دانشمندان در اقدامی جدید موفق شدند مغز انسان را برای اولین بار مستقیما به اینترنت متصل کنند! اتصال مغز انسان به اینترنت دستاوردی بزرگ برای دانشمندان به حساب میآید.
از ضربه زدن بر روی نمایشگر گوشی هوشمند خود به منظور جستوجو در فضای اینترنت خسته شدهاید؟ مشکلی نیست؛ چرا که «Brainternet» اینجا است تا دوای دردتان باشد! گروهی از محققان در دانشگاه ویتس شهر ژوهانسبورگ -که تا پیش از این کار فوقالعادهای انجام نداده بودند- به یکباره ظهور کردند (!) و به نظر میرسد که موفق شدهاند مغز انسان را برای اولین بار «مستقیما» به اینترنت متصل کنند.
شاید خواندن این متن آسان باشد، اما بدانید که اتصال مغز انسان به اینترنت به هیچوجه کار سادهای نیست. وقتی کسانی مثل ایلان ماسک و حتی شاخه علوم پنهان در ارتش ایالات متحده با چنین تکنولوژی عجیبی به مشکل خوردهاند، خیلی تعجب آور است که به یکباره گروهی تحقیقاتی با بودجه و تهجیزات کمتر بتواند چنین چیزی را عملی کند. اما از اتصال مغز انسان به اینترنت گفتیم؛ محققان ژوهانسبورگی دقیقا چه کاری انجام دادهاند؟!
بر اساس اطلاعات رسمی، تیمی از دانشمندان علوم اعصاب به همراه مهندسان در این کار از یک الکتروانسفالوگرام (دستگاهی که سیگنالهای الکتریکی از مغز تهیه کرده و آن را به صورت نواز مغزی در میآورد) استفاده کردهاند و موفق شدهاند با آن، یک سری فعالیت عصبی را به یک رزبری پای انتقال دهند. رزبری پای میتواند اطلاعات دریافتی از الکتروانسفالوگرام را بر روی یک برنامه مخصوص استریم کند که نتیجه نهایی این میشود که اطلاعات یاد شده بر روی یک وبسایت قرار میگیرند و همه افراد میتوانند در هر زمانی که خواستند، آن را مشاهده کنند.
خب، تا اینجای کار مطمئنا همه چیز طبق تصورات شما نبود و فهمیدید که در زمینههای اشتباه میکنید. این فرایند اساسا پنجرهای به درون فعالیتهای عصبی افراد است و به واسطه آن میتوان به این موضوع مهم در مغز افراد، دسترسی پیدا کرد. اگر واقعبینانه به این موضوع بنگریم، باید بگوییم که اتصال مغز انسان به اینترنت برای نخستین بار است که در صنعت علوم اتفاق میافتد و از این حیث باید به انجامدهندگانش تبریک گفت. حتی ذکر این نکته ضروری است که انگیزههای پشت این پروژه بزرگ نیز به نوبه خود قابلستایش هستند.
آدام پانتانویتز، هماهنگکننده این پروژه و یکی از استادهای دانشگاه مهندسی برق ویتس، در اطلاعیهای گفته است:
در نهایت به دنبال این هستیم که تعامل بین افراد و مغزشان را امکانپذیر کنیم که باعث میشود فرد بتواند محرک مخصوصی را به مغز بدهد و عکسالعمل آن را مشاهده نماید.
گرچه محققان دانشگاه ویتس با مشاهده نتایج حاصل از الکتروانفالوگرام به نتایج یاد شده رسیدهاند، اما موضوع مهم این است که حال دیگر افراد بیشتری میتوانند بفهمند که دز مغزشان چه خبر است.
البته همه چیز به اینجا خلاصه نمیشود. پانتانویتز در ادامه اظهاراتش میگوید که:
Brainternet (برینترنت) میتواند میتواند در آینده با بهبودهایی رو به رو شود؛ تا حدی که مثلا بتواند نتایج ثبتشده را در داخل یک اپلیکیشن مخصوص گوشیهای هوشمند طبقهبندی کرده و در اختیار یک الگوریتم ماشینی قرار دهد. این یعنی در آینده، امکان انتقال اطلاعات از دو جهت در مغز فراهم میشود؛ جهت ورودی و خروجی.
به طور کلی، اگر علم برنامهنویسی بتواند به اندازه کافی پیشرفت کرده و به بلوغ برسد، امکان ارسال سیگنالهای الکتریکی در قالب داده به مغز افراد فراهم خواهد شد. گرچه هنوز راهی طولانی برای محققساختن این کار در پیش داریم، زیرا مغز انسان به هنگام مقایسه با رایانههای امروزی، تفاوتهای بسیار زیادی در زمینه پردازش داده دارد.
کامپیوترهای امروزی از سیگنالهای دودویی استفاده میکنند و این یعنی اطلاعات مختلف فقط در قالب صفر و یک نمایش داده میشوند. از طرفی، مغز انسان دارای میلیاردها میلیارد انتقال بیوالکتروشیمیایی است که به اندیشهها و اعمال فرد ربط دارند و بدیهی است که در قالب صفر و یک بیان نمیشوند.
اگر واقعا میخواهیم که به چنین جایگاهی برسیم، در کنار داشتن یک دستگاه تبدیلکننده داده بین کامپیوتر و مغز انسان باید راهی برای فهمیدن این موضوع که هر سیگنال روی چه نوع اندیشه و اعمالی تاثیر میگذارد نیز شناسایی کنیم که این موضوع، کاری بسیار سختی است. البته تجربه نشان داده که در زندگی امروزی فقط غیرممکن، غیرممکن است!