گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این بخش قصد داریم با مقایسه کنسول های بازی ایکس باکس وان، پلی استیشن 4 و نینتندو سوئیچ، نگاهی دقیق به مشخصات فنی، امکانات و قابلیت‌های آنها داشته باشیم.
شایعات و گمانه‌زنی‌ها پیرامون کنسول های بازی جدید مایکروسافت و سونی آغاز شده است، ولی بعید می‌دانیم زودتر از سال 2020 شاهد معرفی این محصولات جدید باشیم. از طرفی، اگر واقعا بخواهیم صادق باشیم، ما هنوز آماده عرضه نسل جدید نیستیم چرا که کنسول های بازی فعلی در دوران اوج خود بوده و مدتی‌ست که سازندگان با ارئه بازی‌های فوق‌العاده و کنار زدن محدودیت‌های سخت افزاری، مشغول ارائه منظم بازی‌های جدید هستند.
امروز قصد داریم با مقایسه دقیق ویژگی‌ها و مشخصات فنی کنسول های بازی ایکس باکس وان، پلی استیشن 4 و نینتندو سوئیچ با یکدیگر، راهنمایی جامع را در اختیار آن دسته از افرادی قرار دهیم که هنوز هیچ‌کدام از کنسول های بازی موجود را خریداری نکرده‌اند.
آشنایی با کنسول های بازی حاضر در مقایسه
اگرچه محصولات بسیاری در بازار وجود دارد، اما این‌ها سه محصول اصلی در دنیای بازی‌های کامپیوتری هستند که هرکدام از آنها مشتریان مخصوص خود را دارند. مایکروسافت با توسعه و عرضه ایکس باکس وان قصد دارد طیف گسترده‌تری از سرگرمی‌ها مثل بازی‌های رایانه‌ای، پخش ویدیو و موسیقی و حتی تلویزیون زنده را ارائه کند. سونی تمرکز خود را بیشتر روی خود بازی‌ها قرار داده و طیف وسیعی از عناوین مختلف، از بازی‌های پلتفرمر مخصوص کودکان تا شوترهای خشن یا حتی بازی‌های داستان‌محور و پیچیده را پیش روی علاقه‌مندان قرار می‌دهد. در نهایت، نینتندو با چهار دهه فعالیت در این حوزه، از تاکنیک دیزنی استفاده کرده تا افراد کم سن و سال‌تر را جذب کند. حالا نیز این شرکت محصولی را عرضه کرده است که علاوه بر امکان اتصال آن به تلویزیون، می‌توان کنسول را با خود حمل کرد.
بد نیست اشاره کنیم که نسخه قوی‌تر کنسول های بازی مایکروسافت و سونی با نام‌های Xbox One X و PS4 Pro هم روانه بازار شده است. ما این محصولات جدیدتر را هم در مقایسه خود شرکت داده‌ایم چرا که در مقابل با نسخه‌های پایه، قابلیت‌های بسیار خوبی به آنها اضافه شده است. منظور ما از مدل پایه هم Xbox One S و PS4 Slim است که در سال 2016 میلادی عرضه شدند.
با در نظر گرفتن تفاوت‌ها، حال نوبت به مقایسه این کنسول های بازی می‌رسد!
پردازنده
ہ
هر دو شرکت سونی و مایکروسافت برای طراحی مغز پردازشگر دستگاه خود، تعاملی نزدیک با کمپانی بزرگ AMD داشته‌اند. ماحصل این همکاری، تراشه‌های سفارشی مشابه با نام واحد پردازش شتاب‌یافته (APU) و ترکیب پردازنده با کارت گرافیک در یک چیپ است.
در حالی که تفاوت عملکرد این تراشه‌ها پیچیده است، هر دو شرکت قدرت پردازنده‌های خود را با ترافلاپس اندازه‌گیری می‌کنند و از این جهت، PS4 از همان زمان عرضه اولیه، جلوتر از Xbox One قرار گرفته است. هرچند، این موضوع با معرفی Xbox One X به عنوان قوی‌ترین کنسول تغییر کرد.
در همین حال، اندازه‌گیری ترافلاپس اهمیت چندانی برای نینتندو نداشته و مدیران در تعامل با انویدیا، از تراشه تگرا X1 به عنوان قلب تپنده کنسول Switch بهره برده‌اند. اگرچه قدرت این پردازنده‌ها تفاوت بسیاری با یکدیگر دارد، اما هم‌چنان برای یک دستگاه قابل حمل فوق‌العاده است. به علاوه، گرافیک کارتونی بازی‌های نینتندو نقش خوبی در مخفی کردن کاستی‌های فنی دارند.
