اخیرا جسد تجزیه شدهی یک حیوان آبزی 6 متری در سواحل نامیبیا یافت شد و از آنجایی که این لاشه تا حد زیادی متلاشی شده بود، دانشمندان در ابتدا مطمئن نبودند که آیا با جسد یک دلفین مواجه شدهاند یا گونهای نهنگ و حتی شاید موجودی دیگر!
با رویت لاشهی یک حیوان آبزی در سواحل پارک ملی دوروب کشور نامیبیا، دانشمندان آنالیزهایی روی ابعاد و شکل ارگانهای این موجود انجام دادند تا جنس و گونهی آن را تعیین کنند. در نهایت این نتیجه حاصل شد که لاشه متعلق به «نهنگ غاز منقاری» با نام علمی Ziphius cavirostris است؛ اما چیزی که شگفتی محققان را برانگیخت، عدم مشاهدهی این حیوان آبزی در سواحل نامیبیا از سال 2000 تاکنون بود.
به گفتهی«سایمون الوِن» محقق ارشد سازمان غیرانتفاعی پروژه دلفین در نامیبیا:
این کاملا غافلگیرکننده بود. نهنگ های غاز منقاری حتی در آبهای این منطقه نیز کمتر دیده شدهاند و رویت آنها در خشکی، رویداد منحصر به فردی محسوب میشود.
زیستگاه نهنگ غاز منقاری در مناطق مختلفی از دنیا گسترش یافته است و این حیوان آبزی قابلیت سکونت در آبهای معتدل، نیمه گرمسیری و گرمسیری را دارد. وزن این موجودات به بیش از 3 تن (3090 کیلوگرم) میرسد و میتوانند تا 7 متر رشد کنند. ساختار آرواره نهنگهای غاز منقاری به گونهای است که چهره جالبی به آنها میدهد و اینطور به نظر میرسد که همواره در حال لبخند زدن هستند.
این موجودات توانایی قابل توجهی در نفوذ به عمق آب دارند و میتوانند به راحتی، سقوط تا ژرفای 1000 متری را تجربه کنند. دیگر توانایی آنها، استفاده از امواج صوتی برای یافتن غذا، مسیریابی و ارتباط با یکدیگر است.
علت مرگ این حیوان آبزی همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد
این حیوان آبزی در لیست قرمز گونههای در معرض خطر سازمان IUCN (اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت)، جزو دستهی least concern قرار گرفته و فعلا نگرانی چندانی از این بابت وجود ندارد. البته آمار دقیقی از تعداد آنها در دست نیست اما تخمین زده میشود که حداقل 100 هزار نهنگ غاز منقاری در دنیا وجود داشته باشند.
گیر افتادن در ادوات ماهیگیری، برخورد به بدنه کشتیها و آلودگی صوتی ناشی از تجهیزات ساخت بشر (از جمله کشتیها) مهمترین عوامل تهدید کنندهی جان این موجودات آبزی به شمار میروند.
همچنین بخوانید:
در مورد لاشهی پیدا شده اما، به دلیل اینکه تا حد زیادی تجزیه شده بود علت مرگ حیوان همچنان نامشخص باقی مانده است. البته در استخوان آرواره تعدادی ترک خوردگی و شکستگی دیده میشود اما از آنجایی که جراحات محسوس دیگری در جسد یافت نشد، محققان معتقدند این شکستگیها پس از مرگ حیوان بروز پیدا کردند. دانشمندان بخشهایی از لاشه را جمعآوری کردهاند و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.