بلاخره پس از سه دهه طراحی و تحقیق، سازمان پژوهش و توسعه نظامی هند موسوم به DRDO اعلام کرد موشک ضد زره نگ مراحل توسعه خود را با موفقیت به پایان رسانده است.
هندوستان کار طراحی موشک ضد زره نگ (در زبان هندی به معنی مار کبرا است) را از دهه 1980 میلادی آغاز و اولین بار اواخر سال 1990 آزمایش شد. از آن زمان تاکنون نیز چندین آزمایش موفق و البته غیرموفق دیگر نیز داشته تا اینکه در آزمایش اخیر خود دو هدف متفاوت در دو برد مختلف و شرایط گوناگون را با موفقیت و دقت بالایی نابود کرد و مراحل کارآزمایی خود را با رضایت به پایان رساند.
موشک نگ در آزمایشهای سال 2012 موفق نشد خواستههای ارتش هند را براورده کند، اما بنابر اظهارات رسمی سخنگوی وزارت دفاع این کشور، در زمایش اخیر موفق به اجرای نمایشی موفق از خود شد و رضایت ارتش هند را به همراه داشت. نگ میتواند در همه شرایط آب و هوایی و در هر ساعت از شبانه روز با اهداف مختلف درگیر شود.
نگ یک موشک ضد زره نسل 3 است. این موشک به یک جستجوگر آرایه کانونی فروسرخ از جنس تلورید کادمیوم و روی برخوردار است و به روش تصویرسازی فروسرخ (IIR) هدایت میشود. ناگفته نماند نگ در شرایط بسیار گرم بیابانی نیز آزمایش شده است و جستجوگر آن با موفقیت توانست هدف مورد نظر را از محیط زمینه بسیار گرم تشخیص دهد.
سیستم هدایتی نگ دقت بسیار بالایی دارد. به لطف بهره گیری از هدایت تصویرسازی فروسرخ، نگ شلیک کن-فراموش کن است؛ شلیک کن-فراموش کن به موشکی گفته میشود که پس از شلیک دیگر برای هدایت به کاربر متکی نیست و خود به سمت هدف میرود. نگ در مدل زمین پرتاب پیش از شلیک روی هدف قفل شده و امکان قفل پس از شلیک ندارد. مدل هواپرتاب آن دارای قابلیت قفل پس از شلیک نیز است.
تصویری سازی فروسرخ هدایتی غیرفعال محسوب میشود؛ یعنی در این روش برای هدایت موشک، پرتویی روی هدف تابانده نمیشود، بلکه از پرتوهای تابیده شده از هدف برای حرکت به سمت آن استفاده میشود، در نتیجه هدف نمیتواند با کمک آشکارسازهای خود همچون آشکارساز لیزری از وجود موشک مطلع شود. البته یک جستجوگر موج میلیمتری نیز برای این موشک توسعه یافته که هدایت فعال دارد که در ادامه توضیحات بیشتری از آن وجود دارد.
نگ بسته به بسترپرتاب خود، برد متفاوتی دارد. این موشک هنگام شلیک از پرتابگر زمین پایه بردی بیش از 4 کیلومتر و هنگام شلیک از پرتابگر هواپایه همچون هلیکوپتر نیز بین 7 تا 8 کیلومتر برد دارد.
نگ ضریب مرگآوری بالایی دارد. این موشک برای مقابله با تانکهای اصلی میدان نبرد مردن و امروزی طراحی شده است که البته این قابلیت منوط به توسعه و تکامل در طی زمان طراحی و ساخت موشک است که طبعتا باید اعمال شده باشد. زیرا در مقایسه با 3 دهه پیش، امروزه تانکها از سیستمهای حفاظتی گوناگون و زره قدرتمندتری برخوردارند.
بدنه موشک ضد زره نگ از مواد کمپوزیتی سبک با استحکام و دوام بسیار بالا ساخته شده است. درازای این موشک 1.85 متر، قطر موشک 20 سانتیمتر و وزن کلی آن نیز 43 کیلوگرم است. این موشک دارای بالهای جمع شونده است که پس از شلیک و خورج از لوله پرتاب، باز میشوند؛ فاصله بین دو سر این بالها از یکدیگر نیز 40 سانتیمتر است.
