اخیرا رئیس جمهور روسیه در جریان یک سخنرانی از تلاش این کشور برای افزودن دو موشک هسته ای جدید به زرادخانه این کشور خبر داد. یک موشک بالستیک قاره پیما به نام سارمات و یک موشک کروز با پیشران هسته ای.
دولت آمریکا در دهه 50 میلادی پروژه ساخت موشک کروز با پیشران هسته ای به نام اسلم (SLAM) را آغاز کرد. اسلم به گونهای طراحی شده بود تا با استفاده از واکنش زنجیرهای هسته ای یک موتور رمجت را فعال کند. هوا از طریق یک ورودی در جلوی موشک وارد میشد و پس از گرم شدن توسط واکنش هستهای با سرعت بالا از پشت آن خارج میشد و نیروی رانش ایجاد میکرد. با استفاده از این موتور موشک میتوانست به سرعت 3 ماخ دست پیدا کند و تا زمانی که راکتور کار میکرد موتور نیز به کار خود ادامه میداد (میتوان گفت برد آن نامحدود بود).
اما این موشک هسته ای مشکلات بزرگی هم داشت. اسلم در ارتفاع پایینی پرواز میکرد و صدای آن به قدری بلند بود که اگر از بالای سر کسی عبور میکرد احتمالا آن شخص شنوایی خود را از دست میداد. همچنین آلودگی اسلم بسیار زیاد بود و احتمالا کسانی که موشک از بالای سرشان عبور میکرد دچار مسمومیت رادیواکتیو میشدند. با این که اسلم اسما یک موشک هسته ای بود، اما در حقیقت یک بمب افکن بدون سرنشین به حساب میآمد که در شبکه دفاعی شوروی نفوذ میکرد و چندین کلاهک گرماهستهای را بر روی اهداف از پیش تعیین شده میانداخت. پس از آن خود نیز به آخرین هدف برخورد میکرد و آلودگی هستهای ناشی از آن منطقه برخورد را غیرقابل سکونت میکرد.
در نهایت طرح این موشک به دلیل پیشرفتهایی که در زمینه موشکهای بالستیک به وجود آمده بود و همچنین به این دلیل که آزمایش آن بسیار خطرناک بود کنار گذاشته شد. هیچ راهی وجود نداشت که بتوان اسلم را پس از آزمایش در امنیت فرود آورد. اما به نظر میرسد روسیه اسلم جدیدی را وارد کارزار کرده است. به گفته پوتین این موشک هسته ای نیز برد و قدرت مانوردهی نامحدود دارد. هرچند مشخص نیست با چه سرعتی پرواز میکند و یا این که آیا مانند اسلم چندین کلاهک حمل میکند یا خیر.
در حال حاضر آمریکا در مقابل تهدید موشکهای کروز آسیبپذیر است، زیرا سامانه دفاع موشکی این کشور فقط برای درگیری باموشکهای بالستیک پر سرعت که در ارتفاع بسایر بالا پرواز میکنند طراحی شده و نه برای مقابله با موشکهای کروز که ارتفاع و سرعت پایینی دارند.
علاوه بر موشک کروز، روسیه یک موشک هسته ای فراصوت هواپرتاب را نیز آزمایش کرده است. این موشک که کینژال نام دارد، از جنگنده میگ 31 پرتاب میشود و بردی در حدود 2000 کیلومتر دارد. سرعت کینژال پس از پرتاب به 4 برابر سرعت صوت میرسد و با استفاده از همین سرعت بالا به مناطق تحت پوشش پدافندهای ضد موشک نفوذ میکند. به نظر میرسد طراحی این موشک از موشک بالستیک اسکندر برگرفته شده است.
کینژال برخلاف دیگر تسلیحاتی که رئیس جمهور روسیه معرفی کرد، سلاحی تاکتیکی است. قرار است در آینده جنگندههای نسل پنج سوخوی 57 این موشک را حمل کنند و میتوانند به این شکل هر هدفی در سر تا سر اروپا و یا ناوهای هواپیمابر و آبی-خاکی آمریکا را در دریا هدف قرار دهند (هر چند این جنگنده مشکلات فراوانی دارد و مشخص نیست که بتواند عملکرد کامل یک نسل پنج را ارائه دهد یا خیر). در نهایت نیز بمب افکنهای دوربرد روسیه برای هدف قراردادن خاک آمریکا به این موشک هسته ای مجهز خواهند شد.
با این که این سلاحها ممکن است خارقالعاده به نظر برسند، اما با توجه به این که زرادخانه هستهای روسیه به اندازه کافی برای غلبه بر سپر دفاع موشکی آمریکا بزرگ است، توسعه آنها امری غیر ضروری و پرخرج است. حتی ممکن است اقتصاد روسیه که به اندازه اقتصاد کشوری مانند اسپانیا است، به این کشور اجازه توسعه و ورود به خدمت چنین سلاحهایی را ندهد.