گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
انفجار هسته ای یکی از خطرناک ترین و مخرب ترین انواع حملات نظامی است که شانس زنده ماندن و نجات انسان از آن بسیار پایین است. اما شاید جالب باشد بدانید روش هایی برای نجات از انفجار هسته ای نیز وجود دارد.
فرض کنید یک انفجار هسته ای در نزدیکی شما رخ دهد. افق را نگاه می‌کنید و گلوله‌ای از آتش را می‌بینید. شعله‌های آتش بر می‌خیزند و در ستونی از ابر‌های سیاه فرو می‌روند. در حالی که ابر قارچی شکل می‌گیرد، موج انفجار محیط اطراف را می‌شکافد و احتمالا شما را به عقب پرتاب خواهد کرد.
تبریک می‌گویم! شما از یک انفجار هسته ای فرضی با قدرت 10 کیلوتن تی ان تی نجات پیدا کرده‌اید.
کسی شما را به خاطر وحشت زده شدن پس از مشاهده انفجار هسته ای سرزنش نخواهد کرد. اما به گفته بروک بادمایر فیزیکدان پهداشت (یکی از شاخه‌های فیزیک پزشکی) و متخصص تشعشعات، عملی هست که هرگز پس از این واقعه نباید انجام دهید.
“سوار ماشین خود نشوید. سعی نکنید رانندگی کنید و فکر نکنید که شیشه و فلز ماشین از شما محافظت خواهد کرد”
واکنش احتمالی اکثر مردم سوار شدن در خودرو و تلاش برای فرار از شهر است. خودداری از راندن ماشین کاری عاقلانه خواهد بود، چرا که خیابان ها مملو از رانندگان سرگردان، تصادفات و آوار خواهد بود. اما بادمایر معتقد است دلیل مهم دیگری نیز برای رها کردن خودرو وجود دارد؛ اتفاقی که بعد از انفجار هسته ای رخ می‌دهد و به آن بارش رادیواکتیو می‌گویند.
بارش ترکیب پیچیده‌ای از رادیو ایزوتوپ‌هاست. اتم‌های این مواد به سرعت شکافته می‌شوند و از خود اشعه گاما، اشعه‌ای نامرئی ولی بسیار قدرتمند، ساتع می‌کنند. قرار گرفتن در معرض مقدار زیادی از این مواد پرتوزا در کوتاه مدت باعث آسیب رسیدن به سلول‌های بدن و کاهش توانایی بدن برا ترمیم خود می‌شود – وضعیتی که به آن مسمومیت پرتوی گفته می‌شود.
شبیه سازی شرایط بارش رادیواکتیو بر روی شهر واشنگتن در فصول مختلف سال
به گفته بادمایر
“این مسمویت سیستم ایمنی و توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد”
فقط مواد ضخیم و چگال، مانند چند ده سانتیمتر خاک و یا چند اینچ سرب می‌تواند به شکل موثر جلو اثرات بارش را بگیرد.
“انفجار هسته ای حاصل از بمب 10 کیلوتنی حرارت بسیار زیادی دارد و مواد رادیواکتیو را با سرعت 160 کیلومتر بر ساعت در اتمسفر پخش می‌کند. این محصولات پرتوزا با غبار و آوار ناشی از انفجار که به هوا پرتاب شده اند مخلوط می‌شوند.”
شن، خاک، سیمان، آهن و هر چیزی که در شعاع انفجار قرار دارد و حاوی مواد پرتوزا است می‌تواند تا 8 کیلومتر به هوا پرتاب شود. ذرات بزرگتر به سمت زمین بر می‌گردند در حالی که ذرات کوچک توسط باد جا‌‌به‌جا می‌شودند و می‌توانند بر فراز مناطق دورتر ببارند.
بادمایر در این مورد توضیح می‌دهد :
“در نزدیکی محل انفجار هسته ای، قطعاتی که سقوط می‌کنند کمی بزرگتر از توپ گلف هستند. اما آن چه که اینجا مورد بحث است ذراتی به اندازه دانه‌های شن و ماسه هستند. پرتوهای گامایی که از این ذرات ساتع می‌شوند خطر اصلی هستند.”
