هر چند زمین استعداد عجیبی در کتمان کردن زخم های خود دارد، اما دانشمندان اخیرا موفق به کشف یک حفره عظیم به اندازه شهر پاریس در زیر یخ های گرینلند شدهاند.
زمین برای میلیونها سال هدف برخوردهای عظیم کیهانی بوده است که هر یک زخمی بر روی این کره خاکی بر جای گذاشته اند، یکی از این زخم ها مربوط به یک حفره عظیم در زیر یخ های گرینلند است که از دید پژوهشگران زخمی باستانی و به جای مانده از یک شهاب سنگ است که با زمین برخورد کرده است.
این حفره عظیم بسیار گسترده است، تا جایی که پهنای آن را ۳۱ کیلومتر عنوان کرده اند. به نظر می رسد این زخم از یک شهاب سنگ آهنی بر جای مانده که در حدود ۳ میلیون سال پیش با زمین برخورد کرده است.
البته هنوز این نظریه مورد تایید همه دانشمندان قرار نگرفته است. آنها معتقدند نظریه مربوط به برخورد شهاب سنگ با این منطقه نظریه جذابی است، اما بدان معنا نیست که واقعیت داشته باشد، زیرا هنوز مدارک کافی برای تایید آن یافت نشده است.
آیا حفره عظیم گرینلند ناشی از برخورد اجرام سماوی است؟
وسعت حفره عظیم به اندازه ای است که می تواند کل شهر پاریس را در خود جای دهد. پژوهشگران در حال تحقیق بر روی ترکیبات شیمیایی این حفره هستند تا نظریه هیجان انگیز مربوط به برخورد شهاب سنگ با زمین را قبول یا رد کنند. وجود یخچال های بزرگ مانع از حرکت دانشمندان به مرکز این حفره شده و لذا دست یابی به رسوبات این قسمت را غیر ممکن کرده است.
با این وجود زمین شناسان به تحقیق در خصوص رسوبات این حفره پراخته اند. نتیجه بدست آمده جالب توجه بود؛ آنها موفق به کشف دانه های کوارتز شدند که بازمانده سنگ های ذوب شده ناشی از برخوردی شدید به حساب می آیند. همچنین موفق به کشف رگه هایی از رادیوم، پلاتینیوم و پالادیوم شدند که اصولا در سنگ های زمینی یافت نمی شوند.
معما حتی با ورود نظریه های جدید از سوی پژوهشگران پیچیده تر شده است. برخی از آنان معتقدند قبلا در ۳۰۰ کیلومتر این حفره بقایای یک شهاب سنگ آهنی پیدا شده است و لذا این سوال پیش می آید که آیا این شهاب سنگ و شهاب سنگ دیگری که منجر به شکل گیری این حفره شده در واقع یکی بوده و با ورود به اتمسفر زمین متلاشی شده است و هر یک مسیر مجزایی را در پیش گرفته اند.
برخی دیگر معتقدند ضرورتا نمی توان برای این حفره منشا کیهانی متصور بود، زیرا بر روی زمین هزاران حفره مشابه وجو دارند که هیچ یک منشا کیهانی ندارند. اما پژوهشگران در یک زمینه متفق القول هستند. اینکه این حفره در محدوده زمانی بین ۳ میلیون تا ۱۲ هزار سال پیش شکل گرفته است.
به هر حال سیارک ها و شهاب سنگ ها اجرام سماوی خطرناکی هستند که بشر باید دانش خود در خصوص آنها و خطرات احتمالی برخورد آنها با زمین را افزایش دهد و این حفره می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند. برای پژوهشگران جالب است که هنوز بر روی زمین مکان هایی وجود دارند که کشف نشده و می توان آنها را کشف کرد.