جهان موازی مفهوم عجیب و تا حدودی علمی تخیلی بوده که بر اساس برخی نظریههای فیزیک تئوری، دنیایی شبیه به جهان ما، در یک بعد دیگر است؛ در همین رابطه، دانشمندان به تازگی احتمال وجود فرازمینیها در دنیاهای موازی را بررسی کرده و نتایج جنجالی را گزارش کردهاند.
جهان موازی (Parallel Universe) بخشی از نظریه چند دنیایی فیزیک تئوری بوده که بحث وجود داشتن دنیاهایی شبیه به دنیای ما در ابعاد دیگری از جهان را مطرح میکند. از طرف دیگر تحقیقات پیشین پژوهشگران در یافتن آثاری از موجودات فضایی در سراسر کیهان به نتیجه دلخواه نرسیده و در همین رابطه، دانشمندان اخیرا نتایج جالبتوجهی در بررسیهای خود در مورد حضور فرازمینیها در جهان های موازی گزارش کردهاند؛ در بررسی این تحقیقات با ما همراه باشید.
موجودات فضایی ساکن جهان موازی
برای دستیابی به این نتایج که در قالب دو مقاله، در ژورنال “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” به چاپ رسیدهاند، محققان شبیهسازیهای کامپیوتری پیچیده و گستردهای را انجام دادند و جهان ما را با شرایط اولیه متفاوت، به شکلهای مختلف به وجود آوردند.
این بررسیها نشان داد که شانس فراهم شدن شرایط مساعد برای شکلگیری حیات در یک جهان موازی فرضی و یا چند جهان دیگر، بیشتر از آن چیزی است که تصور میشود و ماهیت مرموز انرژی تاریک (Dark energy) هم در بالا رفتن این شانس نقش مهمی دارد.
در ابتدا باید اطلاعات مختصری را در مورد انرژی تاریک مرور کنیم؛ این ماهیت یک نیروی نامرئی و مرموز است که گفته شده در فضای خالی وجود دارد و برخلاف نیروی جاذبه که اجرام را به هم نزدیک میکند، انرژی تاریک باعث دور شدن اشیا آسمانی از یکدیگر میشود. در حالی که ماهیتهایی مانند ستارهها، سیارهها و کهکشانها از هم دور میشوند و فضای خالی بینشان بیشتر میشود، انرژی تاریک فضا را پر میکند و سلطه خود در جهان را افزایش میدهد.
این در حالی است که دانشمندان از مدتها پیش در مورد انبساط دائمی کیهان و دور شدن اجرام آسمانی از یکدیگر، از زمان انفجار بیگ بنگ تاکنون، صحبتهای جنجالی را مطرح کردند و ثابت شده که گسترش کیهان و انبساط فضای اطراف نه تنها در جریان بوده، بلکه نرخ آن هم رو به افزایش است.
جالب است بدانیم بر اساس تحقیقات پیشین، ادعا شده که به احتمال قوی حدودا 70 درصد جرم-انرژی جهان ما از انرژی تاریک تشکیل شده و در کمال تعجب، هنوز دانشمندان نمیدانند که این ماهیت دقیقا چیست و چگونه کار میکند!
در حالی که برخی میگویند انرژی تاریک همان ماهیتی است که انیشتین با نام ثابت کیهانی (Cosmological constant) از آن یاد کرد و عده دیگری هم معتقدند که این مفهوم اصلا وجود خارجی ندارد، به نظر میرسد که مقدار گزارششده از آن در جهان به اندازهای است که اجازه شکلگیری کهکشانها و در نتیجه، به وجود آمدن حیات در سیارههایی مانند زمین را بدهد.
وقتی صحبت از مقدار کافی انرژی تاریک به میان میآید، منظور این است که اگر میزان این ماهیت از آنچه که هماکنون برآورد شده بیشتر بود، اجرام آسمانی کیهان قبل از اینکه فرصت شکلگیری کهکشانها فراهم شود، از یکدیگر دور میشدند.
از طرف دیگر، اگر میزان انرژی تاریک کمتر از 70 درصد کلی جرم-انرژی جهان بود هم وضعیت به گونهای میشد که کهکشانها قبل از شکلگیری، به واسطه جاذبه از هم فرومیپاشیدند و عملا سیارهای به وجود نمیآمد که حیاتی بتواند بر روی آن ظاهر شود.
به همین خاطر است که سوال در مورد مقدار کافی و بهینه انرژی تاریک برای سالهاست که ذهن دانشمندان را مشغول کرده و در دو تحقیق جدید مربوط به شکلگیری حیات در جهان موازی هم دانشمندان تلاش کردهاند که با دقیقتر کردن برآورد این مقدار، بحث حیات فرازمینی و یا حتی فراجهانی را بیشتر مورد بررسی قرار دهند.
جهان موازی و انرژی تاریک
مقالههای مورد نظر به واسطه کار پژوهشی دانشمندانی از استرالیا، هلند و انگلستان تهیه شدند و همانطور که اشاره شد، با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری، مقدار انرژی تاریک موجود در شرایط مختلف شکلگیری جهان های موازی مورد بررسی قرار گرفت؛ در سناریوهای مختلف، مقادیر بین صفر تا چند صد برابر میزان انرژی تاریک حال حاضر جهان تنظیم شدند و در عین ناباوری، بررسیها نشان داد که حتی اگر انرژی تاریک یک جهان موازی تا 300 برابر بیشتر از دنیای ما باشد، باز هم شانس شکلگیری حیات وجود دارد.
پاسکال الهی (Pascal Elahi)، از دانشمندان حاضر در تیم تحقیقات جدید گفته است که بر طبق شبیهسازیها، شتاب انبساط به وجود آمده از طریق مقادیر زیاد انرژی تاریک تاثیر چندانی بر شکلگیری ستارهها و در نتیجه، اجرام آسمانی میزبان حیات ندارد.
بنابراین، چنین نتایجی را میتوان به عنوان خبر خوبی برای طرفداران نظریه چند جهانی و همچنین، علاقهمندان به موضوع موجودات فضایی دانست، اما قبل از اینکه کسی بیش از حد خوشحال شود، باید توجه داشته باشیم که بحث جهان های موازی هنوز در حد تئوری است و پیدا کردن حیات فرازمینی در همین دنیای واقعی که در آن زندگی میکنیم چالشهای خاص خود را دارد، چه برسد به جهانی که وجود آن هنوز ثابت نشده است!