گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در سال 1982 زیردریایی کانکرر متعلق به نیروی دریایی بریتانیا که از یک گشت رزمی در اطراف جزایر فالکلند باز می‌گشت، در یک عملیات شجاعانه دست به سرقت دستگاه سنونار متصل به یک ناو نیروی دریایی شوروی زد.
عملیات بارمید (به معنی پیشخدمت کافه)، نشان دهنده نبرد بزرگ و مخفی است که در دوران جنگ سرد زیر سطح اقیانوس‌ها در جریان بود و نقش زیردریایی کانکرر در این عملیات نیز اهمیت زیردریایی‌ها در این نبرد را مشخص می‌کند.
زیردریایی کانکرر
زیردریایی کانکرر (HMS Conqueror)، یک زیردریایی تهاجمی اتمی از کلاس چرچیل و یکی از قدرتمندترین شناورهای نیروی دریایی بریتانیا در دهه 80 میلادی بود. این زیردریایی در طول جنگ فالکلند، برای محافظت از ناوگان بریتانیا که برای باز پسگیری جزایر فالکلند فرستاده شده بودند، ناوچه سبک ژنرال بلگرادو آرژانتین را غرق کرد. پس از جنگ جهانی دوم، این دومین باری بود که یک زیردریایی شناور دیگری را با استفاده از اژدر نابود می‌کرد.
ناو آرژانتینی ژنرال بلگرانو در حال غرق شدن پس از اثابت اژدر کانکرر
دو ماه بعد از این واقعه، زیردریایی کانکرر 14 هزار کیلومتر دورتر از فالکلند و در دریای برنت قرار داشت. در این زمان این شناور به ابزارهایی غیر معمول مجهز شده بود؛ یک جفت تیغه آهن بر کنترل از راه دور و دوربین‌های تلویزیونی. این ابزارها برای دزدین یک دستگاه سونار کششی سری شوروی بر روی زیردریایی نصب شده بود.
سونارها دارای دو نوع فعال و غیرفعال هستند. سونارهای فعال امواج صوتی از خود ساطع می‌کنند و پس از بازگشتن آنها را دریافت می‌کنند. از طرف دیگر سونارهای غیر فعال تنها به صداهای درون اقیانوس گوش می‌کنند و به دنبال هرگونه صدای مشکوک مانند صدای سونارهای فعال شناورهای دیگر و یا صداهای ساطع شده از موتور و قطعات درون زیردریایی‌ها و کشتی‌های دیگر می‌گردند.
کار کردن سونارهای فعال کمی سخت است، چرا که صدای شناور حامل، خصوصا صدای پیشرانش، در عمل دریافت صداهای درون اقیانوس تداخل ایجاد می‌کند. بنابراین معمولا این سونارها را با استفاده از یک کابل و با فاصله حدودا 800 متر و یا بیشتر در پشت شناور می‌کشند.
شوروی در دهه 80 از این گونه سونارها استفاده می‌کرد و از آنجایی که این دستگاه‌ها برخلاف سونارهای فعال هیچ صدایی از خود ساطع نمی‌کنند، بررسیشان بدون دسترسی به یکی از آنها ممکن نبود. به همین دلیل آمریکا و بریتانیا تصمیم گرفتند که یکی از این سونارها را بدزدند. نقشه این بود که از پشت به یک کشتی اطلاعاتی شوروی که با پرچم لهستان حرکت می‌کرد و یکی از این سونارها را میکشید نزدیک شوند و با استفاده از انبرهای کنترل از راه دور، آن را جدا کنند.
این عملیات به چند دلیل بسیار پیچیده و دشوار بود. اول این که زیردریایی کانکرر باید یک ناو اطلاعاتی شوروی را رهگیری می‌کرد که مشخص نبود در زمان عملیات در چه موقعیتی قرار داشته باشد. ممکن بود که این ناو در این این زمان در آب‌های بین‌المللی نباشد. شناسایی شدن زیردریایی میتوانست به واکنش فوری و احتمالا مرگبار طرف مقابل منجر شود. دوم این که زیردریایی نیروی دریایی بریتانیا باید در حالی که هر دو شناور در حال حرکت بودند این عملیات را انجام می‌داد. و سوم این که زیردریایی باید از کشف شدن توسط خود سوناری که قصد دزدیدنش را داشت جلوگیری می‌کرد.
در نهایت کانکرر این عملیات را با موفقیت به انجام رساند و پس از دزدین سونار از صحنه جرم گریخت. پس از آن غواصان دستگاه را بازیابی کردند و آن را به درون زیردریایی انتقال دادند. این سونار در پایگاه خانگی زیردریایی کانکرر در اسکاتلند تحویل داده شد و بریتانیاییها آن را در هواپیمایی برای ارزیابی به آمریکا فرستادند.
