هنوز از روزهای پر تب و تاب خرید تلویزیونهای سه بعدی حداقل در کشور خودمان دور نشدهایم. هر جا که میروی صاحبخانه، گرچه هنوز دستش به صفحهکلید نخورده، اما با غروری خاص از مزایای سری جدید فلان تلویزیون و قابلیتهای سه بعدی مثنوی هفتاد منی میسراید که نگو و نپرس! اما شرمندهایم که این دوران نیز رو به پایان است، چرا که جریان اصلی تولید کنندگان تجهیزات صوتی و تصویری دیگر تمایلی به ساخت تلویزیونهای سه بعدی از خود نشان نمیدهند! با ما و نخستین تحلیلها از نمایشگاه تجهیزات الکترونیکی CES 2013 همراه باشید.
خداحافظ سه بعدی!
این طبیعت فناوریهای نوین است، پس زیاد ناراحت و نگران نباشید. هر روز تولید کنندگان محصولی تازه ساخته و طرحی نو درمیاندازند، و همانطور که میدانیم «نو که اومد به بازار / کهنه میشه دلآزار»! اگر هنوز مطمئن نیستید، کافی است سری به نمایشگاه فناوری لاسوگاس بزنید که این روزها، هر لحظه خبرهای داغی از آن به گوش میرسد و این رویدادها را با دقت بیشتری رصد کنید.
ولاد ساووف (Savov Vlad)، یکی از نویسندگان سایت فناوری ورج در تحلیل جالبی با استناد به تازهترین مصاحبههای مطبوعاتی کمپانیهای بزرگی چون سونی، سامسونگ، الجی و کوآلکام نکتهی جالب توجهی را برایمان رمزگشایی میکند؛ اینکه تولید کنندگان اصلی تجهیزات صوتی و تصویری بیشتر مایلند تا فناوریهایی چون صفحات نمایش با کیفیت فوقالعاده بالا، صفحات منحنی و نمایشگرهای OLED را تولید کنند و عطش آنها نسبت به تلویزیونهای سه بعدی از بین رفته است.
ساووف اذعان میکند که «این موضوع دوگانگی عجیب و غریبی است!» چرا که از سویی تولید کنندگان دست اول، فناوری سه بعدی را آنچنان توسعه دادند که فرهنگ استفاده از چنین نمایشگرهایی در بسیاری از نقاط دنیا بوجود آمد، و حتی اگر فردی توان مالی خرید چنین محصولی را نداشت، در برنامههای کوتاه و بلند مدتش تهیه آن را برنامهریزی مینمود. حال آنکه، تمامی این کمپانیهای بینالمللی در نمایشگاه CES امسال هیچ تمایلی به نمایشگرهای سه بعدی نشان نداده و در برابر آن پرچم سفید تسلیم را به اهتزاز درآوردند.
مثلاً، کاز هیرای (Kaz Hirai)، مدیر عامل کمپانی ژاپنی سونی در نشست مطبوعاتی امسال بیش از آنکه حرفی از نمایشگرها به خصوص محصولات سه بعدی به میان آورد، اکثر زمان خود را به صحبت پیرامون دوربینهای حرفهای سونی و قابلیتهای تصویربرداری دیجیتال آنها اختصاص داد. حتی نمیتوان مطمئن بود که او یکبار هم که شده عبارت «سه بعدی» را به کلام آورده باشد!
برای دریافت اهمیت موضوع میتوان با دقت بیشتری صحبت سخنگویان شرکتهای تولیدی را با دقت بیشتری مطالعه و بررسی کرد، برای نمونه به این سطور توجه کنید:
سامسونگ: «جالب اینجاست که هیچ یک از شرکتهای رقیب با خود نمایشگری سه بعدی نیاورده است.»
سونی: «رویکرد تازهی سونی بهتر از گذشته است که نمایش تصاویر سه بعدی را میسر میساخت.»
الجی: «در زمینهی تلویزیونهای سینمای خانگی و سه بعدی تنها 7 سری و در مجموع 21 مدل را برای سال 2013 در نظر گرفتهایم»
از این گذشته در جای دیگری الجی اذعان کرد که به پایان دوران تولید تلویزیونهای گرانقیمت میرسیم. یا سامسونگ که از پایان عصر تبدیل تصاویر دو بعدی به سه بعدی پرده برداشت و تاکید کرد که حتی سرویس تماشای فیلم نتفلیکس (Netflix) نیز کمتر به دنبال فیلمهای سه بعدی است، یا اینکه کمپانی تولید کننده ریزپردازندهی کوآلکام نیز دیگر هیچ حرف و سخنی از «سه بعدی» به میان نمیآورد؛ و بدین ترتیب فناوری که روزگاری تمامی نمایشگاه CES را به خود اختصاص میداد از آن رخت بر بسته است.
جالب اینکه علیرغم تمام این حرف و حدیثها مراحل تصویربرداری فیلم «آقای الف» که نخستین فیلم کاملاً سه بعدی ایرانی است در حال اتمام و آماده سازی برای شرکت در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر است؛ گرچه این رویداد فنی خیلی دیر در سینمای ما اتفاق افتاد اما آن را به فال نیک میگیریم و امیدواریم که نیمهی بهمن در کوران رقابتهای فرهنگی- هنری امسال علاوه بر قابلیتهای تکنیکی، با فیلمی خوشساخت و حرفهای روبرو شویم.
بدون شک امسال نیز شاهد تلویزیونهای سه بعدی در بازار خواهیم بود اما هرگز رونق این نوع از تلویزیونها همانند سال گذشته نخواهد بود و گرایش بازار به سمت تلویزیونهای هوشمند و تلویزیونهای اولترا اچدی خواهد بود. شاید مهمترین دلیل این موضوع نیز مشکلات حل نشدنی فناوری سه بعدی در تلویزیون باشد.
منبع : theverge