حافظه رم
PS4 پرو، PS4 و ایکس باکس وان S از 8 گیگابایت حافظه رم بهره می‌برند، ولی رم‌های کنسول های سونی از نوع GDDR5 بوده و قدرت بالاتری دارد. مایکروسافت با عرضه ایکس باکس وان X از 12 گیگابایت رم استفاده کرد تا قدرت پردازشی دستگاه به شکل قابل توجهی افزایش یابد. کنسول نینتندو هم تنها 4 گیگابایت رم دارد.
حافظه ذخیره‌سازی
نینتندو سوئیچ با حافظه داخلی 32 گیگابایتی در اختیار کاربران قرار می‌گیرد که شاید کافی به نظر رسد، اما در صورت نصب بازی‌های مختلف، به سرعت پر می‌شود.
پشتیبانی از حافظه خارجی
خوشبختانه تمام این کنسول های بازی از حافظه خارجی پشتیبانی می‌کنند و به سادگی می‌توان فضای ذخیره‌سازی را افزایش داد.
اندازه
PS4 Pro بزرگتر از سایر کنسول ها بوده و حتی از ایکس باکس وان X هم بلندتر و عریض‌تر است. دیگر محصولات سونی و مایکروسافت که سال 2016 شاهد عرضه آنها بودیم هم تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.
از آنجایی که سوئیچ یک کنسول قابل حمل است، اندازه کوچکتری داشته و با اندازه‌ای بزرگتر از یک تبلت، به راحتی می‌توان آن را با خود حمل کرد.
وزن
وزن کنسول های مایکروسافت در مقایسه با رقیب ژاپنی آنها بیشتر است، ولی این موضوع باز هم چندان مهم نخواهد بود چرا که محل قرارگیری کنسول ثابت است. در سوی دیگر، خود نینتندو سوئیچ با وزنی در حدود 400 گرم، از آیپد پرو اپل هم سبک‌تر است.
تصویر
حالا می‌خواهیم در مورد بخشی مهم صحبت کنیم. پایین‌ترین وضوح تصویر در هر پنج کنسول برابر 1080×1920 پیکسل است. کنسول های مایکروسافت ضمن پشتیبانی از HDR قادر به نمایش محتوای 4K هستند. البته این کار در کنسول قدیمی‌تر Xbox One S با افزایش وضوح از فول اچ دی انجام می‌شود. PS4 Pro هم برخی از بازی‌ها را با وضوح 4K و فناوری HDR پیش روی بازیکنان قرار می‌دهد. هرچند، در حالت دستی، وضوح تصویر کنسول سوئیچ برابر 720×1280 پیکسل خواهد بود.
فرمت
اگرچه استریم و دانلودهای دیجیتال حالا مهم‌تر ار هر زمان دیگری است، اما هر پنج کنسول هنوز از رسانه‌های فیزیکی پشتیبانی می‌کنند. این موضوع باعث شده تا کنسول های سونی و مایکروسافت قادر به پخش بازی‌ها و ویدیوهای بلوری یا فیلم‌های قدیمی دی وی دی باشند.
برای حذف بخش‌های اضافی، نینتندو از سیستم کارت حافظه برای کنسول جدید خود بهره برده است. کارت‌های بازی اساسا نسخه ضخیم‌تر از چیزی هستند که در گذشته همراه با DS و 3DS استفاده شده بود.
سرویس آنلاین
روزهای انجام رایگان بازی‌های چندنفره تمام شده است؛ سرورها برای سرویس‌دهی هزینه دارند. حالا هر سه شرکت بابت سرویس آنلاین بازی‌ها از کاربران پول دریافت می‌کنند، اما قیمت آن بسیار معقول است: 60 دلار در سال برای Xbox Live Gold یا PlayStation Plus. برای شیرین‌تر کردن معامله، هر دو شرکت تخفیفاتی را برای سرویس‌های خود در نظر گرفته و حتی برخی از بازی‌ها را در دوره‌های چرخشی ماهانه به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار می‌دهند.
در حال حاضر، انجام آنلاین بازی‌های سوئیچ تا سپتامبر و زمانی که “Nintendo Online” آغاز به کار کند، رایگان است. بعد از آن، این سرویس تنها 20 دلار در سال هزینه داشته و باز هم شامل بازی‌های کلاسیک، تخفیفات و تهیه نسخه پشتیبان از سیو بازی‌ها می‌شود.
