پژوهشهای جدید دانشمندان نشان میدهند که به احتمال قوی، دو مورد از سیاره های فراخورشیدی منظومه تراپیست 1 (Trappist 1) قابل سکونت هستند.
اخیرا کشف شگفتانگیزی در مورد سیاره های سامانه تراپیست 1 (Trappist 1) گزارش شده است؛ دانشمندان پس از تحقیقات گسترده و بررسی فاصله مداری سیارهها، در کنار جزر و مد گرمایش به وجود آمده به واسطه حرکت در منظومه، اعلام کردهاند که دو مورد از سیاره های فراخورشیدی این منظومه احتمالا شرایط ایدئال برای میزبانی حیات بر روی سطح خود را دارند.
منظومه تراپیست 1 مدتهاست که به واسطه داشتن 7 سیاره با ابعادی مشابه زمین، توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است و یکی از پژوهشگران برجسته موسسه علوم سیارهای (PSI) به نام امی بار (Amy Barr) به همراه دو محقق دیگر، با آنالیز دادههای موجود در مورد این سامانه ستارهای اطلاعات جالبتوجهی را در مقالهای که به تازگی در ژورنال “Astronomy & Astrophysics” به چاپ رسیده، منتشر کردهاند.
بار در این رابطه میگوید که ستاره تراپیست 1 سن زیادی داشته و به نسبت تاریک است؛ به همین دلیل سطح سیارههای منظومه بر طبق استانداردهای علوم سیارهای، سرد در نظر گرفته میشود و طیف دمایی آنها بین 126 درجه سلسیوس (سردتر از سطح سیاره زهره) تا 106- سلسیوس (سردتر از قطبهای زمین) قرار گرفته است.
از طرف دیگر، سیاره های منظومه تراپیست 1 با فاصله کمی از ستاره میزبان خود حرکت میکنند و مدت زمان لازم برای گردش کامل آنها در حد چند روز است؛ همچنین، مدار آنها به صورت دایره کامل نبوده و به همین دلیل، جز و مد حرارتی مشابه آنچه که در ماههای زحل و مشتری رخ میدهد، برای این اجرام آسمانی اتفاق میافتد.
بار معتقد است که با فرض اینکه سیارهها از آب، سنگ و فلز تشکیل شده باشند، دانشمندان میتوانند تعیین کنند که از هرکدام از مواد چقدر در هر سیاره وجود دارد و لایه هر ماده در سیارهها چقدر ضخیم است.
سیارههای موردبررسی توسط تیم بار، نسبت فاصله از ستاره منظومه با حروف انگلیسی b تا h نامگذاری شدهاند و این طور که به نظر میرسد، سیارههای d و e با داشتن دمای سطحی و جز و مد حرارتی مناسب، بیشترین امکانات را برای میزبانی حیات دارند.
تیم بار اعلام کرده است که به احتمال قوی بر روی سیاره d اقیانوسهایی از آب وجود دارد و در سیارههایی مانند تراپیست b و c، شرایط به قدری نامساعد است که لایههای سنگ مذاب بخش زیادی از آنها را فرا گرفتهاند.