رئیس ستاد ارتش آمریکا به تازگی در مورد خصوصیاتی که تانک آینده این نیرو از نظر وی باید داشته باشد سخن گفته است.
ژنرال مارک مایلی که هفته گذشته، در باشگاه ملی مطبوعات در واشنگتن صحبت میکرد، خصوصیاتی چون برخورداری از توپ مغناطیسی، خدمه کمتر و یا حتی بدون نیاز به خدمه، سامانههای دفاع فعال و زره بسیار قدرتمند و در عین حال سبک که وزن تانک آینده را به میزان زیادی کاهش دهد را برای این تانک برشمرد.
مایلی تاکید کرد که تانک آینده جایگزین M1A2 باید از تکنولوژیهای کاملا نوین برخوردار باشد، نه صرفا اندکی بهبود یافته باشد. تانکی که بهبود یافته باشد ،برای مثال، دارای توپ 140 میلی متری، موتور توربینی یا دیزلی و شاید زره بیشتر باشد، اما شاید چیزی بیشتری نداشته باشد.
مشکل اینگونه تانکها این است که تنها سنگینتر خواهند بود. خود تانک M1 Abrams در ابتدا 58 تن بود و توپ 105 میلیمتری داشت، و امروزه 70 تن وزن و یک توپ 120 میلیمتری دارد. توپ بزرگتر، موتور قدرتمندتر و زره بیشتر همگی به معنی افزایش وزن است.
از طرف دیگر تکنولوژیهای جدید میتوانند سبکتر و در عین حال قدرتمندتر باشند، که نتیجه آن تانکی با قابلیت تحرک بیشتر است. توپ مغناطیسی میتواند کوچکتر باشد و در عین حال قدرت بیشتری داشته باشد. تانک بدون خدمه میتواند به موقعیتهای خطرناکی برود که برای خدمه انسانی قادر به رفتن نیستند.
همچنین به گفته مایلی، زره سبکتر با میزان محافظت بیشتر، برای تانک آینده بسیار مهم است. زرهی که بتواند گلولههای انرژی جنبشی و خرج گود را دفع کند، محافظت بالایی را در مقابل گلولهی تانکها، موشکهای ضد تانک و تسلیحات ضد تانک پیاده نظام ارائه میدهد.
مایلی همچنین تانکی میخواهد که فاقد راننده باشد تا خدمه بتوانند بر روی جنگیدن تمرکز کنند، یا تانکی که کاملا بدون سرنشین باشد.
این صحبتهای مایلی در پاسخ به پرسشی در مورد تانک T-14 Armata روسها بود. او گفت با این ارتش آمریکا تانک قابل اطمینان آبرامز را در خدمت دارد، اما در 25 سال آینده به تانکی جدید نیاز خواهد داشت.
تکنولوژیهای نوین اگرچه بسیار نویدبخش هستند، اما مشکلات خود را نیز دارند. معمولا در پروژههای نظامی، تکنولوژیهای جدید پیش از به بلوغ رسیدن تحویل داده میشوند. اخرین نمونه آن ناو هواپیمابر جرالد فورد است که رادار، کاتاپولت و کابل فرود آن دچار مشکل هستند. میلیاردها دلار افزایش بودجه و تاخیر، نتیجه استفاده از تکنولوژیهای جدید در این ناو است.
این سومین تلاش ارتش آمریکا جهت توسعه جایگزینی برای تانک آبرامز است. از سال 1999 تا 2008، ارتش آمریکا 18.1 میلیارد دلار برای توسعه خانواده کاملی از خودروهای رزمی جهت جایگزینی آبرامز، خودروی رزمی بردلی و دیگر پلاتفرمها صرف کرد که درنهایت بدون توسعه حتی یک خودرو رزمی این پروژه کنسل شد.
این پروژه که سامانه رزمی آینده نام داشت، به لحاظ تکنولوژیکی بلند پروازانهتر از این بود که عملی باشد. برنامه دوم که خودرو رزمی زمینی نام داشت، در سال 2014 بدون این که حتی یک خودرو به وضعیت عملیاتی برسد لغو شد.