فروشگاه دیجیتال
وجود فروشگاه‌های دیجیتال اهمیت بسیاری داشته و سازندگان با ارائه بازی‌ها در دسته‌بندی‌های مختلفی همچون جدیدترین‌ها، پرفروش‌ترین‌ها و کلاسیک، به دنبال جلب توجه کاربران هستند. شایعات از احتمال دیجیتالی شدن بازی‌های آینده خبر دارند که این ویژگی بسته به نوع و سرعت اینترنت شما متفاوت خواهد بود.
بازی‌های انحصاری
یکی از نقاط فروش تمام کنسول های بازی ، کیفیت بازی‌های انحصاری آنهاست و هر سه شرکت مایکروسافت، سونی و نینتندو، صاحب فرانچایزهای بزرگی هستند.
نینتندو بازی‌های انحصاری زیادی دارد که شاید بتوان مهم‌ترین آنها را Mario و Zelda در نظر گرفت. در واقع خریداران این کنسول دستی شانس تجربه بازی‌های جذابی از جمله Super Mario Odyssey و The Legend of Zelda: Breath of the Wild را خواهند داشت. به این موارد باید نسخه‌های بسیار خوبی از بازی‌های Splatoon ،Mario Kart ،Kirby و Donkey Kong را هم اضافه کرد. Pokémon و Super Smash Bros هم دو بازی انحصاری دیگر هستند که پیش از پایان سال در اختیار کاربران قرار می‌گیرند.
در این نسل، سونی با عرضه شماره چهارم از بازی‌هایی مثل Uncharted و God of War و همچنین آی پی های جدیدی مثل Horizon Zero Dawn و Detroit: Become Human، توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده است. نسخه جدید The Last of Us هم دیگر عنوان هیجان‌انگیزی هست که نباید به سادگی از آن عبور کرد.
مایکروسافت در زمینه معرفی و ارائه بازی‌های انحصاری کمی ضعیف عملکرده است، ولی این موضوع به معنی عدم وجود عنوان اختصاصی نیست. قطعا علاقه‌مندان به بازی‌های اتومبیل‌رانی می‌توانند ساعات خوشی را با بازی‌های سری Forza سپری کنند و بازی‌های بزرگی مثل Halo و Gears of War هم آماده بلعیدن زمان شما هستند. علاوه بر این، ایکس باکس وان تنها کنسولی است که روی آن می‌توانید بازی آخرالزمانی و البته محبوب State of Decay 2 را تجربه کنید.
بازی‌های کلاسیک
خوشبتانه همه کنسول های بازی حاضر در این مقایسه از بازی‌های نسل‌های قبلی پشتیبانی می‌کنند. این ویژگی در ایکس باکس، Backwards Compatibility نام دارد. در این حالت، کاربران دیسک برخی از بازی‌های منتخب ایکس باکس و ایکس باکس 360 را داخل کنسول قرار داده و دستگاه بعد از شناسایی آن، نسخه مجازی را به صورت رایگان دانلود می‌کند. خوشبختانه لیست این بازی‌ها روز به روز در حال افزایش است.
اگرچه PS4 دیسک بازی‌ها قدیمی را نمی‌شناسد، ولی مجموعه‌ای از بازی‌های قدیمی‌تر پلی استیشن، PS2 و PS3 از طریق فروشگاه آنلاین در دسترس کاربران است. به علاوه، کاربران از طریق PlayStation Now قادر به استریم این بازی‌ها هستند.
نینتندو کاتالوگ بزرگی برای پشتیبانی از بازی‌های قدیمی‌تر دارد، ولی کار زیادی در مورد سوئیچ انجام نگرفته است. متاسفانه ما بعید می‌دانیم نینتندو فروشگاهی بزرگ با این قابلیت‌ها را در اختیار کاربران قرار دهد، ولی توسعه‌دهندگان می‌گویند سرویس آنلاین این شرکت با 20 بازی رایگان NES که در آینده به تعداد آنها افزوده خواهد شد، ارائه می‌شود.
رسانه‌های دیگر
این روزها کنسول های بازی فقط برای انجام بازی‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. نت فلیکس، هولو، آمازون ویدیو، یوتیوب و توئیچ از سرویس‌های اصلی قابل پشتیبانی در کنسول‌های سونی و مایکروسافت هستند، در حالی که سونی سرویس‌های PlayStation Vue و Video را هم اضافه کرده است.
