دانشمندان دانشگاه کلورادو از یک حلقه تابشی ناشناخته در اطراف زمین در سال گذشته خبر دادند که در نهایت با یک موج شوک نیرومند میانسیارهیی تقریبا نابود شده است.کاوشگرهای دوقلوی وون آلن ناسا که به بررسی کمربندهای تابشی زمین میپردازند توانستند این کشف کیهانی را انجام دهند.
به گفته محققان، این کشف جالب از یک کمربند تابشی جدید و موقت در اطراف زمین نشان میدهد که تا چه میزان حقایق ناشناخته در فضای اطراف حتی در نزدیکی سیاره زمین وجود دارد که انسان از آنها چیزی نمیداند.پس از آغاز فعالیتهای کاوشگری در فضا، نخستین کشف انجام شده مربوط به کمربندهای تابشی ون آلن بود که در سال 1958 شناسایی شد. این کربندها در واقع مناطق ذرات باردار پرانرژی هستند که به طور مغناطیسی به دام افتادهاند.
باورها بر این بود که این کمربندها از دو حلقه تشکیل شدهاند: یک منطقه داخلی ساخته شده از الکترونهای پرانرژی و یونهای مثبت بسیار پر انرژی که قادر به حفظ ثبات در محیط شدید برای چند سال یا چند دهه هستند. حلقه دیگر یک منطقه خارجی بود که بیشتر از الکترونهای پرانرژی تسکیل شده که شدت آنها طی ساعتها و روزها بسته به تاثیر بادهای خورشیدی تغییر میکند.
کشف این کمربند تابشی جدید باعث شده که دانشمندان یکبار دیگر مدلهای کمربند تابشی ون آلن را برای درک چگونگی رخداد آن بازبینی کنند.میزان زیاد تابشی که کمربندهای ون آلن تولید میکنند میتواند خطرات جدی برای ماهوارهها به همراه داشته باشند. ناسا برای درک بهتر آنها کاوشگرهای دوقلوی ون آلن را در تابستان 2012 به فضا پرتاب کرد.
این فضاپیماها با مجموعهای از حسگرها برای بررسی کامل پلاسما، ذرات پر انرژی، میدانهای مغناطیسی و امواج پلاسما در این کمربندها با حساسیت و وضوح بسیار دقیق تجهیز شدهاند.این کاوشگرها به طور غیرمنتظرهای از وجود یک کمربند تابشی دیگر در اطراف زمین خبر دادند که از الکترونهای بسیار پرانرژی تشکیل شده و در کمربند خارجی ون آلن در ارتفاع 19 هزار تا 22 هزار کیلومتری سطح زمین قرار داشت.
این حلقه ثابت تابش فضایی به نظر در روز دوم سپتامبر(12 شهریور) شکل گرفته و بیش از چهار هفته باقیمانده بود.این کمربند تابشی سپس به طور ناگهانی و کامل در روز اول اکتبر(10 مهر) محو شد. به گفته دانشمندان به نظر میرسد که یک موج شوک میانسیارهیی در اثر سرعت گرفتن باد خورشیدی باعث از بین رفتن این کمربند شده باشد.
هنوز دلیل ایجاد این کمربند ناشناخته به طور دقیق مشخص نشده است. دانشمندان ماموریت ون آلن بر این باورند که احتمالا در اثر عبور باد خورشیدی از میان ناحیه خارجی کمربند ون آلن ایجاد شده باشد.این پژوهش در مجله ساینس منتشر شده است.