بقایای حادثه رازول توسط یکی از دفاتر ایالات متحده در شهر رازول مصادره می شود، اقدامی که به نظر می رسد هدف از آن جلوگیری از افشا اسرار حادثه رازول است.
سال ۱۹۴۷ است، مردم در شهر رازول نیومکزیکو مشغول انجام کارهای روزانه خود هستند. همه چیز عادی است. شهر رازول وسعت چندانی ندارد و بی سر و صدا و تا حدودی بیایانی است. یک روز عادی در ماه جولای. اما به ناگاه همه چیز تغییر می کند و ترس و حیرت بر شهر حکمفرما می شود.
شی نقره ای رنگ از آسمان به سمت زمین در حرکت است و با همان سرعت با زمین برخورد می کند. شی نقره ای رنگ متلاشی شده و این واقعه به سرعت به دولت گزارش داده می شود.
همه جا صحبت از سقوط یک بشقاب پرنده است. موضوع آنقدر جدی می شود که یکی از روزنامه های رسمی با هیجان خبر پیدا شدن بشقاب پرنده را چاپ می کند. در حالیکه کل کشور آمریکا ساعات پرالتهابی را می گذراند، دولت در نهایت اعلام می کند که شی مورد نظر تنها یک بالون هواشناسی بوده است.
هنوز هم با گذشت بیشتر از نیم قرن، افراد زیادی به دنبال کشف آنچیزی هستند که در رازول اتفاق افتاد. آنها می خواهند پرده از راز رازول بردارند.
بر می گریدم به سال ۲۰۱۱. در این سال فردی موفق به کشف قطعات عجیبی در رازول شد. دقیقا در همان جایی که زمانی ادعا می شد که بشقاب پرنده ای در آنجا سقوط کرده است. فرد یاد شده قطعات فلزی اسرار آمیز کشف شده را به آزمایشگاه های مختلف برد و همه آنها در نهایت به یک نتیجه رسیدند؛ این قطعات فلزی ساخته دست بشر نیست و بر روی زمین ساخته نشده است.
فراموش نکنیم که برای بسیاری واقعه رازول هنوز به قوت خود باقی بود و پس از این واقعه بود که واژه های بمانند یوفولوژی وارد فرهنگ لغت شد و نظریات متعددی در خصوص فرازمینی ها و بشقاب پرنده ها شگل گرفت که برخی، آنها را واقعی و برخی دیگر تنها توهماتی ساخته تخیل بشر عنوان کردند.
با وجود تلاش های دولت آمریکا برای زمینی جلوه دادن واقعه رازول، باز هم میلیونها نفر در سراسر کره زمین این واقعه را به فرازمینی ها نسبت داند. از آن زمان افراد بسیاری مدعی شدند که قطعاتی از بشقاب پرنده ساقط شده در رازول را کشف کرده ا ند و همه آنها مدعی هستند که قطعات کشف شده بخشی از کشتی فضایی فرازمینی هاست که با زمین برخورد کرده است.
بقایای حادثه رازول که توسط فرانک کیملر کشف شد
فردی که در بالا به آن اشاره شد و در سال ۲۰۱۱ موفق به کشف قطعاتی از بقایای حادثه رازول شده بود فرانک کیملر نام داشت. او معلم زمین شناسی در انستیتوی نظامی نیومکزیکو در شهر رازول بود که قصد داشت تا در خصوص حادثه رازول تحقیق کند.
او قصد داشت به تحقیق در خصوص همه آنچیزی بپردازد که با حادثه رازول در ارتباط بود. همچنین در صدد بود تا از این موضوع سر در بیاورد که دولت آمریکا برای سرپوش گذاشتن بر شواهد برخورد کشتی فرازمینی ها با زمین از چه روش هایی استفاده کرده است.
او همچنین با استفاده از فلزیاب موفق به کشف قطعات فلزی مختلفی شد. همه این کشفیات بجای یافتن پاسخی برای سوالات متعدد، منجر به شکل گیری سوالات و ابهامات بیشتر شدند. کیملر قصد داشت مدارک و شواهد عینی از محل سقوط را کشف کند.
مهمترین کشف او قطعه ای نقره ای رنگ بود که مشابهت بسیاری با آلومینیوم داشت. بطور کلی اکثر قطعاتی که او پیدا کرده بود نقره ای رنگ بودند. کیملر پس از یافتن قطعات یادشده به مرکز تحقیق و موزه بین المللی یوفو در رازول رفت و کشفیات خود را به خولیو شوستر مدیر موزه نشان داد. شوستر هم او را به دان اشمیت از کارشناسان این حوزه معرفی کرد و در نهایت آزمایش بر روی قطعات آغاز شد.
آنها دریافتند که قطعه یاد شده ساخته شده از آلیاژی مرکب از عناصر آلومینیوم، سیلیکون، منگنز و مس بود. کیملر به این موضوع رازی نشده و در نهایت آنالیز ایزوتوپیک را پیشنهاد داد.
این آزمایش در انستیتوی شهاب سنگی نیومکزیکو انجام شد. نتیجه بدست آمده شگفت انگیز بود. به گفته کیملر یا آزمایشگاه ها اشتباه کرده و یا اینکه بر اساس این نتایج باید بپذیریم این قطعات بر روی زمین ساخته نشده اند. آزمایشات ایزوتوپیک نشان داد که این قطعات منشا زمینی ندارند و بر این اساس به نظر می رسد که حادثه رازول منشا زمینی نداشته است و با فرازمینی ها مرتبط است.
حال یکی از ادارات دولتی آمریکا بنام ادراه مدیریت زمین از او خواسته است تا تمامی قطعات کشف شده را به آنها تحویل دهد. در واقع در چنین لحظه ای که کیملر به افشای راز حادثه رازول نزدیک می شود، دولت آمریکا از او می خواهد تا شواهد کشف شده را تحویل دهد.
اخیرا آنها با کیملر تماس گرفته تا بقایای حادثه رازول را تحویل دهد. در واقع دولت با ارسال یک ایمیل از او خواسته بود تا بقایای حادثه رازول را به آنها تحویل دهد. شاید دولت آمریکا نمی خواهد کیملر آخرین آزمایشات خود را به انجام برساند و راز حادثه رازول را برای همیشه فاش سازد.