یکی از تکاملهایی که مسلما در طول حیات این پروژه روی موشک پیاده شده است، افزودن قابلیت حمله از بالا است. به لطف این قابلیت، موشک پیش از حمله تا ارتفاع خاصی بالا رفته و روی هدف شیرجه میزند. مزیت این روش آن است که تانک را بخش بالایی برجک، جایی که یکی از ضعیفترین زره را دارد، مورد هدف قرار میدهد. مزیت دیگر نیز در امان ماندن از دست بسیاری از سیستمهای دفاع فعال است؛ زیرا همه سیستمهای دفاع فعال توان درگیری با مهمات حمله از بالا را ندارند.
نگ دارای سیستمها الکترونیکی یکپارچه و خلبان خودکاری بسیار پیشرفته است که با کمک عملگردهای الکتریکی بالکهای هدایتی، پروازی پایدار برای موشک فراهم میآورد. این بخشها و سنسورها به همراه سرجنگی 8 کیلوگرمی در وسط بدنه قرار دارند.
سرجنگی نگ از نوع به شدت انفجاری ضد تانک (HEAT) و نوعی سرجنگی از خانواده خرج گود یا خرج شکلدار است که با استفاده از یک توده به شدت داغ از فلز مذاب که سرعتی فراصوت دارد، زره تانک را ذوب و به آن نفوذ میکند. این سرجنگی دو مرحلهای است که وظیفه مرحله اول نابودی زره واکنشی انفجاری (ERA) و وظیفه مرحله دوم نیز نفوذ به زره اصلی است.
موتور پیشران این موشک دو مرحلهای است که یک بخش آن موتور پرتابگر و بخش دیگر برای فراهم کردن رانش هنگام پرواز است. خروجی موتور پرتابگر در عقب و 4 خروجی موتور پرواز نیز در کنار بدنه قرار دارد. این موتورهای راکتی دارای سوخت جامد و بدون دود هستند. این موتورها موشک را هنگام پرواز تا سرعت 230 متر بر ثانیه (نزدیک به 0.8 ماخ) میرسانند، از این رو نگ علاوه بر توان درگیری با اهداف ثابت، میتواند با اهداف متحرک و حتی اهداف هوایی کم سرعت و کم ارتفاع همچون هلیکوپتر نیز درگیر شود.
ناگفته نماند نمونه هواپرتاب مجهز به رادار موج میلیمتری در دماغه و هدایت فعال راداری از موشک ضد زره نگ نیز در دست توسعه است که با نام هلینا شناخته میشود. این مدل برای شلیک از هلیکوپترها خواهد بود و همانطور که گفته شد قابلیت قفل پس از شلیک دارد و میتواند اطلاعات مربوط به هدف را پس از شلیک از راه سیستم پیوند داده (دیتا لینک) دریافت کند.
هلینا از هلیکوپتر تهاجمی سبک LCH (کوتاه شده Light Combat Helicopter) و هلیکوپتر تهاجمی رودرا شلیک میشود. این هلیکوپترها هر دو ساخت هند بوده و نگ هواپرتاب را با استفاده از غلاف پرتابگر دوتایی و 4 تایی حمل و شلیک میکنند. هرکدام از این هلیکوپترها 4 آویزگاه دارند و با این حساب هریک بسته به ماموریتشان، میتوانند بین 2 تا 16 موشک هلینا به همراه خود داشته باشند.
موشک ضد زره نگ در مدل زمین پایه فعلی از خودروی زرهی نامیکا شلیک میشود. نامیکا یک زرهکوب (خودروی ضد تانک) زرهی و شنیدار است که بر اساس خودروی رزمی پیاده نظام روسی BMP-2 توسط هند طراحی و ساخته شده است. نامیکا در حالت استاندارد دو غلاف پرتابگر با 4 لوله و مجموعا 8 موشک نگ آماده شلیک دارد؛ همچنین میتوان یک غلاف پرتابگر 4 لوله دیگر نیز به آن افزود. یک پرتابگر زمین پایه دیگر برای نگ در دست طراحی است که پرتابگر آن روی یک برجک هیدرولیکی جمع شوند با ارتفاع 5 متر قرار گرفته تا بدین ترتیب برد موشک افزایش یابد.