گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
روسیه قصد دارد تا پایان سال پهپاد اوخوتنیک (OKHOTNIK) خود را برای پرواز آماده کند. این پهپاد دارای پیکربندی بال پرنده بوده و فاقد هرگونه سکان عمودی است. اوخوتنیک یک پهپاد رزمی با قابلیت پنهانکاری است و می‌‌تواند مهمات هوا به سطح متفاوتی با خود حمل کند.
روسیه در تلاش است تا قبل از پایان سال 2018 میلادی پهپاد اوخوتنیک را برای پرواز آماده کند. این پهپاد رزمی 20 تن وزن داشته و از نظر وزنی مشابه جنگنده‌های سرنشین‌دار است. اوخوتنیک برای ماموریت‌های تهاجمی و شناسایی طراحی شده است و برای نیروی هوایی روسیه در نظر گرفته شده است.
همانطور که گفته شد پهپاد اوخوتنیک دارای پیکربندی بال پرنده است. پیش از این تنها کشورهای ایالات متحده آمریکا، فرانسه، انگلستان و احتمالا چین چنین هواپیماهایی ساخته بودند و روسیه نیز با ساخت و به پرواز در آوردن این هواپیما، وارد باشگاه سازندگان چنین هواگردهایی می‌شود. هواپیماهای بال پرنده به دلیل نداشتن سکان عمودی به صورت ذاتی سطح مقطع راداری پایین‌تری نسبت به هواپیماهای عادی دارند و با استفاده از مواد جذب کننده امواج رادار موسوم به RAM نیز می‌توان بر پنهانکاری و رادارگریزی آن‌ها افزود.
در ساختار بدنه این هواپیما نیز از RAM استفاده شده است. طبیعتا این هواپیما به منظور حفظ پنهانکاری خود نیز میبایست مهمات هدایت دقیق خود را در دهلیزهای داخلی حمل مهمات خود حمل کند. چراکه در صورت حمل مهمات زیر بال و بدنه، به صورت چشمگیری به سطح مقطع راداری هواپیما افزوده می‌شود.
تصویر منسوب به پهپاد اوخوتنیک
توسعه این پهپاد از سال 2011 توسط دفتر طراحی سوخوی آغاز شد. البته قرار بود توسعه و طراحی و همچنین سرمایه گذاری اصلی پس از پایان پروژه سوخوی Su-57 موسوم به پک فا صورت گیرد، اما بروز دیرکردهای متعدد و دنباله دار در پروژه این جنگنده نسل پنجمی روس‌ها و در نهایت توقف تولید و پروژه Su-57 سبب شد تا سوخوی کار روی پهپاد رزمی خود را پیش از اتمام پروژه پک فا آغاز کند. به گفته تاس، طراحی نهایی تصویب شده و به نظر آزمایش‌های زمین پایه ماکت آن در سال 2014 صورت گرفته‌اند. در حال حاضر کار روی پروژه این هواپیما در صنایع هواپیماسازی چاکالوف در شهر نووسیبیرسک صورت می‌گیرد؛ این کمپانی دولتی متعلق به سوخوی است. ناگفته نماند تصویر منتشر شده منصوب به این هواپیما در یک انجمن نظامی روسی زبان توسط یک کاربر منتشر شده و تایید اعتبار آن ممکن نیست.
X-47B UCAS-D
اوخوتنیک در زبان روسی به معنی شکارچی است. این شکارچی 20 تنی هم وزن جنگنده‌های سرنشین‌دار سنگین و بزرگ همچون سوخوی Su-27 است که باید گفت این وزن برای یک هواپیمای بدون سرنشین که فاقد بسیاری از سیستم‌ها همچون سیستم پشتیبانی حیات برای خلبان است، بسیار بالاست. نکته عجیبی که درباره توان حمل مهمات این پهپاد تهاجمی نیز مطرح می‌شود این است که این پهپاد 20 تنی، به نقل از کارشناسان نظامی روسی تنها 2 تن مهمات با خود حمل می‌کند که بسیار کم است! برای مقایسه بد نیست بدانید پهپاد تهاجمی بال پرنده آمریکایی X-47B UCAS-D با 6.35 تن وزن بیش از 2 تن مهمات در دهلیزهای خود حمل می‌کند و 4 هزار کیلومتر برد دارد؛ X-47B اولین پرواز خود را در سال 2011 انجام داد. به نقل از تاس اوخوتنیک نیز 3500 کیلومتر برد خواهد داشت، البته یک کارشناس نظامی روسی در مصاحبه با اسپوتنیک نیوز برد آن را 4 هزار کیلومتر تخمین زد.
