ستارهشناسان با دریافت تصاویر بهتری از گازهای موجود در جو سیارات فراخورشیدی، به جزئیترین تصویر از جوِ یک سیاره که خارج از منظومهی شمسی قرار دارد، دست یافتند که امید می رود با کسب این موفقیت دنیاهای دور دست و بیگانه اندکی از غربت خود بیرون آیند.این مطالعه تقریباً اولین مطالعهای است که مستقیماً اجزای شیمیاییِ یک سیاره فراخورشیدی را مورد تحلیل قرار میدهد.
در گذشته٬ منجمان به وجود سیارات فراخورشیدی و گازهای موجود در آنها٬ با جستجوی تغییرات ظریف در پرتوهای نوری که از ستارههای آن سیارات میرسیدند٬ پی برده بودند. اکنون با استفاده از ابزارهای بهبود یافته٬ تیمی به رهبریِ کوئین کانوپاکی (Quinn Kanopacky) از دانشگاه تورنتو٬ نوری که مستقیماً از سیارهای که یک سال نوری با ما فاصله دارد را آشکارسازی کرده اند.
جاناتان فورتنی (Jonathan Fortney) دانشمند سیارهشناس از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز در خصوص این موفقیت گفت:
«تصور میکنم دادههای چنین مطالعهای را ۱۰ سال خواهیم داشت.»
بر اساس گزارش چاپ شده این تیم در ۱۴ مارس در مجله ساینس، دادههای به دست آمده٬ به اندازهی کافی از چنان وضوحی برخوردارند که نه تنها حضور مونوکسیدکربن و آب، بلکه فراوانی آنها را نیز در جوِ آن سیاره فاش میکند. چنین اطلاعاتی میتواند چگونگی تشکیل آن سیاره را آشکار سازد. این مطالعات همچنین میتواند از حضور زندگی روی یک سیارهی دوردست پرده بردارد٬ اما اندازه و مدار این سیاره به گونهای است که آن را به عنوان جهان قابلزیست رد میکند.
همچنین سارا سیگر(Sara Seager) اخترفیزیکدانی از دانشگاه امآیتی دراین باره گفت:
« این شروعی است بر عصر جدید و با عظمت در مطالعات فراخورشیدی».
در سال ۲۰۰۸ ٬ کریستیان ماروس (Christian Marois) از رصدخانهی اخترفیزیکِ دومینیون (Dominion Astrophysical Observatory) در ویکتوریای بریتیش کلمبیا و همکارانش اولین تصویر را از سیستم چند سیارهای خارج از منظومهی شمسی با نشان دادن سه غولگازی که در حال چرخش حول ستارهی HR 8799 گرفتند.
ستارهی HR 8799 که در صورت فلکی اسب بالدار قرار دارد٬ حدود ۱۳۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این سیارات به شکل داغ و سوزنده هستند و این امر آنها را چنان روشن میسازد که ستارهشناسان قادرند مستقیماً آنان را آشکارسازی کنند. در سال ۲۰۱۰ محققان از چهار سیارهی حول ستارهی HR 8799 تصویربرداری کردند.