توسعه کلیه های مینیاتوری به پرورش سلول های یاغی منتهی شد

تولید کلیه های مینیاتوری آزمایشگاهی از جمله طرح های تحقیقاتی پژوهشگران است. اما این کلیه های آزمایشگاهی یک راز مهم را در درون خود مخفی کرده بودند؛ برخی ازز سلول های آنها به جای تبدیل شدن به سلول کلیه مسیر دیگری را در پیش گرفته و به توسعه سلول های یاغی منتهی شده بودند.

مسیری که سلول های کلیه های مینیاتوری آزمایشگاهی در پیش گرفته بودند بسیار شگفت انگیز بود. در واقع برخی از این سلول ها به سلول های مغزی و برخی دیگر به سلول های ماهیچه ای تبدیل شده بودند.

این کلیه های آزمایشگاهی که به کلیه های اورگانویید موسوم هستند از سلول های بنیادی توسعه می یابند و مسیر توسعه آنها در جهتی است که تبدیل به خوشه های سلول کلیه ای می شوند.

اما گویا نقشه توسعه سلولی آنگونه که پژوهشگران می خواسته اند پیش نرفته و برخی از سلول ها به جای تبدیل شدن به سلول کلیه ای به سلول مغزی و ماهیچه ای تبدیل شده اند.

سلول های یاغی در کنار سلول های کلیه های مینیاتوری 

پژوهشگران پس از توسعه این کلیه های آزمایشگاهی انتظار داشتند که شاهد رشد طیف متنوعی از سلول های کلیه ای باشند، اما در کمال ناباوری ۱۰ تا ۲۰ درصد سلول ها اورگانویید شامل سلول های کلیه ای نمی شدند و جز سلول های مغزی و ماهیچه ای طبقه بندی می شدند.

رشد و پرورش یک کلیه آزمایشگاهی در حدود ۴ هفته وقت لازم دارد. در این روش سلول های بنیادین در کوکتل شیمیایی خاصی قرار می گیرند تا آنها را برای تبدیل شدن به سلول کلیه ای تغذیه کند.

اما سلول های مغز و ماهیچه در واقع  به عنوان سلول های ناخواسته در این آزمایش رشد پنهانی خود را آغاز می کنند و همین امر استفاده از سلول های کلیه ای را با چالش مواجه می کند. پژوهشگران موفق به توسعه روشی شدند که از رشد این سلول ها ناخواسته تا حدود بسیار بالایی جلوگیری کند.

متاسفانه یکی از نقص های سلول های کلیه ای توسعه یافته در کلیه های مینیاتوری، نابالغ بودن این سلول هاست که این هم خود چالشی دیگر در بهره گیری از این سلول ها می باشد. ماجرا زمانی پیچیده تر می شود که اگر پژوهشگران به منظور بلوغ سلول ها قصد تطویل دوره آزمایش توسعه سلولی را داشته باشند، در کمال ناباوری با افزایش تعداد سلول های یاغی مانند سلول های مغزی و ماهیچه ای مواجه می شوند.