذیری آمینو اسیدها در دانشگاه والپرایزو (Valparaiso University) ایندیانا در همین رابطه می‌گوید:

هدف اصلی تحقیق، بررسی وجود رابطه‌ی احتمالی میان ویژگی‌های ساختاری برخی آمینو اسیدها و پایداری آن‌ها در شرایط فرازمینی بوده و در صورت وجود چنین رابطه‌ای، هدف دوم مشخص کردن آن رابطه است.

ماموزر افزود:

کسب اطلاعات در زمینه پایداری این ترکیبات آلی، شناسایی آمینو اسیدهایی که در خارج از اتمسفر زمین، برای ایجاد حیات به اندازه کافی سالم مانده‌اند را ممکن می‌سازد.

تحقیقات دانشمندان بر روی زیست پذیری آمینو اسیدها در خارج از جو زمین

تیم ماموزر پیشگامان بررسی زیست پذیری آمینو اسیدها را در شرایط فرازمینی هستند

تیم ماموزر تا کنون 15 اسید آمینه را که برخی از آن‌ها در وجود حیات بر روی زمین نقش داشته و برخی هم ارتباطی با زندگی موجودات زمینی ندارند، بررسی کرده‌اند. این تیم با قرار دادن آمینو اسیدها در شرایط سخت دمایی، تابشی و اسیدی، برخی از محیط‌های موجود در منظومه شمسی را شبیه ساری کرده‌اند؛ محیط‌هایی مانند اتمسفر رقیق و سطح پر تشعشع مریخ و یا محیط بی اتمسفر قمر زحل، انسلادوس، که به دلیل فوران جت‌های آبی در سطحش معروف است. سپس، حد یکپارچگی و پایداری آمینو اسیدها در این محیط‌ها مطالعه می‌شود. در مراحل بعدی تحقیق نیز الگوهای پایداری با ویژگی‌های خاص مانند توانایی تشکیل پیوند با آب که از مشخصه‌های اصلی حیات است، شناسایی می‌شوند.

ماموزر در مورد موضوع موردمطالعه می‌گوید:

به دلیل نبود مطالعات پیشین زیادی در این زمینه، کار بر روی آمینو اسیدها برای ما هیجان‌انگیز است. در بسیاری از مقالات، محققان دنباله‌رو تلاش دانشمندان پیش از خود هستند و اطلاعات پایه‌ای زیادی را در اختیار دارند؛ اما در این پروژه، توسعه پایه تحقیق بر عهده ما بوده است. چنین تفاوتی در عین چالش برانگیز بودن، پرهیجان است چون برخلاف بسیاری از کارهای تحقیقاتی، فرآیند جمع‌آوری داده‌ها با تصمیم‌گیری‌هایی مهم در مورد انتخاب راه‌های اندازه‌گیری پایداری آمینواسیدها همراه می‌شود.

کلیر ماموزر نتایج این پروژه را در نشست سالانه انجمن بیوشیمی و زیست‌شناسی مولکولی آمریکا (ASBMB) که امسال به میزبانی شیکاگو برگزار می‌شود، ارائه خواهد داد.