مایکروسافت، ایکس باکس وان را کنسول «آل این وان» می‌داند و حتی به کاربران اجازه می‌دهد از آن به عنوان یک DVR استفاده کنند.
در این زمینه، نینتندو چندان فعال نیست و علی‌رغم وجود شایعاتی مبنی بر پشتیبانی از نت فلیکس، این کنسول تنها از Hulu پشتیبانی می‌کند.
کنترلرها
ایکس باکس One با نسخه بهبودیافته کنترلر Xbox 360 در اختیار کاربران قرار می‌گیرد و نسخه پیشرفته‌تر آن با نام Elite و امکانات بیشتر به فروش می‌رسد. اگر از طرفداران کنترلر قدیمی و بزرگ این کنسول بازی هستید، خوشبختانه مایکروسافت نسخه‌ای از Duke را هم برای شما در نظر گرفته است.
کنترلر استاندارد پلی استیشن 4، DualShock 4 نام داشته و تفاوت چندانی با گذشته ندارد. بزرگترین ویژگی این کنترلر، تعبیه یک ترک‌پد لمسی بزرگ در بخش مرکزی با امکان فشردن آن است.
کنترلر سوئیچ در مقایسه با محصولات نسل قبلی بیشترین تغییر را داشته است. کنترلرهای اصلی کوچک بوده و با نام Joy-Con در اختیار کاربران قرار می‌گیرند؛ محصولی جدید که علاوه بر قابلیت‌های حرکتی، میزبان دکمه‌های مرسوم نیز هست. کاربران می‌توانند برای حالت دستی، این کنترلرها را به دستگاه متصل کنند. نینتندو برای کاربران قدیمی‌تر نیز کنترلری با نام Pro Controlle را در نظر گرفته و حتی نسخه‌ای جدید را در ماه دسامبر، همراه با عرضه بازی Super Smash Bros. Ultimate ارائه خواهد کرد.
کنترل حرکتی
از گذشته، کنترل‌های حرکتی در کنسول های بازی شرکت نینتندو وجود داشته و این موضوع با عرضه Joy-Con هم ادامه پیدا کرده است.
با ارائه PlayStation VR، کنترلرهای Move سونی باز هم نقشی پررنگ پیدا کردند. هرچند، این کنترلرها بیشتر مناسب سیستم‌های واقعیت مجازی میان رده بوده و هنگامی که آنها را با هدست‌هایی مثل آکیولس ریفت و اچ تی سی وایو مقایسه می‌کنیم، عملکرد آن کمی ناامیدکننده می‌شود. دوربینی که PSVR را اجرا می‌کند هم شامل میکروفون شده و پشتیبانی از دستورهای صوتی را امکان‌پذیر می‌کند.
مایکروسافت در این زمینه کمی عقب‌تر از سایر کنسول های بازی است. در زمان عرضه اولیه، ایکس باکس وان به همراه کینکت در اختیار کاربران قرار گرفت. اما سخت افزار گران‌قیمت و عدم پشتیبانی نرم افزاری مناسب سبب توقف عرضه آن شد. این سیستم هم‌چنان در دسترس کاربران است، اما برای تجربه آن باید از یک آداپتور برای اتصال به ایکس باکس وان S و ایکس باکس X استفاده کنید.
قابلیت حمل
کراس پلی
مایکروسافت با ادغام کنسول های بازی خود با کامپیوترهای شخصی، یک اکوسیستم واحد به وجود آورده و به کاربران اجازه می‌دهد از هر جایی به بازی خود دسترسی داشته باشند. علاوه بر این، ذخیره بازی‌ها را می‌توان میان هر دو پلتفرم به اشتراک گذاشت و کاربران هنگام انجام بازی‌های چند نفره، از هر جایی به هر سروری متصل می‌شوند.
سونی سیستم محدودتری داشته و با دانلود اپلیکیشن Remote Play می‌توان بازی‌ها PS4 را روی PC، پی اس ویتا یا گوشی های سونی اکسپریا پخش کرد.
همکاری مایکروسافت و نینتندو در این زمینه بسیار عجیب است. کاربران می‌توانند بازی‌هایی مثل Minecraft و Fortnite را بدون در نظر گرفتن کنسولی که در حال استفاده از آن هستید، در هر جایی انجام دهند.
زمان عرضه
قیمت پایه
از دید شما کدام‌یک از این کنسول های بازی ، ارزش خرید بالاتری دارند؟