در سال 2011، روس‌ها پهپاد اوخوتنیک را به عنوان جنگنده نسل شش خود معرفی کرده و اعلام کردند این شکارچی پرنده دو موتور بدون پس پسوز کولیموف RD-33MK و یا یک موتور مشتق شده از موتور سوخوی Su-57 خواهد داشت. با توجه به گزارش‌های اخیر خبرگزاری دولتی روسی تاس، اوخوتنیک یک موتور خواهد داشت و بیشینه سرعت آن 1000 کیلومتر بر ساعت است. پس این پهپاد یک هواگرد فروصوت است و قادر به دستیابی به سرعت فراصوت نیست، درحالی که سرعت فراصوت و حتی هایپرسونیک (5 ماخ و بالاتر) از جمله ویژگی‌های اصلی جنگنده‌های نسل 6 است که غرب در دست توسعه دارد.
تاس به نقل از مقامات نظامی روسی می‌گوید فلج کردن سامانه‌های پدافند هوایی، ارتباطی، کنترل و فرماندهی دشمن، آن‌هم زمانی که فرستادن جنگنده سرنشین‌دار برای نابودی این اهداف ریسک داشته باشد، از وظایف پهپاد اوخوتنیک است. البته نکته قابل تامل اینجاست که در غرب این سامانه‌هایی که به آن‌ها اشاره شد بیشتر هواپایه و متحرک بوده تا زمین پایه و ثابت و از گزند این پهپاد که برای حمله به اهداف زمین پایه است در امان‌اند؛ به نظر این پهپاد برای مقابله با ارتش‌های شرقی همچون چین باشد تا ارتش‌های غربی! با این حال با توجه به توضیحات ارائه شده از سوی نظامیان روسیه، می‌توان گفت پهپاد اوخوتنیک از جمله جنگ افزارهایی است که از روز اول جنگ وارد کارزار شده و از پیش قراولان حمله است تا با ورود به ناحیه پرخطر و نابودی موانع، راه را برای نیروهای خودی باز کند.
در این که گزارش‌های مربوط به این هواپیما با پیاز داغ اضافه منتشر می‌شوند شکی نیست. اما میدانیم این پروژه وجود دارد و صرف زمان 7 ساله برای ساخت هواپیمایی جدید که روس‌ها قبلا مشابه آن را نداشته و هیج تجربه‌ای از آن ندارند زمانی کاملا منطقی است. حتی بروز دیرکرد و به تاخیر افتادن پرواز و تولید این هواپیما نیز امری طبیعی خواهد بود. روسیه در پروژه پک فا که برایشان نسبتا متعارف بود با دیرکردهای متعددی روبرو بود و در مقایسه با پک فا، پروژه پهپاد اوخوتنیک پیچیده‌تر است و بعید به نظر می‌رسد این هواگرد به ضرب العجل‌های از پیش تعیین شده برسد.
میگ اسکات که در مقایسه با دیگر پهپادهای بال پرنده بلندترین بدنه میانی را دارد.
در پایان باید گفت البته در سال 2007 دفتر طراحی میکویان (میگ) روسیه طرح مفهومی خود از پهپاد تهاجمی بال پرنده موسوم به میگ اسکات را ارئه داد که در نهایت این پروژه لغو و اسکات در حد یک طرح مفهومی و تنها یک ماکت باقی ماند. اسکات به نفع اوخوتنیک لغو شد و بر اساس گزارش خبرگزاری دولتی روسی اسپوتنیک نیوز، برخی کارشناسان معتقدند سوخوی در طراحی پهپاد خود از میکویان کمک گرفته است.
