پوست رباتیک اختراعی جدید از دانشمندان خلاق دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) است که حس لامسه و قدرت تشخیص خصوصیات سطوح مختلف را به رباتها میافزاید.
یکی از مزیتهای ربات نسبت به انسان، ناتوانی این تجهیزات در حس کردن ویژگیهای سطوح از جمله داغی و یا سردی است که توانایی رباتها برای کار در شرایط مختلف را افزایش داده و به آنها امکان انجام وظایفی که برای ما مقدور نیست را میدهد؛ اما این ناتوانی محدودیتهایی را به همراه دارد و در موقعیتهایی که حس لامسه نیاز باشد، استفاده از رباتها را غیرکاربردی میکند.
در همین رابطه، محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به ساخت نوعی پوست رباتیک شدهاند که به صورت یک سنسور انعطافپذیر، با قابلیت قرارگیری بر روی هر عضو مصنوعی و رباتیک بوده و اطلاعات مختلف از قبیل نیرو، ارتعاش و مواردی از این دست را در مورد سطحی که عضو با آن در تماس است، به بخش کنترلکننده ربات انتقال میدهد.
محققان سازنده این پوست رباتیک ادعا میکنند که سنسورهای به کار رفته در آن، تواناییهای پوست انسان در حس کردن تنشها و فشارهای ناشی از لمس اشیا مختلف را تقلید میکند. انتظار میرود که این دستاورد بزرگ کارایی رباتها را در انجام وظایف حساسی که به دقت بالا و اطلاعات به دست آمده از لمس سطوح نیاز دارند، افزایش دهند؛ وظایفی مانند خنثی کردن بمبها که در حال حاضر توسط انسانها انجام میشوند.
جاناتان پوسنر (Jonathan Posner)، یکی از متخصصان مهندسی مکانیک و شیمی در این رابطه میگوید که در هنگام خنثی کردن یک بمب، ربات باید قادر باشد که فرق بین لمس کردن یک سیم و کشیدن آن را تشخیص دهد؛ در استفادههای پزشکی یا موارد مشابه هم برخورداری از اطلاعاتی که از طریق سنسورهایی مشابه پوست انسان به دست میآیند، در انجام دادن کار به نحو احسن بسیار تاثیرگذار است. با این تفاسیر، اختراع دانشمندان UCLA امکان گسترش علم رباتیک در زمینههای مختلفی را فراهم میکند.