هوش مصنوعی با نگاه به چشم، تیپ های شخصیت شما را لو می دهد  

هوش مصنوعی اخیرا توانمندی جدیدی از خود نشان داده است. هم اکنون می توان با استفاده از هوش مصنوعی، تیپ شخصیتی افراد را تشخیص داد.

هوش مصنوعی که بسیاری آن را با سمبل AI می شناسند با شبیه سازی هوش انسان قصد دارد توانمندی های هوش بشری را به دنیای رایانه و دیجیتال وارد کند و به تقلید از توانمندی های پیچیده هوش انسانی مانند ادراک، تحلیل، استدلال و موارد دیگر بپردارد. با پیشرفت های صورت گرفته باید توان تشخیص تیپ شخصیتی افراد آن هم تنها با خیره شدن در چشم انسان را به دیگر پتانسیل های هوش مصنوعی اضافه کنیم.

چشم های همواره بخشی از انسان بوده اند که دارای پتانسیل بالایی در فاش کردن شخصیت او داشته اند. داستان های بسیاری وجود دارد که در آن انسان ها تلاش بسیار کرده اند تا از هویدا سازی احساسات خود از طریق چشمانشان جلوگیری کنند. چشم ها همواره به انسان خیانت کرده اند، زیرا در جایی که انسان قصد کنترل احساسات درونی خود را داشته است، آنها را آشکار ساخته اند.

مطالعات اخیر نشان می دهد که حرکت چشمان انسان می تواند بیان کننده احساسات درونی او باشد و هوش مصنوعی قادر است که این حرکات را تحلیل کرده و  به تیپ شخصیتی فرد پی ببرد.

بر اساس نتایج تحقیق بعمل آمده در این خصوص که در Frontiers in Human Neuroscience منتشر شد، حرکات چشم انسان در واقع سیگنال هایی هستند که منشا آنها به احساسات انسان باز می گردد و هوش مصنوعی با تحلیل دقیق این سیگنال ها می تواند احساسات انسان و در نهایت تیپ شخصیتی او را تحلیل کند.

هوش مصنوعی و تشخیص ۵ تیپ شخصیتی

روانشناسی ۵ تیم شخصیتی اصل را تاکنون معرفی کرده که شامل تیپ های شخصیتی باز و پذیرنده، وظیفه شناس، سازگار، برون گرا و روان رنجور است. در آزمایش به عمل آمده بر روی ۵۰ داوطلب، هوش مصنوعی نشان داد که می تواند الگوهای تکراری حرکات چشم را تشخیص دهد و هر یک از این الگوها را در قالب تیپ شخصیتی ۵ گانه جای دهد. در این صورت هوش مصنوعی تنها با نگاه به چشمان شما می تواند به سرعت تیپ شخصیتی شما را تشخیص دهد.

هر چند تحلیل حرکات چشم و شناخت تیپ شخصیتی فرد با استفاده از هوش مصنوعی را نمی توان به عنوان شیوه ای قطعی برای تشخیص تیپ شخصیتی عنوان کرد، اما تشخیص های صورت گرفته تا حدود زیادی قابل اتکا هستند.

هوش مصنوعی و توسعه تعامل غیر کلامی انسان و ماشین

پیشرفت های صورت گرفته در این حوزه می تواند به تعامل غیر کلامی انسان و ربات کمک کند، زیرا ربات ها قادر به تعامل غیر کلامی با انسان نیستند، اما در صورتی که بتوانیم با استفاده از هوش مصنوعی به احساسات انسان ها پی ببریم، یک ربات می تواند احساسات انسان را در لحظه درک کرده و واکنش مناسب نشان دهد. در این صورت یک ربات یا یک رایانه می تواند با تحلیل احساسات انسان، تصمیماتی را اتخاذ کند که به سود انسان و در جهت ایجاد آرامش برای او باشد.

اما این موضع دارای یک جنبه منفی هم هست، زیرا در واقع چنین توانمندی می تواند به عنوان دخالت در امور خصوصی دیگران تلقی شود، چرا که بسیاری از انسان ها مایل نخواهند بود تا احساسات درونیشان توسط  ماشین ها  تشخیص داده شود.

در این صورت افراد سودجو می توانند بدون آگاهی دیگران به جمع آوری اطلاعات در خصوص آنچه در ذهن و احساس می گذرد پی ببرند و این مسئله خوشایند همه نخواهد بود زیرا زمینه سو استفاده از حقوق فردی انسان را فراهم می کند.

در صورتی که پژوهشگران قصد توسعه فناوری های این حوزه را داشته باشند باید حتما مواردی که به آن اشاره شد را مورد توجه جدی قرار دهند، زیرا با توسعه این فناوری چشم های انسان به چشم های رازگوی خائنی تبدیل می شوند که قادر به فاش سازی تمامی احساسات درونی او هستند.