این مسئله ما را به این جا می‌رساند که چرا خودرو محل مناسبی برای پناه گرفتن نخواهد بود.
“خودرو‌های ما از شیشه و فلزات بسیار سبک ساخته شده اند و تقریبا هیچ گونه محافظتی ایجاد نمی‌کنند. سوار شدن و راندن آن تاثیری جز در معرض آلودگی قرار گرفتن ندارد”
بادمایر از مردم در مورد واکنش آنان بلافاصله پس از انفجار اتمی پرسیده و پاسخ آن ها بسیار نگران کننده است.
“در حقیقت بسیار از مردم مانند فیلم‌های هالیوودی فکر می‌کنند. (تا ابر قارچیو دیدی بپر تو ماشین و سعی کن از شهر فرار کنی)”
ذرات آلوده به وسیله جریان‌های هوا در ارتفاعات بالا حمل می‌شوند که معمولا سرعتشان 160 کیلومتر در ساعت است و معمولا نیز در جهت بادهایی که در ارتفاع پایین می‌وزند حرکت نمی‌کنند. بنابراین احتمال این که بتوانید جهت حرکت این ذرات را تشخیص دهید و از آن ها فرار کنید بسیار کم است.
میزان محافظت ساختمان های مختلف در مقابل تشعشعات هسته ای
بهترین شانس شما برای نجات پیدا کردن از یک انفجار هسته ای رفتن یه ساختمان‌های مستحکم در کوتاه ترین زمان ممکن و ماندن در آن جا است. شعار بادمایر در این مورد “داخل شو، همانجا بمان، گوش به زنگ باش” است.
“به داخل ساختمان بروید و خودتان را به مرکز آن برسانید. اگر به طبقات زیر زمین دسترسی دارید، رفتن به آن جا بهترین کار است. به مدت 12 تا 24 ساعت همانجا بمانید.”
دلیل ماندن درون ساختمان در این مدت زمان این است که اتم‌های ناپایدار پس از انفجار شکافته می‌شوند و به اتم‌های پایدارتر و غیر پرتوزا تبدیل می‌شوند و این مسئله میزان تشعشعات را به میزان زیادی کاهش می‌دهد. این مسئله به تدریج اندازه مناطقی که تحت تاثیر بارش قرار گرفته اند را کاهش می‌دهد.
میزان کاهش اثر تشعشعات با گذشت زمان
در نهایت باید گوش به زنگ باشید؛ سعی کنید از هر وسیله ارتباطی که در اختیار دارید استفاده کنید. رادیو‌های که دارای دسته چرخان برای شارژ شدن هستند و به باطری نیاز ندارند وسائل مناسبی برای نگه داری در خانه و محل کار هستند زیرا مقامات دستور عمل ها، مسیر ابر بارش رادیواکتیو و محل‌های امن برای پناه گرفتن را از طریق آن اعلام خواهند کرد.
فقط یک استثنا در مورد قانون سوار نشدن در خودرو وجود دارد. اگر ماشین شما در پارکینگ طبقاتی قرار دارد، بتن ساختمان می‌تواند به عنوان محافظ عمل کند. در این حالت می‌توانید در خودرو خود بنشینید و به رادیو گوش کنید.
شاید این سناریو کمی دور از ذهن به نظر برسد، اما هنوز 14900 سلاح هسته‌‌ای در سراسر دنیا وجود دارد و تعداد سلاح‌های هسته ای با قدرتی که گفته شد، بخش بزرگی از زرادخانه‌های چندین قدرت هسته را تشکیل می‌دهند. بنابراین داشتن آمادگی برای مواجهه با چنین شرایطی ضرری ندارد و پیروی از این دستورالعمل ساده پس از انفجار هسته ای، جان صدها هزار نفر را نجات خواهد داد.
