ابرخوشه ها گروههای بزرگی متشکل از خوشههای کهکشانی هستند که ساختاری عظیم را تشکیل میدهند. اخیرا دانشمندان بزرگترین ابرخوشه کهکشانی را کشف کردهاند!
این ساختار عظیم، پهنهای 600 میلیون سال نوری از جهان را به خود اختصاص داده که جرم کلی آن در حدود 20 میلیون میلیارد برابر خورشید است! به عبارت دیگر، پهنه بزرگترین ابرخوشه کهکشانی 20 هزار برابر کهکشان راه شیری است که دانشمندان در تازهترین مطالعات خود موفق به کشف آن شدهاند.
بزرگترین ابرخوشه کهکشانی که اخیرا توسط گروهی از ستارهشناسان هندی کشف شده، پهنهای وسیع از جهان شناخته شده را به خود اختصاص داده است. این ابرخوشه کهکشانی ، تعداد بسیاری از کهکشانهای جهان هستی را در خود جای داده که در فاصله 4 میلیارد سال نوری زمین و در ماورای صورت فلکی ماهی (Pisces) قرار دارد.
ساختار عظیم مذکور با عنوان ابرخوشه کهکشانی سرسوتی (Saraswati) برگرفته از نام الهه آموزش، هنر، خنیاگری و رودخانه در آئین هندو نامگذاری شده است.
کارشناسان بر این باورند که ساختار کهکشانی مذکور درک فعلی ما را از واقعیت جهان هستی به چالش میکشاند. نکته جالب اینکه که ساختار کشف شده، بسیار پرجرمتر از آن است که در مکان فعلی مستقر شود! ابرخوشه کهکشانی سرسوتی، 10 میلیارد سال بعد از بیگ بنگ (زمان حاضر) در معرض دید ما قرار گرفته و به شکل اعجابآوری در پهنه گیتی قرار دارد.
بر اساس درک موجود از جهان هستی و مدل کیهانشناسی، مدت زمان کافی برای شکلگیری از ساختار عظیم وجود نداشته است. اما به هر نحو، ابرخوشه کهکشانی سرسوتی به شکل امروزی درآمده و دانشمندان سعی دارند از چگونگی این فرآیند اطلاع حاصل کنند.
دانشمندان مرکز بینالمللی نجوم و موسسه آموزش و تحقیقات علوم هند در بیانیهای اظهار کردند:
تحقیقات فعلی ما سعی بر آن دارند که پاسخ قانعکنندهای را برای پرسش موجود ارائه کنند. سوال اساسی این است که چنین ساختار عظیمی با مقیاس فعلی، چگونه توانسته در میلیاردها سال قبل شروع به شکلگیری کند؛ مخصوصا اینکه انرژی تاریک نیز در این میان بی تاثیر نیست.
در گذشته، دانشمندان چندین نمونه مشابه با ابرخوشه کهکشانی سرسوتی را نیز کشف کردهاند که از جمله آنان میتوان به «ابرخوشه شاپلی» (Shapley Concentration) و «دیوار بزرگ اسلون» (Sloan Great Wall) اشاره کرد. اما کشف اخیر ستارهشناسان هندی، به عنوان بزرگترین ابرخوشه کهکشانی معرفی شده است.
لازم به ذکراست که ابرخوشه شاپلی و دیوار بزرگ اسلون در فاصله نزدیکتری به کهکشان راه شیری مستقر شدهاند؛ چرا که ابرخوشه کهکشانی سرسوتی 4 میلیارد سال نوری دورتر از مکان فعلی ماست.
هنگامی که دانشمندان با تلسکوپ به جستجوی اجسام موجود در جهان هستی میپردازند، تشخیص نزدیک و یا دور بودن آنان امری پیچیده است. چه بسا که جسمی در فاصلهای بسیار دور قرار داشته باشد و تصور شود که فاصله چندانی با زمین ندارد! این مشکل شباهت بسیاری به جمله درج شده بر روی آینه بغل اتومبیلها دارد: “اشیاء در آینه ممکن است نزدیکتر از آن چیزی باشند که در واقع هستند.”
به همین دلیل است که تشخیص فواصل کهکشانها و اجسام موجود در جهان هستی، فرآیندی وقتگیر و با دقت بسیار بالا به شمار میرود.
دانشمندان از اکتشاف بزرگترین ابرخوشه کهکشانی بسیار شگفتزده هستند؛ چرا که مشاهده شبکه کهکشانی سرسوتی از این فاصله بسیار دور، چالشی سخت و دشوار به حساب میآمد. این ابرخوشه بسیار عظیم، در یک شبکه وسیع از رشتههای کهکشانی کشف شده است که سرشار از خوشهها و حفرههای بزرگ هستند.